Καλά τα πήγε ο Αλέξης, αλλά δεν έστειλε... λογαριασμό

Δεν έχουμε στοιχεία και δεν προτιθέμεθα να αμφισβητήσουμε τους αριθμούς που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συμμετοχή ψηφοφόρων στην εσωκομματική διαδικασία εκλογής Προέδρου. Ενημέρωσαν ότι ψήφισαν άνω των 150.000.

Δικαιούμαστε ωστόσο σε κάποια επιφυλακτικότητα λόγω της κυβερνητικής προϊστορίας του, κατά την οποία ευτέλισε και πρόδωσε κάθε λαϊκή εντολή - αποδεικνύοντας ότι η ειλικρίνεια και ο σεβασμός σε αρχές δεν είναι το χαρακτηριστικό του.

Χωρίς να απομειώνουμε σεχταριστικά τη δηλούμενη προσέλευση, ο αριθμός μπορεί να ήταν μεγάλος αλλά δεν είναι καθοριστικός για να στείλει «λογαριασμό». Σε φόντο γενικής πολιτικής, βάσει του πλήθους των ψηφισάντων που δόθηκε, τον λογαριασμό δεν τον έστειλε στον Μητσοτάκη ούτε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά στο εσωτερικό του κόμματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε το

προσωπικό του στοίχημα. Ισχύς του πλέον η αγάπη του λαού. Αναβαπτισμένος μέσω της «εκλογικής» διαδικασίας, καθίσταται και με τη βούλα ο απόλυτος και αδιαφιλονίκητος άρχων - ασχέτως βέβαια με την τερατολογία που είπε στην επινίκια δήλωσή του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε το πιο μαζικό κόμμα. Με 150 χιλ μέλη δεν έγινε.

Πάντως ουδείς εσωκομματικός θα τον αμφισβητήσει στην περίπτωση νέας εκλογικής ήττας. Αυτό ήταν και η προσωπική του επιδίωξη. Χθες βράδυ δεν μπορούσαμε να έχουμε τα ποσοστά που καταλαμβάνει η εσωκομματική αντιπολίτευση στο μοίρασμα των κομματιών της Κεντρικής Επιτροπής. Αγωνίζεται εναγωνίως για κάποια αύξηση των ποσοστών της, σε σχέση με αυτά που έλαβε στο συνέδριο - το ¼ των συνέδρων.

Η μοίρα της βεβαίως έχει πλέον προδιαγραφεί. Θα αναλώνεται στο εξής, ως αδύναμη μειοψηφία και αμύντωρ μιας οριστικά χαμένης μάχης χαρακωμάτων, για την υπεράσπιση της κομματικής ριζοσπαστικότητας. Η αντιπολιτευτική πρακτική που θα εκφράζουν τα μέλη της στο εσωτερικό του κόμματος, θα είναι ελεγχόμενη έως τις εκλογές, υπακούοντας στο άνωθεν πνεύμα της «συσπείρωσης και ενότητας» - και υπό τον φόβο μήπως κατηγορηθούν ως υπονομευτές και προδότες (παλιό ήθος και έθος της Αριστεράς).

Ο ισχυρισμός μας ότι δεν έστειλε «λογαριασμό» εδράζεται στο γεγονός ότι ο Τσίπρας επιδόθηκε σε μια προεκλογική καμπάνια επιπέδου εθνικών εκλογών. Ο ίδιος σάρωσε με περιοδείες τις αθηναϊκές γειτονιές και την επαρχία. Έκανε μαζώξεις και προσωπικές συζητήσεις με κόσμο (έστω και πατενταρισμένο συριζαϊκό κόσμο, αλλά οι εντυπώσεις εκπέμπονταν). Έδωσε διακαναλικές συνεντεύξεις σε περιφερειακές τηλεοράσεις αλλά και σε κανάλια εθνικής εμβέλειας. Δημιούργησε σποτάκια με προτάγματα εθνικών εκλογών. Τι περισσότερο θα κάνει όταν αυτές κηρυχθούν;

Η καμπάνια εν μέρει έπιασε. Οι νέοι ψηφοφόροι προσήλθαν να ψηφίσουν με λογική εθνικών εκλογών. Κινητήριο ερέθισμά τους ήταν η ακρίβεια που τους πιέζει. Δεν είναι αυθαίρετος ο ισχυρισμός μας. Είναι αποκρυσταλλωμένο συμπέρασμα από τις ανταποκρίσεις της web tv των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, από εκλογικά κέντρα της επαρχίας.

Όμως η δύναμη των κομμάτων ορίζεται από τις τελευταίες εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ του 8% στην πρόσφατη διαδικασία συγκέντρωσε 180 χιλιάδες και για εκλογή αρχηγού 270 χιλιάδες. Συγκριτικά ο ΣΥΡΙΖΑ του 31% με κοντά δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους δικαιούται να είναι ικανοποιημένος, αλλά θρίαμβο επί της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί.

(Βέβαια πέραν των αγανακτισμένων καταναλωτών, το γεγονός ότι έβαλαν και 15χρονους στο παιγνίδι - και οι οποίοι το θεωρούν τιμητική αναγνώριση - σημαίνει ότι αποκτούν πυρήνες στον χώρο της μαθητιώσας νεολαίας, την οποία θα τη χρησιμοποιήσουν και ως πολιορκητικό κριό σε κάθε κυβερνητική απόφαση).

Το μήνυμα της χθεσινής «εκλογικής» διαδικασίας δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση. Αυτοί που ψήφισαν, δεν θα ψήφιζαν ΝΔ ούτως ή άλλως. Αποτελούν όμως εν δυνάμει εκλογικό ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ.

Ίσως το τρίτο κόμμα της αντιπολίτευσης θα πρέπει παράλληλα με την κυβέρνηση να στρέψει «αζιμούθιο» και προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2010 υφίσταται αήθη επίθεση, και εξ αυτής λαφυραγωγία. Όμως κυβερνητική θητεία έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και η οποία σε πολλά σημεία αυτή άγγιζε, ενίοτε τα όρια της τραγωδίας, άλλοτε της φαρσοκομωδίας.

 Γ. Σιδέρης-liberal.gr