Σύγχρονος Μπρανκαλεόνε

Ο Νίκος Φίλης είναι άνθρωπος ο οποίος γενικώς έχει εξάψεις και απότομους θυμούς. Γι’ αυτό, κατ’ αρχάς, δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση να τον ακούω να κηρύσσει την «έφοδο στον ουρανό»* κατά του νόμου για τα ΑΕΙ.

Ο πρώην υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, πρόσωπο με κατοχυρωμένη θέση στην Ιστορία, καθόσον υπήρξε ο πρώτος αιώνιος φοιτητής που έγινε υπουργός Παιδείας από καταβολής ελληνικού κράτους, υψώνει τη σημαία της αντίστασης στον νόμο και διαλαλεί: «Δεν θέλουμε να εφαρμοστεί ο νόμος αυτός στα πανεπιστήμια. Και λέμε με σαφήνεια ότι θα ενθαρρύνουμε όποιες πρωτοβουλίες θα λάβουν οι πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές! Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δίπλα στις

πανεπιστημιακές αρχές και στους φοιτητές, που θα αντιδράσουν στην εφαρμογή αυτού του νόμου».

Εντάξει. Μας έπεισε ότι το εννοεί.  Αλλά το στυλ Ερρίκος Ε΄, μπροστά στο ρήγμα των τειχών της Χαρφλέρ, να ενθαρρύνει τα παλικάρια του να ορμήσουν, δεν του πάει. Εδώ δεν πήγε ο ρόλος σε έναν Κένεθ Μπράνα, πώς να τα βγάλει πέρα ο Φίλης; Ηταν μια κακή παράσταση, που έγινε άνευ λόγου. Ο Ν. Φίλης έκανε τον ήρωα μπροστά στον καθρέπτη του, γιατί, όπως εξήγησε ο αρμόδιος υφυπουργός Παιδείας, Αγγελος Συρίγος, είναι αμφίβολο αν τα πανεπιστήμια θα ανοίξουν ξανά φέτος. Ποιες πρωτοβουλίες, λοιπόν, κατά του νόμου και από ποιους; Παλικαριά του είδους που ταιριάζει στον γάμο του Καραγκιόζη…

*  Παρεμπιπτόντως, επειδή όχι πολύ παλιά είχε γίνει συζήτηση για την πατρότητα της τόσο προσφιλούς στην Αριστερά μεταφοράς περί «εφόδου στον ουρανό», ο πρώτος που τη χρησιμοποιεί είναι ο Αυγουστίνος στις περίφημες «Εξομολογήσεις» του, την πρώτη αυτοβιογραφία στην ιστορία του πολιτισμού.

 Στ. Κασιμάτης- ΤΑ ΝΕΑ