Ο Στάθης Καλύβας απαντά στο άρθρο των New York Times για τις υποκλοπές: «Τίτλοι καθρεφτάκια για ιθαγενείς»

Το άρθρο των New York Times για τις υποκλοπές στην Ελλάδα που υπογράφει ο δημοσιογράφος Αλεξάντερ Κλάππ, σχολιάζει στο facebook ο γνωστός καθηγητής της Οξφόρδης Στάθης Καλύβας.

Ο Στάθης Καλύβας είναι ο ιστορικός που παρουσίασε το γνωστό ντοκιμαντέρ στον Σκαι, “Καταστροφές και Θρίαμβοι”, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε το 2015. Μεγάλες συζητήσεις έχουν προκαλέσει και τα δυο βιβλία που έγραψε για τον Εμφύλιο Πόλεμο (“Εμφύλια πάθη. 23+2 Ερωτήσεις και απαντήσεις για τον εμφύλιο” καθώς και το “Εμφύλια πάθη. 2 νέες ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο”) μαζί με τον Νίκο Μαραντζίδη.

Βασική θέση του Στάθη Καλύβα, είναι ότι αν εξαιρέσει κανείς τον τίτλο του άρθρου στους New York Times, “Η Σαπίλα της Ελλάδας τώρα είναι ορατή από όλους”, το κομμάτι παραθέτει όλα όσα ξέρουμε ήδη για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών και τίποτα καινούργιο και ότι μέμφεται τον πρωθυπουργό όχι γιατί εισάγει νέες πρακτικές αλλά γιατί δεν βελτιώνει τα πράγματα, σύμφωνα με τα όσα υποσχέθηκε ότι θα κάνει. Και καταλήγει:

“Όμως αγαπητοί μου NY Times μην μας πουλάτε τίτλο γκραν γκινιόλ (και με αντίστοιχη φωτό-εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες) που δεν έχει και τόση σχέση με το κείμενο! Αυτά είναι, πως να το πω, πιο κοντά στις πρακτικές του New York Post, τίτλοι-καθρεφτάκια για ιθαγενείς δηλαδή, όχι για σκεπτόμενους αναγνώστες.”

Η ανάρτηση του Στάθη Καλύβα:

Αγνοείστε τον τίτλο από το άρθρο του Clapp στους New York Times και δεν θα διαβάσετε τίποτα που δεν γνωρίζετε ήδη. Δηλαδή τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ συν τις αόριστες φημολογίες περί predator κλπ.

Πράγματι, ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος αναζητεί την σαπίλα σταθερά και παντού οπως δείχνει η αρθρογραφία του. Είναι η δουλειά του. Η δίκη μας είναι να εκτιμήσουμε αν αυτά που επισημαίνει συνιστούν νεοπαγές φαινόμενο τεράστιων διαστάσεων, επιθανάτια σήψη δηλαδή και όχι το είδος της σαπίλας που ευδοκιμεί στην καθημερινότητα.

Και μας βοηθάει. Απαντά στην τελευταία του παράγραφο:

The problem here is not that corruption under Mr. Mitsotakis is necessarily more endemic than under previous Greek governments — or in many other European countries. (Opposition leaders and journalists have been targeted by spyware in France, Spain, Hungary and Poland.) It is, rather, the unsustainable contradiction between the country Mr. Mitsotakis insists on pitching abroad — an unimpeachably democratic state whose respect for the rule of law and liberal bona fides ought to be rewarded with corporate investments and tourism dollars — and the one he actually presides over.

(Μετάφραση: Το πρόβλημα δεν είναι ότι η διαφθορά επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πιο ενδημική σε σχέση με τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, ή με πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ηγέτες της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφοι έχουν μπει στο στόχαστρο κακόβουλων λογισμικών σε Γαλλία, Ισπανία, Ουγγαρία και Πολωνία. Είναι η προφανής αναντιστοιχία ανάμεσα στη χώρα που ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζει στο εξωτερικό, μια αψεγάδιαστη δημοκρατία που σέβεται τους κανόνες του Δικαίου και γι αυτό πρέπει να ανταμειφθεί με επενδύσεις και τα δολάρια του τουρισμού, και την πραγματική χώρα την οποία κυβερνάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.)

