Ο Τσίπρας ζητάει λύτρωση με εκλογές

 

Τεκτονικές αλλαγές σημειώνονται στην Ευρώπη. Ο χάρτης των ανατολικών συνόρων της ξανασχεδιάζεται με μελάνι το ανθρώπινο αίμα, τις χαμένες ζωές, τον πόνο και τον ξεριζωμό. Ένας αφηνιασμένος ηγέτης κατασπαράσσει μια ηρωική χώρα και ουδείς γνωρίζει «πού» και «πώς» θα σταματήσει, ή «ποιοι» θα τον σταματήσουν.

Η ακρίβεια που είχε φέρει η πανδημία, θέριεψε με τα μέτρα της Δύσης κατά της Ρωσίας, αλλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εντελώς απόμακρος από τα δραματικά ιστορικά γεγονότα, συνεχίζει το τροπάρι του - όπως καμία άλλη αντιπολίτευση στην Ευρώπη:

«Κάντε τώρα εκλογές. Λυτρώστε τον ελληνικό λαό από την ανικανότητα, την αναλγησία και την αλαζονεία σας», προκάλεσε προχθές στη Βουλή. Συνέχισε λέγοντας «είστε ατζαμήδες, ιδεοληπτικοί, επικίνδυνοι για τη χώρα».

Από το στόχαστρό του δεν διέφυγε και ο μόνιμος εχθρός του, οι εταιρίες των δημοσκοπήσεων. Τις χαρακτήρισε

«δημοσκοπήσεις της χαράς», αυτά που έλεγε δηλαδή από το 2016 ως το 2019, για να ξυπνήσει απότομα το βράδυ των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου του 2019, όταν είδε την καθίζηση, και να αναγγείλει πελιδνός πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Είναι γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα δεν διακρίνεται για τη θεσμική του προσήλωση σε ό,τι αφορά τις εκλογές. Αντιθέτως έχει κάνει… «θεσμό» την πρόωρη διεξαγωγή τους.

Μεταπολιτευτικά, κάθε κυβέρνηση που βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση, ή όταν διαβλέπει ότι άρχισε η καθίζηση, προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα, προτάσσει ένα εθνικό θέμα και κηρύσσει εκλογές («Δόξα το θεό» από εθνικά θέματα πάντα έχουμε, και τα πάντα μπορούν να χαρακτηρισθούν ως εθνικά θέματα μείζονος σημασίας, που δικαιολογεί την προσφυγή σε εκλογές).

Ισως τώρα είναι η πρώτη φορά που επιβάλλεται αυτές να γίνουν πρόωρα, υπό την προϋπόθεση ότι θα καταλαγιάσουν οι αιματηρές αγριότητες στην Ουκρανία (στην περίπτωση που επεκταθούν, θα βρεθούμε σε άλλο φρικώδες τοπίο, οπότε θα νοσταλγούμε ως όαση ηρεμίας τις εμπαθείς κοκορομαχίες στη Βουλή). Εάν λοιπόν καταλαγιάσουν γιατί να μην οδηγηθούμε σε εκλογές τον Μάιο;

Υπάρχει η βάσιμη άποψη ότι η κυβέρνηση είναι αρκούντως ισχυρή και συμπαγής, ώστε να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Αντιθέτως οι εκλογές αφενός θα επιφέρουν μια περίοδο αστάθειας αφού θα είναι διπλές, αφετέρου λόγω του νέου εκλογικού νόμου, οι βουλευτές της νέας κυβέρνησης θα είναι λιγότεροι.

Σωστό αυτό, αλλά: Πρόγραμμα δεν υπάρχει. Όποιο και να ήταν, τέθηκε στο συρτάρι από το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης. Είναι η μόνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης που από το πρώτο εξάμηνο της δημιουργίας της βρέθηκε να χειρίζεται εξωγενείς κρίσεις (εισβολή Εβρου, πανδημία, Ουκρανία, και η ακρίβεια που έφεραν).

Αυτός είναι και ο λόγος που οι λελογισμένοι πολίτες δυσκολεύονται να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση. Όχι γιατί είναι όλοι οπαδοί της ΝΔ, αλλά γιατί δεν υπάρχουν σταθερά δεδομένα. Ας πούμε, δεν μπορεί υπό τις συνθήκες που επικρατούν από τον Μάρτιο του 2020 να υπάρχει κυβερνητικό πρόγραμμα, ώστε να καταγγείλεις τη διάψευσή του. Επίσης δεν γνωρίζεις αν οι χειρισμοί θα μπορούσαν να γίνουν καλύτεροι και πόσο καλύτεροι. Ούτε πόσο καλύτερα θα τα αντιμετώπιζαν οι αντίπαλοί τους εάν ήταν στην κυβέρνηση…

Οι καιροί που έρχονται είναι δύσκολοι. Ανατρέπονται γεωπολιτικά δεδομένα από τον Β‘ Παγκόσμιο. Οι τιμές όλων των αγαθών, των καυσίμων, του πετρελαίου, του αερίου, ακόμη και του πλέον βασικού, του ψωμιού, εξακοντίζονται σε ύψη προκαλώντας σοκ. Νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν. Και εάν επεκταθεί η αγριότητα, θα δοκιμαστούν αγρίως.

Όπως είπε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θ. Σκυλακάκης «η σύγκρουση διαμορφώνει συνθήκες πολεμικής οικονομίας στη χώρα μας».

Στο γκρίζο ανησυχητικό τοπίο που σκιαγραφείται, μια νέα λαϊκή εντολή θα βοηθούσε την (όποια) κυβέρνηση να εφαρμόσει πρόγραμμα ανασυγκρότησης με κοινωνική συναίνεση – και κυρίως με πολιτική συναίνεση. Οι ηττημένοι με πρόσφατη την ήττα τους, δεν θα τολμούσαν να υπονομεύσουν.

Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα. Η αξιωματική αντιπολίτευση λειτουργεί ανεύθυνα, δυναμιτίζει και υπονομεύει, λες και δεν έχουμε μπει εδώ και δυο χρόνια σε ένα σκοτεινό διεθνές συρίγγιο.

Στην ίδια ομιλία ο Τσίπρας κατηγόρησε μέλη της κυβέρνησης ότι παρακολουθούν «ως τροχονόμοι τα καρτέλ στον τομέα ενέργειας να έχουν ουρανοκατέβατα κέρδη». Επανέλαβε το ψεύδος ότι δόθηκαν 6,6 δις σε κλειστούς διαγωνισμούς, τετραπλάσιες από όσα δόθηκαν, ενώ εξαπέλυσε επίθεση κατά μέτωπο στην κυβέρνηση για την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση και το ΕΣΥ.

Ε, αφού ζητάει λύτρωση ας του τη δώσει ο Μητσοτάκης. Για να ξέρουμε που πορευόμαστε, και αυτός και η χώρα.

Γ. Σιδέρης-liberal.gr