Παλικάρια της φακής

Καλά ο οπορτουνισμός. Καλά ο καιροσκοπισμός. Καλά ο συμβιβασμός. Καλά ο ερασιτεχνισμός. Καλά ο αυτοσχεδιασμός. Καλά ο Καμμένος ο ακροδεξιός. Καλά όλα αυτά. Και πολλά άλλα. Αν και καθόλου καλά. Το λέω για να τα προσπεράσω και προς άλλη κατεύθυνση να πορευτώ. Πηγαίνοντας προς τον οχετό, πιάνοντας τη μύτη μου φυσικά.

Έτσι δικαιώνουν τους αντιπάλους τους. Έτσι δικαιώνουν τους τάχα ταξικούς εχθρούς τους. Έτσι ξεπλένουν τις πομπές του συστήματος. Έτσι ως πλυντήρια λειτουργούν και όλους τους διαπλεκόμενους δικαιώνουν και ευεργετούν. Ποια Αριστερά και κουραφέξαλα. Ποια αλλαγή και ποια αριστερή ηθική. Και ποιο το τόσο ακλόνητο και τόσο αριστερό πλεονέκτημα. Όπως ελάλησε ο Χρηστάρας ο Καλογρίτσας κατά μεριά Παύλου Πολάκη, «παλικάρια της φακής, ελάτε έξω να λογαριαστούμε»!

Άντε, Παυλάρα, αν σου κοτάει να λογαριαστείς με τον Χρηστάρα. Και ο Χρηστάρας με τον Παππά. Ο Παππάς με τον Αλέξη. Ο Λαφαζάνης με τον Τσίπρα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ψηφοφόρους του. Πάρε τον έναν, βάρα τον άλλον.
Τα εκατομμύρια από τη μία στην άλλη τσέπη μπαινοβγαίνουν. Οι λογαριασμοί από τη μία στην άλλη τράπεζα πηγαίνουν. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αραγε όλος αυτός ο εσμός έχει φινάλε; Ποιος ξέρει. Μπας και είναι χειρότερα; Μπας και τελειωμό δεν έχει; Μπας και οι «σύντροφοι» της Βενεζουέλας με ανταλλάγματα τροφοδοτούσαν όλο αυτό το απερίγραπτο χάλι; Μπας και με τον διάβολο μαζί για να εξασφαλίσουμε εξουσία εσαεί;

Και οι δικαιολογίες πέφτουν βροχή. Πρόκειται για συνωμοσία. Για οργανωμένη επίθεση των ταξικών μας εχθρών. Ο Καλογρίτσας τα έκανε πλακάκια με τους δεξιούς. Ολα αυτά τα λένε επειδή μας φοβούνται. Να μας αποτελειώσουν. Να ξεμπερδέψουν με την Αριστερά. Να μας εξαφανίσουν.

Με τον διάβολο λοιπόν. Να οικοδομήσουμε δικό μας σύστημα επικοινωνιακό. Να χειραγωγούμε τον ελληνικό λαό. Επομένως, πρέπει να οργανωθούμε. Επομένως, πρέπει επειγόντως να φτιάξουμε τους δικούς μας χορηγούς. Επομένως, πρέπει να παίξουμε με τους ίδιους όρους, με την ίδια προπαγάνδα, με τα ίδια ψέματα, με τα ίδια κατασκευασμένα επιχειρήματα. Με τους δικούς μας ανθρώπους. Το ποντίκι που βρυχάται.

Τα αποτελέσματα εντελώς ευεργετικά. Τόσο προς τους ταξικούς εχθρούς όσο και προς όλους τους συστημικούς. Η κατασυκοφάντηση της Αριστεράς. Ο διασυρμός της Αριστεράς. Η πλήρης απαξίωση της Αριστεράς. Η μετάλλαξη της Αριστεράς. Η υποταγή της Αριστεράς. Η άνευ όρων παράδοσή της στον τυχοδιωκτισμό, τον καιροσκοπισμό και τον αμοραλισμό!

Τα κόκαλα χιλιάδων ανιδιοτελών αγωνιστών θα τρίζουν εφιαλτικά. Μέσα σε διάστημα μερικών ετών όλοι αυτοί διέπραξαν τόσα πολλά εναντίον κάθε αριστερής επιλογής και εκδοχής, όσα δεν μπόρεσαν να κάνουν όλες οι κυβερνήσεις από τον δικτάτορα Μεταξά μέχρι τον «εθνοσωτήρα» Γεώργιο Παπαδόπουλο. Με γομολάστιχα και με Delete κατάφεραν εν ριπή οφθαλμού να διαγράψουν αγωνιστικές παραδόσεις, αντιστασιακές περγαμηνές και ιστορίες ηρωικές.

Οπως έλεγε και κάποιος πασίγνωστος υπουργός της σημερινής κυβέρνησης, «ο Θεός να έχει τον Αλέξη καλά». Ο μέγας ευεργέτης της Νέας Δημοκρατίας. Ο ακλόνητος πυλώνας του Μαξίμου. Ο μόνιμος και αδιόρθωτος υποστηρικτής του Κυριάκου. Και η ζωντανή μπουλντόζα ισοπέδωσης της Αριστεράς.

Ελάτε στη θέση όλων αυτών του πιο φτηνού μεροκάματου. Των ανέργων. Των νέων που μέλλον δεν βλέπουν. Των ανήσυχων. Των διαφορετικών. Οταν διαβάζουν περί εκατομμυρίων και περί εργολάβων. Και όταν η μαρκίζα αυτού του εσμού φέρει ως ψευδεπίγραφο μια κάποια αριστερή προοπτική. Οταν το ηθικό πλεονέκτημα καταρρέει. Και όταν η όποια εναλλακτική αριστερή επιλογή μοιάζει να είναι ταυτισμένη με οποιαδήποτε άλλη διεφθαρμένη και διαπλεκόμενη κυβερνητική εποχή.

Όλοι το ίδιο είναι. Όλοι τα ίδια κάνουν. Όλοι την κουτάλα στο βάζο με το μέλι βάζουν. Όλοι με αριστερή ρητορική και ταυτόχρονα με την πιο ανήθικη πρακτική. Ε, μετά απ’ όλα αυτά πώς να μην πουν ακόμα και ψηφοφόροι της Αριστεράς «Κυριάκος και ξερό ψωμί». Πώς;

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