«Ρητορική μίσους»!

Του Θανάση Κ.

  Όλα αυτά περί «γυναικοκτονίας», που ακούμε τελευταία, με αφορμή τον τραγικό έγκλημα στα Γλυκά Νερά, αποτελούν στην καλύτερη περίπτωση μια ανοησία και στη χειρότερη «ρητορική μίσους»! Κραυγαλέα μάλιστα…

Πρώτα-πρώτα ο όρος υπάρχει, αλλά δεν είναι νομικός όρος. Νομικά πρόκειται για ανθρωποκτονία. Οι ανθρωποκτονίες δεν διαχωρίζονται σε εκείνες που τελούνται κατά ανδρών, κατά γυναικών ή κατά ατόμων άλλων «σεξουαλικών προτιμήσεων»…

Η ανθρώπινη ζωή – και η ανθρώπινη ιδιότητα των θυμάτων – είναι υπέρτατη αξία. Δεν ενισχύεται η απαξία ενός εγκλήματος αν το θύμα είναι άνδρας ή γυναίκα…

Ασφαλώς συχνά χρησιμοποιούνται όροι, όπως, «συζυγοκτόνος», ή «πατροκτόνος» ή «αδελφοκτόνος».

Αλλά αυτοί δεν διαχωρίζουν το φύλο του θύτη ή του θύματος.

—Συζυγοκτόνος είναι το άτομο (άνδρας ή γυναίκα) που δολοφόνησε ΤΗΝ ή ΤΟΝ σύζυγό του.

—Αδελφοκτόνος είναι το άτομο (άνδρας ή γυναίκα) που δολοφόνησε ΤΗΝ ή ΤΟΝ αδελφό ή αδελφή του.

–Πατροκτόνος ή μητροκτόνος όποιος, σκότωσε τον πατέρα ή τη μητέρα του, ανεξαρτήτως αν αυτουργός είναι ο γιος ή η κόρη των θυμάτων.

Δεν διακρίνουμε τα εγκλήματα σε εκείνα που είχαν θύτη άνδρα ή γυναίκα, ή αν το θύμα τους ήταν άνδρας ή γυναίκα. Κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την

ισότητα αντιμετώπισης των φύλων.

Σαν να υφέρπει ο ισχυρισμός (που πολλές φορές διατυπώνεται ευθέως), ότι αν μια γυναίκα σκοτώνει τον σύζυγό της, έχει τους… λόγους της, ενώ αν ένας άνδρας σκοτώνει τη σύζυγό του, είναι απλώς ένα «κτήνος».

«Ισότητα» σημαίνει ότι η δολοφονία συζύγων θα πρέπει να είναι ακριβώς ισοδύναμης απαξίας έγκλημα και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ακριβώς το ίδιο.

Υπάρχουν ασφαλώς άνδρες καθάρματα που δολοφόνησαν τις συζύγους τους, όπως υπάρχουν επίσης και γυναίκες καθάρματα που δολοφόνησαν τους συζύγους τους.

Όποιος ή όποια δεν μπορεί να δεχθεί αυτή την απλή αλήθεια, δεν έχει καμία σχέση ούτε με την πραγματικότητα – ούτε με την «ισότητα»…

* Υπάρχουν ασφαλώς και περιπτώσεις όπου η έννοια της «γυναικοκτονίας» έχει νόημα. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, «γυναικοκτονία» (femicide) είναι: δολοφονίες γυναικών ή κοριτσιών εξ αιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς («εγκλήματα τιμής» κλπ.)

Για να έχει νόημα η χρήση του όρου αυτού πρέπει πρώτον ο ίδιος ο δράστης να επικαλεστεί ή το δικαστήριο να αποδείξει πως το έγκλημα έγινε λόγω του φύλου του θύματος, και δεύτερον η κοινωνία να «ανέχεται» τέτοιες εγκληματικές συμπεριφορές.

Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο, δεν προέκυψε κανένα τέτοιο στοιχείο:

Ο δράστης δεν επικαλέστηκε «λόγους τιμής κλπ», ούτε οι συγγενείς αναφέρθηκαν σε τέτοια στοιχεία. Οι υπόνοιες των αρχών είναι πως το θύμα ήξερε πράγματα για την (έκνομη προφανώς) επαγγελματική «ενασχόληση» του δράστη, που ο ίδιος δεν ήθελε να μαθευτούν. Αν κάτι τέτοιο προκύψει, το έγκλημα παραμένει ειδεχθές και αποτρόπαιο, αλλά δεν έχει σχέση με «γυναικοκτονία», όπως ορίζεται επισήμως. Δεν έχει σχέση με το φύλο του θύματος, αλλά με το γεγονός ότι «ήξερε πολλά» (και ήθελε να την «σωπάσει» οριστικά).

Εν πάση περιπτώσει, εδώ προκύπτει το πρώτο σοβαρό ζήτημα: Η δίκη δεν έγινε ακόμα. Κάποιοι και κάποιες όμως, έχουν ήδη «δικάσει» έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους κι έχουν αποφανθεί δημόσια, απαιτώντας να επιβάλουν και σε όλους τους άλλους τη γνώμη τους πριν γίνει η δίκη και χωρίς να έχει γίνει δίκη.

Το περιβόητο «τεκμήριο της αθωότητας» πάει περίπατο.

Και στην προκειμένη περίπτωση ασφαλώς κανείς λογικός άνθρωπος δεν ισχυρίζεται ότι ο δράστης μπορεί και να είναι…«αθώος»! Αφού μονος του ομολόγησε. Αλλά με την έννοια του «τεκμηρίου της αθωότητας» εννοούμε πάντα και εννοούμε όλοι, σε όλες τις περιπτώσεις, ότι ΔΕΝ πρέπει να «προδικάζουμε»! Εδώ όσοι μιλάνε για «γυναικοκτονία» προδικάζουν όσο δεν πάει άλλο!

Ως μη όφειλαν. Και ως ΔΕΝ δικαιούνται…

* Το τρίτο πιο σημαντικό στην περίπτωσή μας είναι ότι ο όρος «γυναικοκτονία» αφορά, όπως είδαμε στον ορισμό, εγκλήματα που έγιναν ή «δικαιολογούνται» λόγω του φύλου του θύματος και η κοινωνία τα «ανέχεται», επειδή ακριβώς στρέφονται κατά γυναικών.

–Υπάρχουν τέτοιες κοινωνίες; Ασφαλώς και υπάρχουν. Κάποιες μουσουλμανικές (όχι όλες) και όχι μόνο…

–Υπάρχουν και μέσα σε δυτικές κοινωνίες ομάδες (μεταναστών κυρίως) που κουβαλάνε τέτοια «πολιτισμικά πρότυπα» από τις χώρες προέλευσής τους (μουσουλμανικές και όχι μόνο) και δεν εννοούν να τα αποβάλουν.

Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τα δικαιώματα των γυναικών και για τη βία κατά γυναικών, ονοματίζει αρκετά από αυτά, όπως των «ακρωτηριασμό» των γυναικείων οργάνων, (κλειτοριδο-εκτομή κλπ.), το βιασμό γυναικών, τον υποχρεωτικό γάμο ανηλίκων κοριτσιών, την (τελετουργική) θανάτωση γυναικών για λόγους μοιχείας κλπ., τη στείρωση γυναικών κλπ.

Αυτά όλα μας ακούγονται ιδιαίτερα απεχθή, αλλά δεν τα εγκρίνει η Ελληνική κοινωνία. Αντίθετα τα καταδικάζει μετά βδελυγμίας και τα τιμωρεί ο Ποινικός μας Κώδικας.

Και πάντως δεν είναι η περίπτωση του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά.

* Αντίθετα, όσες και όσοι «ανακάλυψαν» γυναικοκτονία τώρα (με το έγκλημα στα Γλυκά Νερά), δεν είπαν κουβέντα πριν 9 χρόνια όταν παράνομος μετανάστης κακοποίησε στην Πάρο ένα 15χρονο κοριτσάκι γιατί το είδε με το… μαγιο του! Το κοριτσάκι επέζησε, αλλά δεν συνήλθε ποτέ. Και ο δράστης στη δίκη του ισχυρίστηκε ότι στη χώρα του μια νεαρή κοπέλα που εμφανίζεται με τέτοια «περιβολή» είναι «φυσικό» να βιάζεται…!

