Πουτινισμός και υποκρισία

Εντελώς ξαφνικά ανακαλύψαμε το πραγματικό πρόσωπο του Vladimir Putin και για άλλη μια φορά πέσαμε από τα σύννεφα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα, ή μήπως τα σημάδια ήταν εκεί και εμείς τα αγνοούσαμε, κοιμώμενοι τον ύπνο του δικαίου; Στη στήλη αυτή έχω γράψει τρία κείμενα προσπαθώντας να αναδείξω την ανεξήγητη (για μένα) δημοφιλία του Putin στην Ελλάδα. Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα, από το πλέον πρόσφατο. Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Το κείμενο περιγράφει τις απόψεις του Vladislav Surkov ο οποίος είναι «ο αρχιτέκτων της διαχειριζόμενης δημοκρατίας (“managed democracy”), και ο οποίος διατήρησε τον Vladimir Putin στην εξουσία για 21 χρόνια. Κατά συνέπεια η κρίση του δεν είναι αντικειμενική, αλλά φιλοπουτινική. Ακριβώς λόγω των ακραίων αντιδημοκρατικών απόψεών του, είναι πραγματικά εντελώς ανεξήγητη η δημοφιλία του Putin στην Ελλάδα:

«Η υπερβολική ελευθερία είναι θανατηφόρα για ένα κράτος» (ΚτΚ 10/10/2021):

«[…] Ο Surkov είναι ο ιδρυτής του Πουτινισμού (Putinism) και ένας από τους βασικούς του παράγοντες. Είναι ο αρχιτέκτονας της “κυριαρχικής δημοκρατίας” (sovereign democracy) της Ρωσίας, ενός φαινομενικά ανοιχτού συστήματος με κλειστό αποτέλεσμα: εκλογές γίνονται, οι υποψήφιοι κάνουν προεκλογικές εκστρατείες, οι πολίτες ψηφίζουν, οι κάλπες ανοίγουν, οι ψήφοι καταμετρώνται και ο ίδιος άνθρωπος κερδίζει κάθε φορά […]».

«Οι απόψεις του επονομαζόμενου και “Γκρίζου Καρδινάλιου” (éminence gris) ή Ρώσου Richelieu ή Σύγχρονου Ρασπούτιν είναι πραγματικά σοκαριστικές. Θα σας παραθέσω τις απόψεις του για τις διαδηλώσεις και τα κόμματα:

“Το κράτος αυτοπροστατεύεται παντού. […] Σε όλες τις χώρες, οι παράνομες συγκεντρώσεις συνθλίβονται με βία. Γιατί πρέπει να είμαστε διαφορετικοί;”. Για τα κόμματα είναι πολύ ξεκάθαρος: “Οταν ξεκίνησα τη δουλειά μου το 2000, πρότεινα ένα πολύ απλό σύστημα για την εφαρμογή νόμου και τάξης. Διαχωρίσαμε την αντιπολίτευση σε συστημική και αντισυστημική. Και ποια είναι η συστημική αντιπολίτευση; Αυτή που συμμορφώνεται με τους κανόνες, τους νόμους και τα έθιμα”. Φυσικά αναφέρεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης που ελέγχονται από το Κρεμλίνο. Ολα τα άλλα δεν έχουν θέση στην πολιτική ζωή της Ρωσίας! Ετσι έχουμε αντιπολίτευση που δεν είναι… αντιπολίτευση […]».

[…] Μετά την επίσημη γνωριμία μας με τη «διαχειριζόμενη δημοκρατία» (ωραίος ευφημισμός) πάμε τώρα στα δικά μας, γιατί πραγματικά δεν έχουμε μάθει να εκτιμούμε την κατάστασή μας και αυτό είναι πραγματικά πολύ επικίνδυνο. Τα στοιχεία που ακολουθούν προέρχονται από μία δημοσκόπηση της Public Issue που δημοσιεύθηκε στην Αυγή της Κυριακής στις 26 Ιουνίου 2016, την εποχή της παντοδυναμίας του Σύριζα.

«Οπως προκύπτει, τον Ιούνιο του 2016 η δημοτικότητα του Ρώσου προέδρου “σκαρφαλώνει” στο 74%, από 62% τον Οκτώβριο του 2015, καταγράφοντας άνοδο 12 ποσοστιαίων μονάδων.

