Οι γαλοπούλες και ο πειρασμός της ψητής πάπιας

Εκτός της ξεχωριστής εκκεντρικότητας και της φλεγματικής ιδιοσυγκρασίας οι Άγγλοι, ας το παραδεχτούμε, διακρίνονται για το δηκτικό τους χιούμορ. Δεκάδες σαρκαστικές παροιμίες,  ευτράπελες μεταφορές, εύστοχα λογοπαίγνια και αιχμηροί ιδιωματισμοί διανθίζουν την καθημερινότητα τους.

Ανάμεσα τους δια πάσα χρήση, εννοείται και πολιτική, η φράση: “Μην περνάς τη γέφυρα πριν φτάσεις σ’ αυτήν”, δηλαδή λύσε το πρόβλημα όταν προκύψει. Η πρόταση: “Μη μετράς τις κότες σου προτού βγουν από τ’ αβγό”, ήγουν μην περιμένεις να πραγματοποιηθούν όλες οι ελπίδες σου. Και φυσικά η, μεθερμηνευόμενη ως αποτροπή μιας αυτοκαταστροφικής επιλογής, μεταφορά :“Οι γαλοπούλες δεν ψηφίζουν υπέρ των Χριστουγέννων”.

Ο πρωθυπουργός από το βήμα τη ΔΕΘ, διαμόρφωσε τη τελευταία ρήση ως “Οι γαλοπούλες δεν βιάζονται να έρθουν τα Χριστούγεννα”, την επικαιροποίησε και την ενέταξε στη πολιτική ρητορική. Στόχος του να απαντήσει στη πρόβλεψη του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ περί πρόωρων εκλογών, τις οποίες, ταυτόχρονα, ο ίδιος δεν ζητάει.
Επί της ουσίας, ωστόσο, αποσκοπούσε, έστω και περιπαικτικά, να τερματίσει τα σενάρια εκλογολογίας που διακινεί με ατεκμηρίωτη ανεδαφικότητα και γοερά αναφιλητά ως drama queen η αξιωματική αντιπολίτευση. Ο αφελής βολονταρισμός της, άλλωστε, μοιάζει σαν την ενθουσιώδη προθυμία που τα κοτόπουλα πέφτουν στα χέρια του συνταγματάρχη Σάντερς, ιδρυτή της αλυσίδας Kentucky Fried Chicken. Για να γίνουν πανέ.

Πέρα από πλάκα , όμως, τι λόγο άραγε έχει και ποια πρεμούρα κατατρέχει τη κυβέρνηση της ΝΔ ώστε να αναζητήσει άμεση ανανέωση της λαϊκής εντολής; Ακλόνητη αυτοδυναμία διαθέτει, δημοσκοπικά διατηρεί σαφή υπεροχή και οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι σταθερά ανοδικοί, όπως μαρτυρούν και διεθνείς εκθέσεις.

Εξάλλου ως την ολοκλήρωση της θητείας της έχει να διατρέξει ακόμη είκοσι μήνες ώστε να εκπονήσει σοβαρό μεταρρυθμιστικό και πειστικό παραγωγικό έργο. Πράγμα αναγκαίο σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον στο οποίο οι αγορές εμπιστεύονται την σταθερότητα και απαιτούν αξιοπιστία.

Επειδή, όμως, οι προβλέψεις υπόκεινται σε κινδύνους και οι προσδοκίες σε αβεβαιότητες, πάντα υπάρχει η πιθανότητα και η τρέχουσα κυβέρνηση να αναγκαστεί να στραφεί σε πρόωρες κάλπες. Το ερώτημα που, εν προκειμένω, τίθεται είναι το σημαντικότερο.

Ποιο αιτιολογικό εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας, σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα επικαλεσθεί;. Με τρόπο μάλιστα που δεν θα αποπνέει διάχυτα αδυναμία διαχείρισης του και δεν θα εκπέμπει μήνυμα ηττοπάθειας. Πόσο μάλλον δεν θα συνιστά ομολογία αποτυχίας;

Ως εκ τούτου, ο Έλληνας πρωθυπουργός λειτούργησε θεσμικά στη Θεσσαλονίκη. Απομακρύνθηκε από την εργαλειοποίηση και τους πολιτικούς τακτικισμούς της πρόωρης προσφυγής στην κάλπη, τους οποίους συνηθίζει, αν δεν έχει εθιστεί, το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Διαμηνύοντας ότι η κυβέρνηση του θα εξαντλήσει την τετραετία εισήγαγε προς εμπέδωση στους πολίτες την έννοια της εκλογικής κανονικότητας.

Η Βουλή, άλλωστε, ως ο κορυφαίος δημοκρατικός θεσμός, μέσω του οποίου αντιπροσωπεύεται ο λαός δια των βουλευτών, δεν μπορεί να διαλύεται κάθε τόσο με προσχηματικές αιτιολογίες για να εξυπηρετήσει ωφελιμιστικά διάφορα κομματικά τερτίπια. Αυτή η μπαγιάτικη πρακτική, ωστόσο, κοντεύει να γίνει από χρησιμοθηρικός πειρασμός σταθερός κανόνας από τη μεταπολίτευση έως σήμερα. Φτάνει πια ο καιρός να αλλάξει.

Έτσι κι αλλιώς, σε όλη τη διάρκεια της σχεδόν πενηντάχρονης Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, μόνο τρεις κυβερνήσεις εξάντλησαν την τυπικά προβλεπόμενη τετραετία. Η κυβέρνηση της ΝΔ (1977-1981) επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και Γεωργίου Ράλλη, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (1985-1989) επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (2000-2004) επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη.

Το ενδιαφέρον είναι ότι και οι τρεις ηττήθηκαν στις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν. Αναπόδραστα καλά κάνουν και δεν βιάζονται οι γαλοπούλες για τα Χριστούγεννα, τα αρνιά για το Πάσχα και ο κολιός για τον Αύγουστο. Αντίθετα, προκείμενου να μην καεί στο φούρνο, τη σούβλα ή το τηγάνι της αντιπολίτευσης, μια μερίδα του πολιτικού προσωπικού επείγεται να επανέλθει άρον άρον στα κυβερνητικά “κάρβουνα”.

Πιστεύοντας ότι έχουν επουλωθεί μέσα σε δυο χρόνια τα προηγούμενα διαχειριστικά της εγκαύματα, φαντασιώνεται πρόωρες κάλπες. Μάταιος κόπος, εφόσον δεν τολμά να τις αξιώσει. Για την περίπτωση της, πάντως, οι πνευματώδεις Άγγλοι έχουν εκδώσει την ετυμηγορία: “ Η ψητή πάπια δεν μπορεί να πετάξει στον αέρα.”

 Δημ. Παγαδάκης-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