Με αλλά λόγια, μέμφεται τον πρωθυπουργό όχι γιατί εισάγει νέες κάκιστες πρακτικές αλλά γιατί δεν βελτιώνει τα πράγματα φέρνοντας την χώρα εγγύτερα προς τους ίδιους του τους στόχους και προς μια τελειότητα που μπορεί μεν να σπανίζει στον κόσμο αλλά πρέπει να παραμένει και δικός μας στόχος και επιθυμία.

Συμφωνώ! Θέλω κι εγώ να δω εντυπωσιακές βελτιώσεις (αν και δεν θα συμφωνήσω πως τίποτα δεν άλλαξε στον κρατικό μηχανισμό όπως ισχυρίζεται το κείμενο, ούτε βέβαια πως οι επενδύσεις και ο τουρισμός κατευθύνονται μόνο προς τις πιο τέλειες χώρες).

Όμως αγαπητοί μου NY Times, μην μας πουλάτε τίτλο γκραν γκινιόλ (και με αντίστοιχη φωτό-εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες) που δεν έχει και τόση σχέση με το κείμενο! Αυτά είναι, πως να το πω, πιο κοντά στις πρακτικές του New York Post, τίτλοι-καθρεφτάκια για ιθαγενείς δηλαδή, όχι για σκεπτόμενους αναγνώστες.

Οικονόμου σε Τσίπρα για άρθρο των NYT: Μην εκτίθεστε, ο ίδιος δημοσιογράφος κατήγγειλε το 2020 την Ελλάδα

Επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, μετά την ανάρτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ενός άρθρου στους NYT για τις παρακολουθήσεις.

Ο κ. Γιάννης Οικονόμου τονίζει ότι η άποψη ενός guest αρθρογράφου δεν απηχεί τη θέση της εφημερίδας. Επεσήμανε παράλληλα ότι ο κ. Τσίπρας αδιαφορεί για τη χώρα προκειμένου να πλήξει την κυβέρνηση. Υπενθύμισε δε παλαιότερο άρθρο του ίδιου δημοσιογράφου για το μεταναστευτικό.

«Κατά σύμπτωση ο δημοσιογράφος που κάνετε σήμερα «σημαία», είναι ο ίδιος που τον Μάρτιο του 2020 κατήγγελλε διεθνώς την Ελλάδα επειδή υπερασπιζόταν τα σύνορά της» σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, παραθέτοντας και το σχετικό άρθρο εκείνης της εποχής που είχε κορυφωθεί ο «υβριδικός πόλεμος» της Τουρκίας με τους μετανάστες στον Έβρο.

Αναλυτικά η δήλωση του Γιάννη Οικονόμου:

«Κύριε Τσίπρα μην εκτίθεστε. Η άποψη ενός guest αρθρογράφου δεν απηχεί την άποψη μιας εφημερίδας. Ξέρουμε ότι προκειμένου να πλήξετε την Κυβέρνηση, εσείς και οι φίλοι σας, αδιαφορείτε για τη χώρα. Κατά σύμπτωση ο δημοσιογράφος που κάνετε σήμερα «σημαία», είναι ο ίδιος που τον Μάρτιο του 2020 κατήγγελλε διεθνώς την Ελλάδα επειδή υπερασπιζόταν τα σύνορά της».

Σημειώνεται ότι ο δημοσιογράφος Alex Clapp σε άρθρο του που φιλοξενούν οι NYT επικρίνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το θέμα των υποκλοπών.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανήρτησε το άρθρο στα social media.

Ο τίτλος του άρθρου είναι «Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ξεκάθαρη σε όλους» και ο αρθογράφος Alexander Clapp σχολιάζει το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων από τον ΕΥΠ.

Όπως αναφέρεται στο άρθρο πολλοί στο εξωτερικό πείστηκαν για την βούληση του Κυριάκου Μητσοτάκη να αλλάξει τα πράγματα. «Microsoft, Pfizer και JPMorgan Chase άνοιξαν γραφεία στη χώρα, ένα πρόγραμμα βίζας έδωσε κίνητρα σε χιλιάδες ψηφιακούς νομάδες να εγκατασταθούν στην Αθήνα και μία δυναμική εκστρατεία προώθησης του τουρισμού («Θα θέλεις να μείνει εδώ για πάντα!» είναι το σύνθημα) προσέλκυσε ρεκόρ Αμερικανών τουριστών αυτό το καλοκαίρι». Ακόμη και το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας για την ελληνική οικονομία έφτασε στο τέλος του, επισημαίνεται.

