Στην Ελλάδα του 2020 καθόμαστε και συζητάμε ακόμα για κάποια τελείως αυτονόητα ζητήματα, όπως η φύλαξη δημοσίων κτιρίων κατά τον ίδιο τρόπο που φυλάσσονται οι ιδιωτικές περιουσίες.
Ένα κρατικό πανεπιστήμιο, κατά τη γνώμη μου, είναι το ίδιο απαραίτητο να φυλάσσεται σωστά και να μη βανδαλίζεται με ένα δημαρχείο, ένα κρατικό μουσείο, ένα δημόσιο νοσοκομείο. Όλα τα υπόλοιπα δεν θεωρώ ότι απασχολούν καν την κοινωνία.Αντιθέτως, πολύ περισσότερο μπορεί να στενοχωρούν τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών που θα ήθελαν ένα καθαρό ακαδημαϊκό περιβάλλον, ζεστό και προσεγμένο, με καλά εξοπλισμένα εργαστήρια, λειτουργικές αίθουσες, πλούσιες σε ύλη και ήσυχες βιβλιοθήκες για να χαρούν αυτό που πέτυχαν στα μαθητικά τους χρόνια, την επιτυχία τους να μπουν σε ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.
Σήμερα τα παιδιά που φοιτούν έχουν κάνει θυσίες για να πετύχουν (και οι γονείς μαζί), θέλουν πραγματικά να μορφωθούν και αγωνιούν για το μέλλον τους, αναζητούν τη γνώση και τη διεύρυνση της σκέψης και των παραστάσεών τους. Ψάχνουν, όμως, ταυτοχρόνως, πώς όλο αυτό το ακαδημαϊκό ταξίδι θα τα οδηγήσει να βρουν μια καλή και προσοδοφόρα εργασία. Εχουν φυσικά την επιθυμία και τη νεανική ορμή να περάσουν καλά, να διασκεδάσουν, να ερωτευτούν. Ολα τα άλλα δεν υπάρχουν. Το μοντέλο των πανεπιστημίων της Μεταπολίτευσης («Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Το Πολυτεχνείο ζει», «ΚΝΕ, πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» κ.λπ.) έχει πεθάνει και ενταφιαστεί εδώ και δεκαετίες, αφορά ανθρώπους μιας άλλης γενιάς (σχεδόν 50 χρόνια πριν), είτε μια χούφτα περιθωριακούς που τα σπάνε όπου βρουν γιατί αυτό θεωρούν διασκέδαση, ή -ακόμα χειρότερα- στόχο ζωής τη διάλυση των ακαδημαϊκών χώρων. Ούτε να διδαχτούν θέλουν από τους καθηγητές τους, ούτε μετέπειτα να δουλέψουν και να φτιάξουν τη ζωή τους. Απαξιώνουν τα δημόσια πανεπιστήμια και τους συναδέλφους τους φοιτητές προς όφελος των πλούσιων παιδιών που έχουν την τύχη να σπουδάσουν σε κανονικά ακαδημαϊκά περιβάλλοντα όπως όλα τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό.
Ποιος πιστεύει ότι υπάρχει στον κόσμο πανεπιστήμιο χωρίς φύλαξη και με την τραγική αυτή εικόνα που βλέπουμε στην Ελλάδα; Μια περιήγηση στο Google θα πείσει και τον πιο δύσπιστο.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις διαδηλώσεις απανταχού της Γης (σ.σ.: μόνο στην Κίνα και στη Βόρεια Κορέα οι κομμουνιστές δεν τις επιτρέπουν), παντού γίνονται, αλλά όλοι φροντίζουν να μην κάνουν εκατό ή έστω χίλια άτομα δύσκολη τη ζωή δύο εκατομμυρίων συμπολιτών τους που εκείνη την ώρα δουλεύουν στο κέντρο της πόλης. Μια οικτρή κομματική - συνδικαλιστική μειοψηφία οδηγεί τις απολύτως παράλογες διαμαρτυρίες γιατί επιχειρείται -έστω και δειλά- να μπει μια τάξη στις συγκεντρώσεις.
Για τα δικαιώματα ενός κατά συρροήν δολοφόνου δεν χρειάζεται να πει κανένας λογικός άνθρωπος κάτι παραπάνω, ό,τι δικαιώματα προβλέπει ο νόμος θα πρέπει να του παρέχονται, τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο.
Αν όλα αυτά τα απλά και απολύτως «τετριμμένα» έως και λυμένα διεθνώς ζητήματα αποτελούν καθημερινά «αγκάθια» στην πολιτική ατζέντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε αυτή (ακόμα πιο απλά) είναι «χαμένη από χέρι», που λένε, το δίχως άλλο. Η ατζέντα αυτή είναι απολύτως ανύπαρκτη στην κοινωνία και εντελώς βολική για τον Μητσοτάκη. Αν θέλουν και μπορούν το καταλαβαίνουν.
Τάσος Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Παρακαλάν' τα κοράκια να ψοφήσνει τα γαιδούρια τ' κόσμ'!!! (λαική παροιμία) ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗ(ΤΡ)ΤΣΟΟΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΙΒΗΡΙΑ ΝΑ ΣΠΑΖΕΙ ΠΕΤΡΕΣ
ΔιαγραφήΗ χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης αποδεικνύεται και η χειρότερη αντιπολίτευση. Νομίζει με πρακτικές προ του 2015 που τον έφεραν στην εξουσία και δεν καταλαβαίνει πως οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές και πως οι τερατολογίες του τότε τους στοιχειώνουν μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διακυβέρνηση τους έκανε ένα μόνο καλό.Τους έβγαλε τη μάσκα και αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο που εν μέρει το ομολόγησαν και οι ίδιοι δικαιολογούμενοι όμως πως είχαν αυταπάτες.Η παραδοχή τους επίσης τι έκαναν στη μεσαία τάξη, κι όχι μόνο εξηγεί και τα μειωμένα ποσοστά. Γ.Κ.