Call their bluff!

Η προτροπή του τίτλου απευθύνεται στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν γνωρίζω αν στα νεανικά του χρόνια έπαιζε πόκα, όπως συνηθίζεται στις φοιτητικές παρέες. Ο πατέρας του έπαιζε καλή πρέφα. Στην περίπτωσή μας αναφέρομαι στο πολιτικό πόκερ που παίζεται αυτή την εποχή στην Ελλάδα.

Ο «άχαστος» Αλέξης ισχυρίζεται ότι διαθέτει μυστικές δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η Ν.Δ. βρίσκεται σε ραγδαία πτώση και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Μάλιστα, ο πολύς Πολάκης στη Βουλή (29/8/2022) προκάλεσε τον Μητσοτάκη να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν βγει πρώτο κόμμα να μπορεί «να βγάλουμε αυτοδυναμία με 34%».

Από την άλλη πλευρά, ο Κυριάκος σύμφωνα με τις φανερές δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να υπερέχει του αντιπάλου του 6-8 ποσοστιαίες μονάδες. Είναι ευνόητο ότι δεν μπορεί να έχουν δίκιο και οι δύο. Ο ένας από τους δύο μπλοφάρει. Αρα η λύση είναι να παίξουν τα ρέστα τους και οι δύο και ο νικητής να τα πάρει όλα: «Winner takes all»! Θα συνεχίσουμε την «παρτίδα» μας αφού πρώτα κάνουμε μια σημαντική παρένθεση, ώστε να

ξεκαθαρίσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές.

Οι επόμενες εκλογές, όποτε γίνουν, θα διεξαχθούν με τον νόμο της απλής αναλογικής (Α.Α.) που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επίτευξη αυτοδυναμίας για οποιοδήποτε κόμμα, σύμφωνα με τη σημερινή πολιτική κατάσταση, είναι πρακτικά αδύνατη. Για να εξασφαλίσει ένα κόμμα 151 έδρες, δηλαδή οριακή πλειοψηφία στη Βουλή, πρέπει να έχει ποσοστό 46,5%, και επιπλέον τα κόμματα που δεν θα περάσουν το κατώφλι του 3% να αθροίζουν 8%. Με αυτές τις προϋποθέσεις οποιοσδήποτε πιστεύει ότι θα έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές είναι βαθιά νυχτωμένος και αν είναι πολιτικός ή δημοσιογράφος καλύτερα να αλλάξει επάγγελμα.

Πάμε τώρα σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν η Ν.Δ. είναι πρώτο κόμμα, δεν έχει κανένα λόγο να επιδιώξει οποιαδήποτε συνεργασία, γιατί θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία με τις επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν με τον νόμο της ενισχυμένης αναλογικής (Ε.Α.) που ψήφισε η κυβέρνησή του τον Ιανουάριο του 2020. Προσωπικά αποκλείω οποιαδήποτε συνεργασία με οποιοδήποτε κόμμα. Τυχόν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποκλειστεί γιατί δεν συμφέρει κανένα από τα δύο αυτά κόμματα. Η προηγούμενη συνεργασία ήταν υποχρεωτική εκ των πραγμάτων για να σωθεί η χώρα. Είναι αυτό που πριν από πολλά χρόνια αποκαλούσαμε «Shotgun marriage» – «Γάμος υπό την απειλή του δίκαννου», εξαιρετικά διαδεδομένος στην Κρήτη και όχι μόνο. Οι νεότεροι ας το γκουγκλάρουν για να μάθουν τι είναι.

Το άλλο ενδεχόμενο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, όπως ισχυρίζεται ο «λεγάμενος» αλλά και πολλά στελέχη του. Και πάλι θα πρέπει να αναζητηθούν πρόθυμοι συνεργάτες, ώστε το σύνολο των ποσοστών να αθροίζει τουλάχιστον 46,5% και τα κόμματα εκτός Βουλής να συγκεντρώνουν 8%. Στην παντοδυναμία του ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 συγκέντρωσε ποσοστό 36,34% και πήρε 149 έδρες. Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους πήρε 35,46% με 145 έδρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στις τρεις αυτές εκλογές ίσχυσε ο εκλογικός νόμος Παυλόπουλου, που δίνει 50 έδρες bonus στο πρώτο κόμμα.