Αυτό κι αν είναι, όντως, καραμπινάτη περίπτωση «γυναικοκτονίας». Αλλά κανένας δεν είπε λέξη γι’ αυτό τότε! Ούτε αργότερα…

–Καραμπινάτη περίπτωση είναι και οι εκατοντάδες περιπτώσεις βιασμού ή απόπειρας βιασμού από παράνομους (ή νόμιμους) μετανάστες τα τελευταία χρόνια.

Οι δράστες επειδή συνήθως «πέφτουν στα μαλακά» (ο Νόμος Παρασκευόπουλου φρόντισε να αποφυλακίσει καμπόσους εξ αυτών, κάποιοι των οποίων όταν βγήκαν έκαναν τα ίδια – και χειρότερα), αλλά – περιέργως – κανείς δεν μίλησε για «γυναικοκτονία»…

–Πριν λίγα χρόνια στον καταυλισμό της Μόριας καταγγέλθηκαν από τον ξένο Τύπο βιασμοί σε βάρος γυναικόπαιδων. Από τους ίδιους τους λαθρομετανάστες που βρίσκονταν μέσα! Όταν ρωτήθηκε τότε ο αρμόδιος υπουργός (του ΣΥΡΙΖΑ) απάντησε ότι τέτοια περιστατικά γίνονται όντως, αλλά δεν ήταν τόσο «συνηθισμένα». Ένα δύο κάθε εξάμηνο (μόνο)…!

Κανείς δεν μίλησε τότε για «γυναικοκτονία»!

Υπάρχουν πληροφορίες ότι το «έθιμο» της κλειτοριδο-εκομής πραγματοποιείται (παράνομα) και στην Ελλάδα πλέον. Καμία δημόσια συζήτηση γι’ αυτό. Και καμία αναφορά σε «γυναικοκτονία». Κι αυτή η καταγγελία αφορά αποκλειστικά σε ομάδες παράνομων μεταναστών…

  * Κανείς δεν αμφισβητεί ότι στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων υπάρχουν και τυφλά πάθη και κτητικότητα. Μόνο που φορείς “πάθους” δεν είναι μόνον οι άνδρες. Είναι και οι γυναίκες. Και «κτητικότητα» απέναντι στο ταίρι τους δεν επιδεικνύουν μόνον οι άνδρες. Επιδεικνύουν και οι γυναίκες. Και εγκληματούν αμφότερα τα φύλα, κατά αλλήλων. Αδιακρίτως…

Μόλις προχθές δύο ομάδες (συμμορίες) νεαρών κοριτσιών συνεπλάκησαν στο κέντρο της Αθήνας με αποτέλεσμα μια εξ αυτών να τραυματίσει άλλες τρείς – τη μία σοβαρά. Αιτία: το γεγονός ότι διεκδικούσαν το ίδιο αγόρι.

Είναι αυτό «γυναικοκτονία»; Πάντως «κτητικά» συναισθήματα δείχνει…

–Πριν ενάμιση χρόνο περίπου μια νεαρή γυναίκα έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο  άλλης νεαρής γυναίκας, στην Αθήνα, γιατί πίστευε ότι «της ξελόγιασε» τον εραστή της! Η παθούσα σακατεύτηκε για πάντα. Ήταν αυτό «γυναικοκτονία»;

(Αν το έκανε ασυνείδητος άνδρας για να εκδικηθεί την ερωμένη του, θα ήταν «γυναικοκτονία»…)

Όταν το πάθος παρωθεί στη βία, αυτό οδηγεί σε στυγερά εγκλήματα που πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Αλλά τέτοια εγκλήματα δεν διαπράττουν μόνον οι άνδρες, διαπράττουν και οι γυναίκες. Σε βάρος γυναικών και ανδρών.

