Δεξιοί και αριστεροί βιαστές

 Οι δημοσιογράφοι τρώμε πολύ ξύλο αυτές τις ημέρες με αφορμή το θέμα των παιδοβιαστών, που κατακλύζει την επικαιρότητα και βρωμίζει τις οθόνες και τις ψυχές μας.
Σε κάθε υπόθεση που συγκλονίζει την κοινή γνώμη, τα ΜΜΕ πληρώνουν συχνά το μάρμαρο. Οι δημοσιογράφοι είναι οι πιο εύκολοι «εχθροί», ρωτήστε και τον ΣΥΡΙΖΑ που το'χει πάρει σκοινί-κορδόνι δια πάσαν νόσο. Το είδαμε στην υπόθεση της Ρούλας Πισπιρίγκου που πολλοί σταύρωσαν τα μίντια. Επαναλαμβάνεται τώρα, στην υπόθεση του Κολωνού, που κάποιοι δηλώνουν αηδιασμένοι με την επιμονή των καναλιών να προβάλλουν ξανά και ξανά τα γεγονότα και τις αποτρόπαιες φάτσες. Ξεχνούν ότι η πραγματικότητα συχνά ξεπερνά σε φρίκη και την χειρότερη αναπαράστασή της από την ΤV.
Ως ένα βαθμό η κοινή γνώμη έχει δίκιο όταν στοχοποιεί τα μίντια για κατάχρηση, κάποιοι λαϊκίζουν στα ΜΜΕ σαν αυτόκλητοι εισαγγελείς. Ωστόσο, η αποκάλυψη, όσο απεχθής κι αν είναι, βοηθάει στην κατανόηση μιας εξίσου φρικιαστικής αλήθειας: ότι «κανονικοί άνθρωποι», δίπλα μας, μπορούν να διαπράξουν τα πιο αδιανόητα εγκλήματα σε βάρος ανήλικων παιδιών. Το να δείχνεις το πρόσωπο του παιδοβιαστή του Κολωνού ή του Αγρινίου (φέρεται να βίαζε ένα 4χρονο αγοράκι, με τις πλάτες της μητέρας του), να παραθέτεις εξαντλητικά όλες τις φρικώδεις λεπτομέρειες της πράξης του, να γνωρίζεις το οικογενειακό του υπόβαθρο, βοηθάει στο να προστατεύσεις τα μελλοντικά θύματα. Και εκτιμώ ότι μας ωφελεί όλους, εν τέλει, στο να κατανοήσουμε την ανθρώπινη φύση και να επιμερίσουμε σωστά την ατομική και τη συλλογική ευθύνη.
Είναι λοιπόν προτιμότερο να είμαστε αηδιασμένοι και άφωνοι τηλεθεατές και αναγνώστες από το να κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο. Είναι σοφότερο να ξέρουμε τα πάντα για τη φρίκη που κρύβεται στα διπλανά μας σπίτια, παρά να έχουμε μεσάνυχτα.

Οι πραγματικοί άρρωστοι, κατά τη γνώμη μου, είναι όσοι πολιτικοποιούν τον βιασμό για να κερδίσουν ψήφους. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, για δεύτερη φορά μετά τον Λιγνάδη, να σπιλώσει την ΝΔ, επειδή ένας εκ των βιαστών ήταν ενεργός δεξιός, ήταν πολιτικό λάθος. O Mίχος του Κολωνού ήρθε για τον ΣΥΡΙΖΑ ως μάννα εξ ουρανού προς πολιτική εκμετάλλευση: δεξιός με κάρτα μέλους, οικογενειάρχης, θρησκευόμενος, με επαφές στη Δεξιά. Άρχισε έτσι μια υστερική αντιπολίτευση, με χυδαία συνθήματα (#νδ παιδιοβιαστές), στηριζόμενη από τρολ φασιστικών αντιλήψεων, ότι όλοι όσοι ψηφίζουν ΝΔ είναι βιαστές και μαστροποί ανηλίκων. Αναρτούσαν τη φωτογραφία του Μίχου αγκαλιά με έναν επώνυμο της ΝΔ, έβαζαν μια υπαινικτική λεζάντα και άφηναν ένα κομμάτι της κοινωνίας να πιστεύει ότι κάποιοι «ψηλά» κουκουλώνουν το θέμα. Σε πλήρη εξέλιξη, δηλαδή, το γνωστό παραμύθι της απεγνωσμένης Αριστεράς ότι πηγή του κακού είναι οι ελίτ, ενώ πίσω από κάθε εγκληματική ιστορία βρίσκονται πάντα «συμφέροντα».

