Πώς ξεφύγαμε από την αθλιότητα του «κατόπιν ενεργειών μου…»

Στη δεκαετία του ’80 για να βάλει κανείς τηλέφωνο στο σπίτι του στην Αθήνα ήθελε πολιτικό μέσο. Εάν επρόκειτο για κάποια επαρχιακή πόλη ή ακόμη χειρότερα για κάποιο χωριό έπρεπε να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα. Κάπως έτσι κινούντο βεβαίως όλες οι σχέσεις και οι συναλλαγές του πολίτη με το κράτος μέχρι πρόσφατα και σε κάποιες περιπτώσεις συμβαίνει ακόμη.

Από τεχνολογικής πλευράς σήμερα σε σχέση με 20 ή 25 χρόνια πριν ζούμε πλέον σε άλλο πλανήτη αλλά και πάλι όλα κινούντο με ρυθμούς χελώνας έως πριν από δύο χρόνια. Με την εμφάνιση της πανδημίας αλλά και λίγους μήνες πριν από αυτόν τον εφιάλτη μάλλον αθόρυβα αλλά με γεωμετρική πρόοδο ζήσαμε ένα τεχνολογικό θαύμα. Κυρίως όμως νιώθουμε μια απελευθέρωση από τις βασανιστικές ουρές σε κάποια δημόσια ή δημοτική υπηρεσία που στην κυριολεξία εξοντώνει ανθρώπους ψυχή τε και σώματι.

Το πιο συμβολικό και πολλαπλώς χρήσιμο από τα επιτεύγματα του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής είναι η οργάνωση και διαχείριση των

εμβολιασμών αλλά και η ψηφιοποίηση της διαδικασίας με τα πιστοποιητικά.

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης αποτελεί σπάνιο παράδειγμα πολιτικού που κέρδισε και κερδίζει σε φήμη και κύρος γι’ αυτά που κάνει και όχι γι’ αυτά που λέει.

 Τις τελευταίες ημέρες ολοκληρώθηκε και λειτουργεί πλέον η ηλεκτρονική βεβαίωση του γνησίου υπογραφής και επικύρωσης αντιγράφων διαφόρων εγγράφων που ταλαιπωρούσαν εκατομμύρια πολιτών για το παραμικρό. Σε αυτά τα νέα επιτεύγματα προστέθηκε η έκδοση διαζυγίου, η ίδρυση ατομικής επιχείρησης και ακολουθεί η ηλεκτρονική μεταβίβαση ακινήτων. Ολα αυτά δεν είναι απλώς θαυμαστά τεχνολογικά επιτεύγματα αλλά είναι λυτρωτικά για την καθημερινότητα των πολιτών. Κερδίζουν οι άνθρωποι χρόνο και χρήμα αλλά πρωτίστως την αξιοπρέπειά τους από τις ουρές της ντροπής και της χλεύης από πάσης φύσεως συμπεριφορές υπαλλήλων.

 Αυτή η επανάσταση που ζούμε στις μέρες μας δεν ήρθε ως δώρο από τον ουρανό και δεν χρειάστηκε να καταρρεύσει ο κρατικός προϋπολογισμός για να ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα έργα. Ασφαλώς η ψηφιακή μετάβαση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη απαιτεί σοβαρές επενδύσεις τώρα και στο μέλλον, αλλά η σχέση κόστους – οφέλους είναι θεαματικά υπέρ της ταχείας υλοποίησης όλων των αναγκαίων προγραμμάτων για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Ενώ λοιπόν όλοι μας ή έστω οι περισσότεροι αξιοποιούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτά τα σύγχρονα εργαλεία που κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη, καλό είναι να μη λησμονούμε πώς φθάσαμε έως εδώ. Η επιλογή του πρωθυπουργού να εμπιστευθεί έναν νέο επιστήμονα για υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης αρχικώς σχολιάστηκε με κακίες στο κομματικό παρασκήνιο. Μέσα σε λίγους μήνες ο Κυριάκος Πιερρακάκης που ήταν στις τελευταίες θέσεις στους πίνακες δημοφιλίας των μελών της κυβέρνησης, πέρασε στις πρώτες με διαφορά. Τώρα πια είναι το πρόσωπο που κερδίζει κάθε μέρα και μια μάχη χωρίς να κάνει πολιτικό θόρυβο και κυρίως χωρίς εξαγγελίες και υποσχέσεις. Αποτελεί σπάνιο παράδειγμα πολιτικού που κέρδισε και κερδίζει σε φήμη και κύρος γι’ αυτά που κάνει και όχι γι’ αυτά που λέει. Ισως αυτός να είναι και ο λόγος που μιλάει δημοσίως ελάχιστα.

 Ανεξάρτητα από το αν ο συγκεκριμένος πολιτικός στο τέλος θα εισπράξει τον έπαινο ή το ανάθεμα (όπως συχνά συμβαίνει στον τόπο μας), ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός της χώρας θα μας απαλλάξει για πάντα από τη θλιβερή επωδό «κατόπιν ενεργειών μου» των πάσης φύσεως πολιτευτών, και αυτό είναι από μόνο του σπουδαίο.

 Παν. Λάμψιας-Καθημερινή