Δεν είναι λιγότερο στυγερά όταν τα διαπράττουν οι γυναίκες. Ούτε όταν θύματα είναι άνδρες…

* Αυτό που υποβόσκει στη δημόσια συζήτηση περί «γυναικοκτονίας» σήμερα είναι ο ισχυρισμός ότι οι άνδρες είναι κατά κάποιο τρόπο «γεννημένοι» για βιαστές γεννημένοι για να ασκούν βία κατά των γυναικών, από τη φύση τους «κτηνώδη όντα».

Κάποιες ακτιβίστριες το βροντοφώναξαν πρόσφατα στο Σύνταγμα:

–Ο βιαστής είσαι εσύ!

Το φώναζαν με απύθμενο θράσος, στον καθένα που πέρναγα εκείνη τη στιγμή από το κεντρικότερο σημείο της Αθήνας – και σε όλους που παρακολουθούσαν τηλεοπτικά το happening.

Δεν ήταν μια φραστική υπερβολή. Αυτό είναι το μήνυμά τους.

Ότι κάθε άνδρας είναι φορέας μια «πατριαρχικής ιδεολογίας» που τον οδηγεί να φέρεται με βία στις γυναίκες!

Αυτό υπονοούν τώρα προσπαθώντας να επιβάλλουν τον όρο «γυναικοκτονία» πριν καν ξεκινήσει η δίκη.

Πρόκειται για απροκάλυπτη ρητορική μίσους. Για καραμπινάτο ρατσισμό και σεξισμό!

Να τις ενημερώσουμε λοιπόν, τις συμπαθείς κυρίες, ότι τα αγαπημένα πρόσωπα κάθε άνδρα είναι κατά κανόνα γυναίκες!

Είναι η μάνα του, είναι η γυναίκα του, είναι οι κόρες του, είναι οι αδελφές του.

Όλες αυτές είναι γυναίκες που αν πάθαιναν ποτέ κάτι, ένας άνδρας θα ένοιωθε να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια του.

Κι αν κάποιος τους έκανε κακό, ένας άνδρας με δυσκολία θα μπορούσε να συγκρατήσει τα πραγματικά δολοφονικά ένστικτα που θα του έβγαιναν τότε. Και μόνον τότε…

Αλλά σε βάρος του συγκεκριμένου άνδρα που έβλαψε τις αγαπημένες του!

Το να προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε… «αλληλέγγυοι» με βιαστές ή «ίδιοι» με όσους κάνουν τέτοια εγκλήματα κατά γυναικών είναι εξοργιστικό.

Κάποιος να τις μαζέψει παρακαλώ, γιατί αυτό, πέραν όλων των άλλων, είναι  και καραμπινάτη «ρητορική μίσους».

ΥΓ.1 Το να τα λένε αυτά κάποιοι ΣΥΡΙΖΑιοι (ούτε καν όλοι) πάει στο καλό. Έχουμε ακούσει και χειρότερα. Αλλά όταν τα επαναλαμβάνουν «επιτροπές» της ΝΔ και η ίδια η ΕΡΤ, το πράγμα χοντραίνει. Μαζέψτε τους! Ρωτήστε και κανένα δικαστή, επί τέλους, να σας πει πόσο αντί-δικονομικό είναι όλο αυτό…

ΥΓ.2 Όταν κατά τη δίκη για την δολοφονία της Τοπαλούδη (αυτή κι αν ήταν καραμπινάτη περίπτωση γυναικοκτονίας) η Εισαγγελέας κατακεραύνωσε τους δικηγόρους των δραστών, γιατί δεν είχαν σεβαστεί τη μνήμη του θύματος, εγώ ήμουν από εκείνους που υπερασπίστηκαν την Εισαγγελέα τότε! Για την οποία, τελικά δεν βρέθηκε τίποτε δικονομικά «μεμπτό»…

Αντίθετα, πολλοί από όσους και όσες σήμερα ξεσπαθώνουν περί «γυναικοκτονίας», τότε υπερασπίστηκαν τους συνηγόρους των δραστών και ζήτησαν την τιμωρία της… Εισαγγελέως που τους έβαλε στη θέση τους!

Η υποκρισία της «κορρεκτίλας» ξεχείλισε πια…   

dailypost.gr