Είναι ολοφάνερο ότι με την Α.Α. ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ και άλλο ένα κόμμα για να κυβερνήσει, έστω και εάν είναι πρώτο κόμμα. Ποιο λοιπόν είναι το πλέον πιθανό αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών με την Α.Α.; Ολοι οι ενδιαφερόμενοι να πάρουν από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, αναζητώντας πρόθυμους συνοδοιπόρους. Αλλοι θα την επιστρέψουν αμέσως και άλλοι θα εξαντλήσουν τις προθεσμίες αναζητώντας συνεργάτες.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η επικίνδυνη νάρκη της Α.Α. Αν εξαντληθούν όλες οι προθεσμίες χωρίς να σχηματιστεί κυβέρνηση, τότε θα διανύσουμε μια περίοδο με υπηρεσιακή κυβέρνηση και υπηρεσιακούς υπουργούς σε ταραγμένους καιρούς, μέχρι να πάμε σε νέες εκλογές. Μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο δεν εμπνέει καθόλου σιγουριά, αλλά και εγκυμονεί εθνικούς κινδύνους. Σκεφθείτε μόνο τι μπορεί να γίνει αν στο Αιγαίο έχουμε καμία «αναπάντεχη» εμπλοκή από τον σουλτάνο που επιβουλεύεται τα νησιά μας. Ποιος υπηρεσιακός πρωθυπουργός ή υπουργός θα πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις; Εφιαλτικό δεν είναι αυτό το σενάριο; Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω. Απορώ, λοιπόν, γιατί το κόμμα της χαράς και της αυταπάτης (ίσως και της απάτης) δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι με την ψήφιση της Α.Α. για άλλη μία φορά παίζει την τύχη της χώρας στα ζάρια. Την προηγούμενη φορά είχαμε την πολυτέλεια του χρόνου, ώστε να γίνει η περίφημη «kolotumba» και να σωθεί η χώρα από τη βέβαιη καταστροφή. Αυτό πράγματι το πιστώνεται ο «λεγάμενος» γιατί είχε πολλές εσωτερικές αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και του χοροπηδηκτού νάρκισσου που ήθελε τη σύγκρουση με την Ευρώπη για να ικανοποιήσει το απέραντο εγώ του. Θέτω ξανά το κρίσιμο ερώτημα: Ποιος θέλει μια χώρα σε δύσκολους καιρούς σε «υπηρεσιακά» χέρια; Μόνο κάποιος που δεν αγαπάει την πατρίδα του.

Ξαναγυρίζουμε στην παρτίδα του πολιτικού πόκερ. Η νάρκη της Α.Α. μπορεί να αφοπλιστεί πλήρως και αποτελεσματικά. Ο Μητσοτάκης κυβερνάει τώρα και φυσικά αυτός πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία. Να καλέσει τον «λεγάμενο» να ψηφίσουν έναν νέο εκλογικό νόμο ο οποίος να ισχύσει άμεσα, δεδομένου ότι τα δύο κόμματα διαθέτουν συνολικά 242 βουλευτές, σύνολο που υπερβαίνει κατά πολύ τους απαιτούμενους 200 ώστε ο νέος νόμος να ισχύσει αμέσως.

Μάλιστα έχω να κάνω και συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε ο πρώτος να μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να υποχρεώνεται σε ανίερες συμμαχίες. Αυτό είναι το «Winner takes ALL». Δηλαδή και οι δύο να «παίξουν» μεταφορικά τα ρέστα τους σε μια εκλογική αναμέτρηση. Με τρεις απλές αλλαγές μπορεί να εξασφαλίσουμε ότι ο πρώτος που θα ξεπεράσει το 30% θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση.

– Bonus. Το bonus εξακολουθεί να είναι 50 έδρες και δίνεται στον πρώτο με την προϋπόθεση ότι θα ξεπεράσει το 30%. Οχι κλιμακωτό, αλλά σταθερό. Στο κάτω κάτω ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε δύο εκλογές με bonus 50 έδρες και δεν έχει κανένα λόγο να μην επιδιώκει να κυβερνήσει με αυτοδυναμία.

– Κατώφλι. Το κατώφλι να γίνει 5% ώστε τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή να είναι ουσιαστικά και να αντιπροσωπεύουν μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων και όχι ευκαιριακοί σχηματισμοί. Αν δείτε πόσοι και ποιοι θα κατέβουν στις επόμενες εκλογές θα αντιληφθείτε αμέσως την παράνοια. Φιλόδοξοι πολιτικοί αρχηγίσκοι ελπίζουν να υπερβούν έστω και κατά μία ψήφο το 3%, ώστε να μπορούν να γίνουν ρυθμιστές σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Με το 5% η κατάσταση θα αλλάξει ριζικά. Εξάλλου στη Γερμανία ισχύει το 5% και στην Τουρκία ισχύει το 10%.

– Διαφορά. Ο εκλογικός νόμος του Παυλόπουλου δίνει το bonus στο πρώτο κόμμα έστω και με μία ψήφο διαφορά. Θέτω στην κρίση σας το εξής ερώτημα: Αν δύο κόμματα, το Α και το Β, συγκεντρώσουν στις εκλογές 35% και 34% αντίστοιχα, είναι το ίδιο πολιτικό αποτέλεσμα με το να συγκεντρώσουν 38% και 31%; Η εύλογη απάντηση είναι ΟΧΙ. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να υπάρχει και κάποιο άλλο bonus ανάλογα με τη διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου; Εστω. Μία έδρα για κάθε 0,5% διαφοράς μεταξύ πρώτου και δεύτερου.

Φυσικά όλα αυτά είναι υποθετικά, αλλά είναι εξαιρετικά χρήσιμα. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο «λεγάμενος» θα βρει εκατό δικαιολογίες για να μη συναινέσει στην αλλαγή του εκλογικού νόμου. Με άλλα λόγια θα πάει «πάσο» στα «ρέστα» του Κυριάκου και έτσι θα αποκαλυφθεί ποιος φοβάται τις εκλογές και ποιος κρύβεται πίσω από τον φερετζέ της Α.Α. Αν ήθελε, μάλιστα, ο Κυριάκος να του τρίψει το αλάτι στην πληγή, θα επαναλάμβανε τα λόγια του Τσίπρα από τη Ρόδο (15/1/2015) όταν αισθανόταν κυρίαρχος του παιχνιδιού: «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, λένε μερικοί. Λοιπόν ναι. Ιδού η Ρόδος. Και το πήδημα σε λίγες μέρες, με την ώθηση του ελληνικού λαού. Με τη δική σας ώθηση».

 Ανδρέας Δρυμιώτης - σύμβουλος επιχειρήσεων

Καθημερινή