ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ: Οι προοπτικές δύο διαφορετικών “σχολών” με νέα δεδομένα

Δύο διαφορετικές “σχολές” με βάθος στην πολιτική ανάλυση και σημαντικές ιστορικές καταβολές, έρχονται πλέον να διεκδικήσουν την δεξαμενή των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς επί ίσοις όροις. Εκείνη του ΠΑΣΟΚ του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ με τα ρεύματα της αριστεράς που σε μεγάλο βαθμό πλέον κοιτούν προς το Σοσιαλιστικό Κόμμα και στην Ευρώπη.

Το κενό που σε μεγάλο βαθμό καλύφθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο μετακινήθηκε σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, δεν υφίσταται μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής. Πλέον όσοι αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, όρο που χρησιμοποιεί τα τελευταία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρώντας ωστόσο τις δικές του σημαντικές αγκυλώσεις, έχουν μια εναλλακτική επιλογή.

 Το συμπέρασμα βγαίνει από την υψηλή συμμετοχή στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ εν μέσω πανδημίας αλλά και από

τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι το ενδιαφέρον στρέφεται προς το κόμμα και τον νέο αρχηγό του. Το ίδιο ισχύει και για τους κεντρώους ψηφοφόρους της ΝΔ που δεν έχουν κλείσει συμβόλαιο πίστης με ένα κόμμα που στην πλειοψηφία τους ψήφισαν για πρώτη φορά, νιώθοντας πως ο χώρος τους, δεν έχει επαρκείς απαντήσεις σύγχρονης διακυβέρνησης.

Αναζητούν οι πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί ή αριστεροί ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ ή ένα παλιό ΠΑΣΟΚ; Σαφώς και όχι, οι σφραγίδες παίζουν τον ρόλο τους από την άποψη των αναμνήσεων και του συναισθηματισμού ειδικά σε ψηφοφόρους μεγαλύτερων ηλικιών, αλλά από μόνες τους δεν λύνουν προβλήματα. Τα θέματα της πανδημίας και της ακρίβειας στα οποία αρκετές φορές η κυβέρνηση οδηγείται σε παλινωδίες και αδιέξοδα, συχνά χωρίς κόστος ποντάροντας στην απουσία εναλλακτικής απασχολούν όλους τους πολίτες.

 

Πλήττονται ωστόσο όλοι το ίδιο και με τον ίδιο τρόπο; Έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες για να αντιμετωπίζονται ως ένα ενιαίο σύνολο με οριζόντια μέτρα όπως αυτά στα τιμολόγια του ρεύματος; Επίσης η πραγματικότητα, δίνει αρνητική απάντηση. Ο όρος μεροληψία έχει συνήθως αρνητική έννοια αλλά κάποιος πρέπει να μεροληπτεί ουσιαστικά και υπέρ των πιο αδύναμων. Αυτό τον ρόλο έχει παραδοσιακά ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας. 

 

Μια προσέγγιση λαϊκή και όχι λαϊκίστικη, ρεαλιστική και ήπια μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που δεν σηκώνουν άναρθρες κραυγές και μη εφαρμόσιμες προτάσεις είναι απαραίτητη. Είναι βέβαιο πως αν το ΠΑΣΟΚ απευθυνθεί ξανά με κοστολογημένες προτάσεις για την ακρίβεια και υπεύθυνες θέσεις για την πανδημία έξω από τους όρους της επικοινωνιακής διαχείρισης που συχνά επιλέγει πλέον η κυβέρνηση, θα έχει την δική του σημαντική και μάλλον και τελευταία ευκαιρία να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

 

Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά, η κριτική στην κυβέρνηση γίνεται με προτάσεις που την ακολουθούν, χωρίς συνθήματα για κάλπες εν μέσω πανδημίας και μακριά από τοξικούς χαρακτηρισμούς. Δείχνει να μπορεί να διεκδικήσει την θέση μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης. Αυτή είναι άλλωστε και η μόνη θέση που μπορεί να έχει στο πολιτικό σκηνικό στην παρούσα φάση. 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του πασχίζει με το αίτημα για εκλογές να ενισχύσει την συσπείρωση του και να δημιουργήσει κάδρο για δύο, αυτού που ζητά εκλογές και αυτού που μπορεί να τις αποφασίσει, δηλαδή δίπολο Τσίπρα-Μητσοτάκη για να αφήσει εκτός το ΚΙΝΑΛ, να μειώσει το στίγμα του στην επικαιρότητα. Παράλληλα στην αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζουν ότι πιέζοντας για εκλογές, μπορούν να θέτουν διαρκώς και το δίλημμα στο ΚΙΝΑΛ για το αν είναι υπέρ ή απέναντι σε ένα σχέδιο “προοδευτικής διακυβέρνησης” όπως παρουσιάζεται από τον Αλέξη Τσίπρα.

 

Σε κάθε περίπτωση κανείς στο ΠΑΣΟΚ δεν σκοπεύει να οδηγήσει σε αυτοκτονία τον χώρο που παίρνει ανάσες μετά από καιρό, υιοθετώντας τέτοια διλήμματα. Η στρατηγική της ενότητας στον χώρο και της αυτόνομης πορείας, δείχνει τον δρόμο για να διεκδικήσει την θέση του ΣΥΡΙΖΑ και να θέσει εκείνο τα ερωτήματα.

 

Τίποτα δεν είναι εύκολο και αυτονόητο, οι ερμηνείες περί στρατηγικά ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ και “τελειωμένου” Τσίπρα δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα που δεν είναι τόσο γραμμική. Μια σύγκρουση πολιτική, είναι δεδομένη το επόμενο χρονικό διάστημα. 

 

Στο βάθος υπάρχουν τρεις εναλλακτικές, να επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ σε χαμηλές πτήσεις, να αλλάξει τα δεδομένα το ΠΑΣΟΚ και να διεκδικήσει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή να συνεργαστούν κάποτε τα δύο κόμματα. Όλα έχουν να κάνουν με τα ποσοστά τους στις κάλπες, αυτά άλλωστε θα είναι η βάση για την επιρροή και το “πέρασμα” των προγραμμάτων τους.

 

Σε κάθε περίπτωση το σκηνικό αποκτά ενδιαφέρον και το ΠΑΣΟΚ δείχνει να είναι όντως επτάψυχο όπως έλεγε την ημέρα του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών ο Κώστας Λαλιώτης.

 Γ. Πιέρρος-dailypost.gr