Επίσης, το ίδιο χρονικό διάστημα, μείωση 10 ποσοστιαίων μονάδων παρουσιάζει η αρνητική γνώμη για τον Ρώσο πρόεδρο. Συγκεκριμένα, από το 32% τον Οκτώβριο του 2015 μειώθηκε στο 22% τον Ιούνιο του 2016.

Ως προς την πολιτική τοποθέτηση των ερωτηθέντων σε σχέση με τη στάση τους έναντι του κ. Πούτιν, το 75% των πολιτών που δηλώνουν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχει θετική γνώμη για τον Ρώσο πρόεδρο. Αντίστοιχα, θετική γνώμη για τον κ. Πούτιν έχουν πολίτες που δηλώνουν ψηφοφόροι της ΝΔ σε ποσοστό 80%, της Χρυσής Αυγής σε ποσοστό 92%, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης 76%, του ΚΚΕ 47%, του Ποταμιού 49%, των ΑΝΕΛ 88% και της Ενωσης Κεντρώων 80%».

«Αυτά τα ευρήματα είναι πραγματικά σοκαριστικά και αναδεικνύουν την παντελή έλλειψη ενημέρωσης που έχουμε. Εμείς οι ακραιφνείς δημοκράτες που δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας, ούτε και ζυγό στον τράχηλό μας έχουμε θετική γνώμη για τον Ρώσο πρόεδρο, ο οποίος κατά τα λεγόμενα του στενού συνεργάτη του έχει βάλει τη Ρωσία “στον γύψο” […]».

Αυτά, λοιπόν, έγραφα τότε και πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω πώς εμείς οι δηλωμένοι δημοκράτες λατρεύουμε τον καθ’ ομολογία των συνεργατών του, απόλυτο δικτάτορα! Και ύστερα ήλθε η εισβολή στην Ουκρανία και έπεσαν οι μάσκες. Μάλλον λάθος το διατύπωσα. Δεν έπεσαν οι μάσκες, αλλά φορέθηκαν οι μάσκες της υποκρισίας. Τον χορό έσυρε η δημοφιλής τραγουδίστρια Νατάσα Μποφίλιου με τη συναυλία της για την Ειρήνη. Μας δήλωσε ότι είναι «με τον άνθρωπο». Τι μεγαλοψυχία, λες και οι άνθρωποι παλεύουν με τα λιοντάρια. Με ποιον άνθρωπο, κυρία μου; Τον κάτοικο της Μαριούπολης που του διέλυσαν το σπίτι, σκοτώθηκαν φίλοι και συγγενείς του ή τον άνθρωπο από τη Ρωσία που σκοτώνει αμάχους; Ελεος.

Από κοντά και η άλλη τραγουδίστρια που συμμετείχε στην κατ’ ευφημισμό «Συναυλία της Ειρήνης», Τάνια Τσανακλίδου, η οποία σε πολύ πρόσφατη συνέντευξή της στην «Αυγή» διαλαλούσε: «[…] Ελπίζω σε μια μεγάλη, ωραία εξέγερση, η οποία δυστυχώς δεν θα είναι ούτε αναίμακτη ούτε πολιτισμένη. Θα είναι άγρια». Τι ωραία που τα λέει! Θέλει ειρήνη στην Ουκρανία αλλά ελπίζει σε μια αιματηρή εξέγερση στην Ελλάδα. Δείξε μου τον ψηφοφόρο σου να σου πω ποιος είσαι. Παρών και ο «λεγάμενος», ο οποίος φανερά καταδικάζει την εισβολή των Ρώσων, αλλά κρατάει και μια πισινή για να ικανοποιήσει το φιλορωσικό ακροατήριό του. Ακριβώς όπως και τα εμβόλια. Είναι υπέρ του εμβολιασμού αλλά και κατά του εμβολιασμού. Αλήθεια, μήπως είναι τόσο κουτοί που μας έχουν περάσει για ηλίθιους; Δεν αποκλείεται, αφού μας ξεγέλασαν μία φορά γιατί να μην ελπίζουν ότι θα επαναλάβουν με επιτυχία το παραμύθι τους.

