Η παγκοσμιοποίηση ηλίθιε

Μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που κυκλοφορούν σε ολόκληρο τον πλανήτη, μετά την εισβολή των στρατευμάτων του Πούτιν στην Ουκρανία, έχει να κάνει με την ύποπτη, τάχα μου, σχέση της Ανγκελα Μέρκελ και της Γερμανίας με το φυσικό αέριο της Ρωσίας.

Ανοησία που περιφέρεται και διακινείται είτε από εκείνους που ξέρουν αλλά καμώνονται τους άσχετους και απληροφόρητους. Είτε από τους άλλους, τα λεγόμενα χαϊβάνια, που ευκόλως και προθύμως μεταφέρουν και αναμασούν πάσης φύσεως κουτόχορτα που οι προπαγανδιστές προσφέρουν στη μάζα

Γιατί λοιπόν τέτοια και τόση αυτοκόλλητη η σχέση της Γερμανίας του Δυτικού καπιταλισμού, και μάλιστα η ναυαρχίδα του, με το αυταρχικό καθεστώς του ανθυποτσάρου Πούτιν και με την ολιγαρχία;

Μα γιατί «παγκοσμιοποίηση» ηλίθιε. Μα γιατί «παγκοσμιοποίηση» σημαίνει αλληλεξάρτηση. Μα γιατί «αλληλεξάρτηση» σημαίνει «κράτε με να σε κρατώ». Μα γιατί «κράτε με να σε κρατώ» σημαίνει ότι εγώ είμαι εξαρτημένος από εσένα και εσύ από εμένα. Το καταλάβαμε; Όχι;
Ποιο το μέγιστο και ακατανίκητο πλεονέκτημα της Γερμανίας; Φυσικά η βιομηχανία της. Φυσικά η ακαταπόνητη εξαγωγική της μηχανή. Φυσικά τα πάσης φύσεως βιομηχανικά προιόντα της. Αυτή η δύναμή της. Αυτή όμως και η αδυναμία της

Γιατί αδυναμία της; Μα επειδή για να λειτουργήσει η βιομηχανία της απαιτείται πρώτη ύλη. Το φυσικό αέριο και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Γι αυτό. Με λίγα λόγια η Γερμανία με τη βιομηχανία της. Η Ρωσία με τις πρώτες ύλες. Αυτός ο γάμος, αυτό το προγαμιαίο συμβόλαιο, αυτή η πραγματικότητα

Θα μπορούσε να αντικαταστήσει και να υποκαταστήσει αυτή τη σχέση και αυτή την εξάρτηση με την δημιουργία εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας; Εν μέρει ναι. Όπως η Γαλλία. Όμως και πάλι η σχέση με τον Πούτιν θα εξακολουθούσε να είναι χρήσιμη και αναντικατάστατη. Όμως οι Γερμανοί, πρωταθλητές στην οικολογία και εξαιρετικά ευαίσθητοι σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος αρνούνται να συμβιβαστούν και να συγκατοικήσουν με εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας

Το καταλάβαμε; Όχι; Πάμε παρακάτω. Μα το καθεστώς της Ρωσίας είναι αυταρχικό. Μα ο Πούτιν εχθρός της Δύσης. Μα ο Πούτιν από καιρό τώρα σχεδίαζε και ακόνιζε τα μαχαίρια του εναντίον Ουκρανίας

Όλα αυτά τα επιχειρήματα μοιάζουν με κουβέντες του καφενείου. Για παράδειγμα το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας. Τι είναι αυτό; Δυτικό; Μπας και έχει κάποια, έστω ελάχιστη σχέση με τις Δυτικές δημοκρατίες; Θα αστειεύεστε. Κι όμως το πετρέλαιο που λαμβάνουμε, με το οποίο κυκλοφορούν τα οχήματά μας και μ αυτό ζεσταίνουμε τα σπίτια μας προέρχεται, από τις πηγές καθεστώτων αυταρχικών, και μάλιστα από πρίγκιπες που έχουν συνάψει ύποπτες και υπόγειες σχέσεις με τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και με την τρομοκρατία του μακαρίτη Μπιν Λάντεν

Ασε τώρα να μην αναφερθώ στην περίπτωση του γείτονα και «λάτρη» Δημοκρατίας και ατομικών δικαιωμάτων Ταγίπ Ερντογάν. Οπου, αν θυμάστε καλά, εντός της πρεσβείας της Σαουδικής Αραβίας στην Τουρκία, τεμαχίστηκε ο αιρετικός δημοσιογράφος Τζαμάλ Κασόγκι. Κι όμως άκρα του τάφου σιωπή

Που καταλήγουμε με όλα αυτά; Πρώτο, παγκοσμιοποίηση» σημαίνει αλληλεξάρτηση. Το παράδειγμα της Κίνας, το πιο χαρακτηριστικό. Πάνω σ αυτή την πρωτοφανή εκμετάλλευση του κινέζικου εργατικού δυναμικού, στηρίχτηκαν εκατοντάδες βιομηχανίες των Δυτικών χωρών. Απ αυτή την άγρια εκμετάλλευση προέκυψαν τα κάπως φτηνότερα προιόντα προς τέρψη των ευρωπαίων και των Αμερικανών. Και προς άγριο, πρωτοφανή πλουτισμό των ζάπλουτων Αμερικανών

Απλώς η διαφορά είναι μία. Αν είσαι «κακός» αλλά ταυτόχρονα είσαι δικός μου no problem. Αν είσαι «κακός» και ταυτόχρονα εχθρός μου ε τότε είσαι ο επίγειος Σατανάς. Περίπου σα να λέμε «καλή» η Τουρκία που τεμάχισε και άρπαξε τη μισή, περίπου, Κύπρο. Αλλά κακή η Ρωσία που μπούκαρε στην Ουκρανία

Δηλαδή «παγκοσμιοποίηση» δύο ταχυτήτων. Δηλαδή «καλοί» δύο ταχυτήτων. Και «κακοί» επίσης δύο ταχυτήτων. Ποια η ουσία; Είτε Πούτιν είτε Ερντογάν κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!

Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