Ό,τι να 'ναι

Κι εσείς; Κι εγώ. Μα κι εσείς; Φυσικά κι εγώ. Και ο άλλος; Γιατί όχι; Όλοι. Κάπως έτσι περίπου δώδεκα χιλιάδες «εγκλωβισμένοι» της Αττικής οδού προσήλθαν, με αιτήσεις, να λάβουν, ως αποζημίωση δύο χιλιάδες. Και λίγα είναι.

Στην πραγματικότητα μόνο 3. 500 κατάφεραν να αποδείξουν τον εγκλωβισμό τους και την επικών διαστάσεων ταλαιπωρία τους. Μόνο τόσοι. Και οι άλλοι; Τι συμβαίνει; Έχουμε και λέμε. Έτσι σκόρπια

Ένα λοιπόν. Το αυτονόητο. Εν αφθονία οι «φτωχοδιάβολοι» σ αυτόν τον τόπο. Παράδειγμα οι μεγάλες φωτιές στο Νομό Ηλείας το καλοκαίρι του 2007. Με νεκρούς και απανθρακωμένους. Οπου εμφανίστηκαν χιλιάδες και όπου η κυβέρνηση Καραμανλή Junior άνοιξε τον δημόσιο κορβανά να μοιράσει χιλιάρικα με αποτέλεσμα στις εκλογές, ο δεύτερος πιο πράσινος Νομός της Επικράτειας να ψηφίζει Νέα Δημοκρατία. Θαύμα. Ένα από τα θαύματα της νεοελληνικής ιστορίας. Κι εσείς; Φυσικά κι εγώ. Σάμπως ο Καραμανλής από την τσέπη του τα έβγαζε και τα έδινε;

Με αποτέλεσμα οι πύρινες φλόγες, τα απανθρακωμένα πτώματα, η οικολογική καταστροφή, όλα αυτά να γίνουν εργαλεία μιας άνευ προηγουμένου ψηφοθηρίας. Κάθε αποζημίωση και μία, ίσως περισσότερες ψήφοι. Δώσε να σε ψηφίσω!
Δύο λοιπόν. Αφού σου λέει οι κρατικοί μηχανισμοί είναι παράλυτοι και αφού ο κόσμος βρέθηκε στο έλεος του χιονιά και της αναλγησίας γιατί κι εγώ να μην επωφεληθώ και να αποκτήσω δύο χιλιάδες ευρώ; Κάθε μικρή η μεγάλη απάτη πορεύεται με το άλλοθι της

Τρία λοιπόν. Αφού σου λέει η εταιρεία «Αττική οδός» κερδίζει έναν ωκεανό λεφτά και αφού κάθε φορά που περνάω τα διόδια αισθάνομαι να με κλέβουν, ε τότε κλέφτης θα γίνω κι εγώ. Να τους πάρω πίσω όσα μπορώ

Τέσσερα λοιπόν. Μέσα στη γενική ασυμμετρία, μέσα στον γενικό χαμό και μέσα στην πρωτοφανή δυσλειτουργία, όλα μπορεί να συμβούν και όλες οι πιθανότητες ανοικτές.

Πέντε λοιπόν. Με απλά λόγια, όταν οι κρατικοί μηχανισμοί δεν λειτουργούν. Όταν οι θεσμοί σε χειμερία νάρκη. Όταν οι ιδιωτικές μεγάλες εταιρείες κάνουν ό, τι γουστάρουν και λογαριασμό δεν δίνουν σε κανένα. Όταν κάθε πολίτης διακατέχεται από την πεποίθηση ότι είναι κορόιδο, ε τότε όλα είναι στον αέρα. Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις

Η περίπτωση των αποζημιώσεων λόγω εγκλωβισμού στην Αττική οδό είναι ακόμα μία απόδειξη του γενικού μπάχαλου που συμβαίνει εν Ελλάδι εδώ και πολλά μα πάρα πολλά χρόνια

Όπως φοροδιαφυγή. Όπως αισχροκέρδεια. Όπως διαπλοκή. Όπως σκάνδαλα. Όπως Τσοχατζόπουλος, Siemens, Novartis. Όπως η γενικευμένη πίστη, ίσως και βολική, που καταλήγει «όλοι το ίδιο είναι, εκείνοι να τρώνε με χρυσά κουτάλια κι εγώ μονίμως στην πείνα»

Θα διορθωθεί αυτό; Μα ναι! Και θα διορθωθεί όταν και όποτε οι μηχανισμοί θα εξυπηρετούν και θα είναι αποτελεσματικοί και οι θεσμοί θα λειτουργούν. Πότε θα γίνει αυτό; Όταν η Σωρρακώσταινα θα γίνει μια κανονική ευρωπαική χώρα. Δηλαδή για να έχουμε καλό ρώτημα πότε θα γίνει αυτό; Του αγίου ποτέ!

Το «ό τι να ναι» όρος ύπαρξης και λειτουργίας μιας Βαλκανικής νοοτροπίας!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