Εκεί όμως που ρίξαμε λευκή πετσέτα, είναι η προτροπή από τη Ρωσική Πρεσβεία ποιο κανάλι να παρακολουθούμε για να έχουμε σωστή ενημέρωση. Τσιμουδιά δεν ακούστηκε μήπως στενοχωρήσουμε τη ζαχαρένια Ζαχάροβα. Για φανταστείτε τι θα γινόταν αν η Πρεσβεία των ΗΠΑ έκανε μια παρόμοια δήλωση. Μαύρο φίδι που μας έφαγε. Διαδηλώσεις και πάλι διαδηλώσεις για «την ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μιας ανεξάρτητης χώρας» με κόκκινες σημαίες και βάρβαρες εκδηλώσεις. Εδώ όμως κάναμε γαργάρα με ξυλόπροκες μήπως στενοχωρήσουμε τον Αρχοντα του ξανθού γένους.

Τι τό ‘θελα να αναφέρω τις διαδηλώσεις. Κατά χιλιάδες συλλαμβάνονται στη Ρωσία όσοι μετέχουν σε κάποια αντιπολεμική διαδήλωση. Κινδυνεύουν με 15ετή φυλάκιση. Ασε που τους πλακώνουν στις γρήγορες οι αστυνομικοί του «δημοκράτη» Putin. Βλέπετε εκεί δεν υπάρχει η δικτατορία του Μητσοτάκη που αν καμιά φορά παραφερθεί κανένας αστυνομικός θέλουμε να τον κρεμάσουμε. Και τα μεν πληρωμένα παπαγαλάκια κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται και είναι άξιος ο μισθός τους. Ολοι όμως οι υπόλοιποι υποστηρικτές ενός βάρβαρου δικτάτορα τι ζόρι τραβάνε και τον στηρίζουν; Μια πρόσφατη έρευνα στον Καναδά τεκμηρίωσε ότι αυτοί που είναι εναντίον των κυρώσεων προς τη Ρωσία είναι ταυτόχρονα και εναντίον των εμβολίων. Να μια εξήγηση. Περιορισμένη αντίληψη.

Δεν τελειώσαμε. Ολα αυτά τα χρόνια τα ελληνικά πανεπιστήμια επιδόθηκαν σε έναν αγώνα για το ποιος θα τιμήσει τον Putin με τιμητικά διδακτορικά: Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και Χρυσό Μετάλλιο από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τώρα, δεν βιάζονται να ανακαλέσουν τις τιμητικές διακρίσεις, ύστερα από εβδομάδες σφαγής αθώων. Αντίθετα στη γειτονική Βουλγαρία, το Πανεπιστήμιο Βελίκο Τίρνοβο πήρε πίσω τον τίτλο στα γρήγορα.

Τέλος, για να ολοκληρώσουμε τη σχιζοφρένεια, στη διαδικτυακή ομιλία του Ζελένσκι στην Ελληνική Βουλή, δεν παρουσιάστηκαν οι βουλευτές του ΚΚΕ, της Ελληνικής Λύσης και μόνο ένας από το ΜέΡΑ25. Η κατηγορία είναι ότι ο Εβραίος Ζελένσκι είναι ναζιστής, γι’ αυτό και μας παρουσίασε τον Μιχαήλ ο οποίος ανήκει στο Τάγμα Αζόφ. Και έγινε ο χαμός. Φταίει ο Μητσοτάκης, φταίει ο Τασούλας και ενοχλήθηκαν οι Συριζαίοι που κυβερνούσαν για 4,5 χρόνια με την Ακροδεξιά, γι’ αυτό και δεν χειροκρότησαν και ορισμένοι έφυγαν από την αίθουσα. Το ότι ο δηλωμένος ναζιστής Κασιδιάρης είναι υπέρ του Putin, έγινε και πάλι γαργάρα. Αν μπερδευτήκατε, μην ανησυχείτε. Δεν φταίτε εσείς, αλλά οι άλλοι, που προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα κάνουν άλματα λογικής. Αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύουν πόσο κοντά βρίσκονται τα δύο άκρα: Αριστερά και Δεξιά. Για να μην ξεχνιόμαστε!

ΥΓ.: Την Κυριακή 3 Απριλίου είδαμε και φιλορωσική διαδήλωση στην Αθήνα. Αλήθεια, ποιος μας καταράστηκε να είμαστε τόσο έξυπνοι;

 Ανδρέας Δρυμιώτης-σύμβουλος επιχειρήσεων.

Καθημερινή