«Ύστερα από μία δεκαετία δυσκολιών η χώρα φαινομενικά έχει βιώσει μία εντυπωσιακή μεταμόρφωση», σχολιάζει ο Alexander Clapp για να συμπληρώσει. «Mέσα στην Ελλάδα όμως μία πιο σκοτεινή πραγματικότητα αναδύεται. Η διαφορά και η σύγκρουση συμφερόντων που ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε να ξεριζώε όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά από πολλές απόψεις φαίνεται να έχει συγκεντρωθεί και να έχει βαθύνει».

«Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν έχει αναδιαμορφωθεί, αλλά έχει λάβει μόνο έναν επιφανειακό καλλωπισμό, ένα διοικητικό στόλισμα βιτρίνας» γράφει ο Alexander Clapp και θυμίζει τα όσα έχουν έρθει στο φως για το ελληνικό Watergate. «Το Ελλάδα 2.0 που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, όπως αποδεικνύεται, είναι ακριβώς το ίδιο» σχολιάζει.

Όπως επισημαίνει «για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους. Όμως, επί κ. Μητσοτάκη, η εθνική παρακολούθηση έχει επεκταθεί σε μια, εν πολλοίς, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία». Θυμίζει δε ότι μία από τις πρώτες ενέργειες του κ. Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού ήταν να θέσει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια «να τοποθετήσει —μέσω τροπολογίας – ένα πρώην στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας ασφαλείας ως διευθυντή της».

Ο αρθογράφος θέτει μία σειρά από ερωτήματα.

«Θα μπορούσαν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, που ήδη διεξάγουν τεράστια εκστρατεία παρακολούθησης, να έχουν αναθέσει ακόμη πιο παρεμβατικές υποκλοπές σε μια σκιώδη ιδιωτική εταιρεία; Θα μπορούσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα;».

«Δεν ξέρουμε, αλλά μια ένδειξη έρχεται από το γραφείο του πρωθυπουργού» απαντά ο ίδιος και αναφέρεται στον διορισμό Γρηγόρη Δημητριάδη «πρώην διευθυντή της προεκλογικής του εκστρατείας και ανιψιό του και τις αποκαλύψεις από Έλληνες δημοσιογράφους σχετικά με τον ίδιο, με κυριότερο ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του είχε οικονομικές συναλλαγές με κύκλο επιχειρηματιών που είχε συναλλαγές και με τον ιδιοκτήτη της Intellexa».

Ο Alexander Clapp σημειώνει πως «παραμένει αναπόδεικτο κατά πόσο γνώριζε ο κ. Μητσοτάκης για την ανάπτυξη του Predator στην Ελλάδα», ενώ κάνει ειδική αναφορά στην ατάκα του πρωθυπουργού περί “σκοτεινών δυνάμεων”, λέγοντας παράλληλα πως «παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα αν η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αγόρασε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν μέσω τέτοιας παρακολούθησης».

Ο αρθογράφος, αναγνωρίζει πως «το πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι ότι η διαφθορά υπό τον κ. Μητσοτάκη είναι αναγκαστικά πιο ενδημική από ό,τι σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, ή σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες», Όπως λέει, «είναι μάλλον η μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να παρουσιάζει – ένα αδιαμφισβήτητα δημοκρατικό κράτος του οποίου ο σεβασμός στο κράτος δικαίου θα πρέπει να ανταμείβεται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια- και εκείνης που πραγματικά προεδρεύει».

Με αφορμή και την πρόσφατη ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, σημειώνει:

«Τον Μάιο, καθώς οι βίδες του κατασκοπευτικού σκανδάλου είχαν αρχίσει να γυρίζουν, ο κ. Μητσοτάκης βρέθηκε στην Ουάσιγκτον για να εκφωνήσει μια ομιλία στο Κογκρέσο σχετικά με τη σημασία της διατήρησης των δημοκρατικών αξιών και της καταπολέμησης της αυταρχικής υπερβολής. Για 40 λεπτά τόνισε την αναγκαιότητα της κοινωνικής εμπιστοσύνης και των ισχυρών θεσμών. Οι αρχαίοι Έλληνες, είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, θεωρούσαν την αλαζονεία, τον εξτρεμισμό και την υπερβολή τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία».

«Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν αισθάνεται το ίδιο;» καταλήγει.

 dailypost.gr