Κάτι αντίστοιχο κάνει αυτές τις ημέρες η Μαρίν Λεπέν, στη Γαλλία, η οποία κατηγορεί τον Μακρόν ότι τάχα φταίει γιατί η 12χρονη μαθήτρια δημοτικού Λολά Νταβιέ, βιάστηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε από μια 24χρονη άνεργη και άστεγη γυναίκα με καταγωγή από την Αλγερία. Μια μαζική ακροδεξιά υστερία κατέκλυσε τα γαλλικά social media και έφτασε ως το κοινοβούλιο, όπου η Λεπέν κατηγόρησε την Γαλλίδα πρωθυπουργό για το έγκλημα, επειδή τάχα προστατεύει τους μετανάστες αντί να τους πετάει έξω από τα σύνορα. Πρόκειται για άλλη μια κατάντια της Ακροδεξιάς, που ρίχνει λάδι στη φωτιά, ούτως ώστε να ωφεληθεί πολιτικά, καταφεύγοντας στον αντιδραστικό εθνικισμό και εντείνοντας τους φόβους της κοινής γνώμης για τη μετανάστευση και τους μουσουλμάνους.

Έτσι και εδώ εξελίχθηκε η ίδια επιχείρηση εργαλειοποίησης ενός εγκλήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού αρχικά τροφοδότησε τα κοινωνικά δίκτυα, με αθλιότητες και χυδαίους υπαινιγμούς πάνω στην τραγωδία του Κολωνού, ανέλαβε επίσημα το Γραφείο Τύπου του κόμματος να υποστηρίξει πως οι Αρχές «θολώνουν τα νερά για τους 213 υποψήφιους βιαστές» του παιδιού και «δεν δίνουν τα στοιχεία τους στη δημοσιότητα. Διερωτάτο δε «ποιους καλύπτουν και δεν δίνουν τα στοιχεία στη δημοσιότητα, ώστε να δώσουν τη δυνατότητα της αναγνώρισης στο θύμα και σε άλλα ενδεχόμενα θύματα».

Κάπου εδώ ανέλαβε ο πολύς Χρήστος Σπίρτζης, που χαρακτήρισε τον Μίχο «Σάρκα από τη σάρκα της ΝΔ» και αποφάνθηκε ότι «οποιαδήποτε καθυστέρηση στη δημοσιοποίηση των στοιχείων των συλληφθέντων του Κολωνού θα πρόκειται για απόπειρα συγκάλυψης»! Από κοντά και η Άννα Βαγενά, που είπε στον βουλευτή της ΝΔ Χαρακόπουλο : «Πώς αισθάνεσαι, Μάξιμε, που είσαι σε κόμμα βιαστών;»! Εν τω μεταξύ, η πρώην υπουργός Μυρσίνη Ζορμπά βρήκε τη λύση: για να λυθούν όλα τα προβλήματα με τους παιδοβιαστές, «οφείλει να αναλάβει η πολιτισμική Αριστερά» (Αυγή, 17/10). Α, ώστε αυτός ήταν ο στόχος, δεν το είχαμε καταλάβει. Μα όταν είχε αναλάβει αυτή η Αριστερά ο βιασμός δεν έγινε πλημμέλημα;

Είναι πολιτικό λάθος να εξαπολύεις ένα παράλογο λεφούσι για να χειριστεί θέματα που απαιτούν ανάλυση και κατανόηση ενός πολύπλοκου κόσμου -πέρα από τα αριστερά τσιτάτα δεξιός-αριστερός ή φτωχή μάνα Κολωνού=αθώα μάνα. Διότι δεν ευθύνονται οι δεξιοί ή οι αριστεροί της Ελλάδας αν ένας παιδοβιαστής είναι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ. Οι Ρώσοι που βιάζουν γυναίκες στην Ουκρανία τι κόμμα ψηφίζουν; Και εν τέλει, η ποινική συμπεριφορά ενός μέλους κόμματος, δεν χαρακτηρίζει συλλογικά το κόμμα, και πολύ περισσότερο δεν στιγματίζει τους ψηφοφόρους του. Οι εγκληματικές ενέργειες δεν προσφέρονται για απεγνωσμένες αντιπολιτεύσεις, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στη Γαλλία. 

Σοφία Γιαννακά-iefimerida.gr