Το κόστος της αλλαγής του εκλογικού νόμου

Φουντώνουν και πάλι τα σενάρια στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Μια τέτοια κίνηση θα έχει ποικίλες προεκτάσεις και ο τελικός απολογισμός δεν είναι θετικός.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι επιπλέον έδρες που θα φέρει το μεγαλύτερο μπόνους για το οποίο θα προνοεί ένας νέος εκλογικός νόμος θα επαρκούν για την εξασφάλιση αυτοδυναμίας.

Αντιθέτως, είναι σίγουρο ότι θα πληγεί η θεσμική σοβαρότητα που υπηρετείται από τη μη αλλαγή εκλογικού νόμου, πόσο μάλλον όταν σε μια θητεία αυτό συμβεί δύο φορές.

Ο πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να παίξει με τους θεσμούς και είναι έτοιμος να αναλάβει το όποιο πολιτικό ρίσκο. Η στάση αυτή είναι ορθή και ως τέτοια θα πρέπει να αποτιμηθεί από τους ψηφοφόρους.

Παρακολουθώντας τη δημοσκοπική πορεία της τριετίας και προσθέτοντας στην εξίσωση τις πρόσφατες εξελίξεις, η εκτίμηση –απόρροια αίσθησης της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και όχι επιστημονικής γνώσης ή επεξεργασίας συγκεκριμένων στοιχείων– είναι πως

η διαφορά στις πρώτες εκλογές θα είναι εξαιρετικά μικρή. Και παρότι από τα ποσοστά προκύπτουν διάφορα πιθανά σχήματα, όλα δείχνουν ότι δεν θα βρεθεί κοινός τόπος για κυβερνητική συνεργασία και θα πάμε σε δεύτερες εκλογές.

Μπορεί να είναι στόχος η συνεργασία με την Ελληνική Λύση;

Εκεί τίθεται το ερώτημα κατά πόσον οι παραπάνω έδρες από το αυξημένο μπόνους αρκούν για την επίτευξη αυτοδυναμίας. Στο διαμορφωθέν περιβάλλον η απάντηση είναι μάλλον όχι.

Ομως, μια τέτοια κίνηση θα έχει σημαντικό κόστος. Θα απομακρύνει ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων που ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπαθεί να προσελκύσει: τους κεντρώους, ανένταχτους, αναποφάσιστους, σκεπτόμενους που βγάζουν κυβερνήσεις.

Αυτοί οι πλέον καθοριστικοί ψηφοφόροι θα αντιδράσουν αρνητικά στο παιχνίδι με τους θεσμούς, με αποτέλεσμα να περιοριστεί η πιθανή αύξηση του αριθμού των ψήφων και του εκλογικού ποσοστού της Ν.Δ. στις δεύτερες εκλογές.

Παράλληλα, αν στόχος παραμένει μια ενδεχόμενη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα την καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι είναι σήμερα. Εκτός αν στόχος είναι η συνεργασία με την Ελληνική Λύση, οπότε η αύξηση των εδρών όντως μπορεί να βοηθήσει. Αλλά μπορεί να είναι αυτός ο στόχος;

Οσοι ψήφισαν Μητσοτάκη ενοχλούνται από την προοπτική μιας κυνικής δεύτερης αλλαγής του εκλογικού νόμου από την ίδια κυβέρνηση και απορρίπτουν κατηγορηματικά κάθε σκέψη περί συνεργασίας με τον Κυρ. Βελόπουλο.

Αντιθέτως, η απάντηση είναι θεσμική σοβαρότητα, συνέπεια και συνέχεια, εξάντληση της τετραετίας, όπως έχει επανειλημμένως δηλώσει ο πρωθυπουργός, και στις εκλογές να κριθούν οι ικανότητες, το έργο, οι προοπτικές. Τα παιχνίδια με τους θεσμούς, ειδικά στη σημερινή συγκυρία, δεν είναι μόνο ατόπημα. Θα τραυματίσουν ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση.

 Αθαν. Έλλις-Καθημερινή