Η ανασφάλεια της ψυχής του ΣΥΡΙΖΑ κι ένας εμφύλιος

«…Αφήνοντας την ανασφάλεια να περιδιαβαίνει τις ψυχές των συμπολιτών μας σε όλη τη χώρα…» (τάδε έφη Χρήστος Σπίρτζης και γέλασε κι ο χαμένος Κολοσσός στη Ρόδο) ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει χωρίς φρένα, προς έναν εμφύλιο, οι πιθανότητες να τον αποφύγει είναι ελάχιστες, σχεδόν καμία.

Στην αναμέτρηση «στα αριστερά μαρμαρένια αλώνια» συγκρούονται σκληρά, με ολοένα και εντεινόμενη διάθεση, δύο σχολές σκέψης (και πολιτικής ανάλυσης) που παράγουν συγκεκριμένες συμπεριφορές τόσο απέναντι στην κοινωνία, όσο και στο πολιτικό σκηνικό.

Ο Χρηστάρας Σπίρτζης με την απίστευτη, για νοήμον ον, ανάρτηση του «για τις ευθύνες του Μητσοτάκη για την γυναικοκτονία στη Ρόδο» σηματοδοτεί την «προεδρική σχολή», με ηγέτη τον Αλ6ς και άξιους εκφραστές – συμπαραστάτες, μεταξύ πολλών άλλων, τον κ. Πολάκη, τον κ. Παππά, τον κ. Ρήγα, τον κ. Ραγκούση, την Louboutinφορούσα Τζάκρη και τον τιτανοτεράστιο Κατρούγκαλο, ο Καρανίκας ο ίδιος κρατάει αποστάσεις ασφαλείας από αυτό το πολιτικό μόρφωμα.

Τελευταία κατάκτηση αυτής της σχολής «σκέψης» (λέμε τώρα) η εντολή προς απαξάπαντες τους

εραστές του διαδικτύου και των social media «κάθε ανάρτηση, κάθε προβολή, κάθε παρέμβαση να συνδέεται αυτομάτως με τις ευθύνες Μητσοτάκη για ο,τιδήποτε συμβαίνει στη χώρα, από την πυρκαγιά στη Νέα Μάκρη στις έντεκα το βράδυ έως την γυναικοκτονία στη Ρόδο από ένα διαταραγμένο παλαβό».

Για τη σχολή Τσίπρα - Σπίρτζη – Κατρούγκαλου η προφανής και επιβεβαιωμένη αδυναμία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να διατυπώσει, έστω σε γενικές γραμμές, μια εναλλακτική πολιτική πρόταση και να την καταθέσει ενώπιον της κοινωνίας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο δια της μεθόδου «στρίβειν δια του αρραβώνος», με μια αποκλειστικά επικοινωνιακή προσέγγιση των εξελίξεων «ό,τι κινείται εκτελείται» ανεξάρτητα από τον βαθμό της σοβαρότητας του γεγονότος ή της παρέμβασης.

Η αγωνιώδης ανάγκη αυτής της ομάδας να είναι πανταχού παρούσα και να «συζητιέται» καθημερινά (η ποιότητα της συζήτησης περί τις επιδόσεις της είναι αλλουνού παππά ευαγγέλιο) οδηγεί σε φαινόμενα τύπου «Χρίστος Σπίρτζης» με τα οποία γελάει η κοινωνία, αλλά , no problem, έχει περάσει πολύ χειρότερα ο Τσίπρας για να ορρωδεί τώρα για το γέλιο που προκαλεί μια ανάρτηση Σπίρτζη.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, παραδοσιακός εκπρόσωπος των «Ομπρελιστών» του κόμματος, ηγέτης των «53+» και επίδοξος πολιτικός διαχειριστής της «μετά Τσίπρα» εποχής στην Κουμουνδούρου βρίσκεται στον αντίποδα της λογικής Σπίρτζη.

Παρά τις έντονες σε βάρος του επικρίσεις και τον καθημερινό πόλεμο με διάφορες συκοφαντικές διαρροές στο εσωκομματικό ακροατήριο επιμένει στην παραδοσιακή αριστερή λογική της θεσμικής αντιπολίτευσης, αποφεύγει να συγκρούεται για πρόσωπα και με πρόσωπα και στηρίζει φανατικά την προγραμματική αντιπαράθεση ιδεών και πολιτικών,

Η αβυσσαλέα διαφορά των δύο ομάδων σκέψης στην αξιωματική αντιπολίτευση σηματοδοτεί και βαθιές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους, η πολιτική συμφωνία των οποίων ήταν πάντα δύσκολη, έγινε αδύνατη με την εισπήδηση στο κόμμα όλων των παλαιοπασόκων και των ρεταλιών των γεφυρατζήδων, που άλλαξαν άρδην τη φυσιογνωμία του παραδοσιακού ΣΥΡΙΖΑ και τον κατέστησαν μια γραφική έως κωμική πολιτική οντότητα.

Η υπόθεση «Κούλογλου» θα ήταν, σε κανονικές συνθήκες, ένα απλό επεισόδιο σε μια εντεινόμενη εσωκομματική μάχη για την καρέκλα στην επόμενη ευρωβουλή (τον ορέγονται διάφοροι νέο – παπαδημούληδες), η ανάγκη να σηματοδοτηθεί η επόμενη έως τις εκλογές περίοδος του ΣΥΡΙΖΑ με τη μία ή την άλλη σχολή σκέψης την μετέτρεψε σε κορυφαίο θέμα, με τον ίδιο τον Κούλογλου να πανηγυρίζει για τους πόντους που κέρδισε, παρά το ότι αναγκάστηκε να βάλει τυπικά την ουρά στα σκέλια.

Δεν είναι τυχαίο πως σε όλη αυτή την σκληρότατη, την εχθρική αντιπαράθεση των δυο κόσμων του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκαν και αναρτήσεις ή δημοσιεύματα που υπενθύμιζαν στον κ. Κούλογλου και σε όλους τις παλιές καλές μέρες της σταλινοκρατίας στην εγχώρια αριστερά και την τύχη που είχαν διάφοροι διαφωνούντες με την επίσημη κομματική γραμμή νυν του προέδρου παλιότερα του Γενικού Γραμματέα.

Ότι ο κ. Κούλογλου αντιμετωπίστηκε δημοσίως «ως ύποπτος» για την ανάρτηση του περί «ισοπαλίας» δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η εκτίμηση του αποδείχθηκε εντελώς λανθασμένη μερικές μέρες μετά από τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας δεν φαίνεται να τον διασώζει εντός των κομματικών τειχών, οι ψηφοφόροι της παράταξης είναι μια άλλη υπόθεση.

Στην Κουμουνδούρου όλοι είναι υποψιασμένοι για το τι πρόκειται να συμβεί, το Συνέδριο είναι ένας σταθμός στη διαδικασία διάσπασης που έχει ξεκινήσει και κανένας δεν μπορεί να την σταματήσει όσο και αν το επιθυμεί (δεν έμειναν και πολλοί).

 Του Χρήστου Υφαντή-lykavitos.gr