Το «καλάθι του νοικοκυριού». Στο οποίο περιλαμβάνονται είδη βασικής διατροφής και υγιεινής. Από το γάλα, το ρύζι και τα μακαρόνια μέχρι ταμπόν και σκόνες για το πλυντήριο και την εν γένει καθαριότητα.
Πάμε παρακάτω. Η τιμή ενός προϊόντος διαμορφώνεται από τους «κρίκους» μιας μεγάλης αλυσίδας. Πρώτα ο βιομήχανος που το παράγει. Ύστερα ο εξαγωγέας. Αν το προϊόν είναι εισαγώμενο. Κατόπιν ο εισαγωγέας. Μετά ο μεγαλέμπορος μιας μεγάλης αποθήκης. Και στη συνέχεια ο μικρότερος έμπορος. Μερικές φορές το ίδιο προϊόν μετακινείται από αποθήκη σε μικρότερη αποθήκη. Στο τέλος καταλήγει στο ράφι κάποιου σούπερ μάρκετ.
Επομένως πάνω στη τελική τιμή του προϊόντος έχει να λαμβάνουν όλοι. Δηλαδή πολλά «χέρια» και πολλές «τσέπες». Με απλά λόγια ένα προιόν που η διαδρομή του αρχίζει με ένα ευρώ στο τέλος καταλήγει, στον καταναλωτή πέντε ίσως και περισσότερα. Λογικό. Ετσι λειτουργεί το σύστημα. Ανεξαρτήτως κομμάτων και κυβερνήσεων. Και ανεξάρτητα από την επιθυμία του οποιουδήποτε Αδωνι Γεωργιάδη. Πάμε παρακάτω.
Τα προιόντα χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Η πρώτη, για το ευρύτερο κοινό, για τους πολλούς, είναι συνήθως «επεξεργασμένα». Τουτέστιν περίπου «πλαστικά» Γι αυτό και είναι φτηνότερα και προσιτά. Στην δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται προιόντα καλύτερης, ανώτερης ποιότητας. Για τους έχοντες. Για παράδειγμα ένα κιλό «πλαστικού» κοτόπουλου κοστίζει γύρω στα δύο ευρώ. Ισως και φτηνότερα. Αντιθέτως ένα κιλό κοτόπουλου βιολογικού και ελεύθερης βοσκής γύρω στα εννιά με δέκα ευρώ.
Με απλά λόγια το «πλαστικό» για την πλέμπα, το καλό για την «αριστοκρατία». Ποιος φταίει; Μα έτσι το σύστημα λειτουργεί. Ανεξάρτητα από κυβερνήσεις και κόμματα. Αυτό το λένε «ελεύθερη ανταγωνιστική οικονομία». Πάμε πιο βαθιά.
Οι μεγάλες αλυσίδες των super markets διαθέτουν ένα ακατάβλητο και πανίσχυρο πλεονέκτημα. Επειδή οι ποσότητες που αγοράζουν είναι τεράστιες, γι αυτό και οι τιμές με τις οποίες εξασφαλίζουν αυτές τις ποσότητες είναι χαμηλότερες από εκείνες των μικρότερων σούπερ μάρκετ. Οσο πιο μεγάλος τόσο πιο ισχυρός. Οσο πιο μεγάλος τόσο περισσότερο κυρίαρχος.
Επειδή λοιπόν το «καλάθι του νοικοκυριού» περιέχει προιόντα μαζικής κατανάλωσης. Και επειδή αυτά τα προιόντα-και πολλά άλλα-οι μεγαλέμποροι τα εξασφαλίζουν μετα από σκληρές διαπραγματεύσεις και με το πλεονέκτημα του ισχυρού και του κυρίαρχου, οι τιμές που «κλειδώθηκαν» μετά απ αυτή τη συμφωνία κυρίων, απέχουν ελάχιστα από εκείνες χωρίς τη συμφωνία. Με ένα λόγο μια τρύπα στο νερό.
Αυτό θα συνέβαινε ανεξάρτητα από κυβερνήσεις και κόμματα. Ετσι λειτουργεί το σύστημα. Η κατάληξη τριπλή. Για να μην έχουμε την παραμικρή αυταπάτη. Πρώτο, τα μεγάλα super markets όχι μόνο δεν θα χάσουν, αντιθέτως κερδισμένα θα βγουν. Δεύτερο και θα βγουν κερδισμένα, επειδή μόνο τα μεγάλα αυτά εμπορικά «σημεία» μπορούν να εξασφαλίσουν χαμηλές τιμές. Τρίτο έτσι αυτή η συμφωνία καταλήγει σαν πλάγια διαφημιστική καμπάνια υπέρ της αλυσίδας.
Και τελευταίο. Ακόμα και η διατροφή μας, η υγιεινή μας, το στομάχι μας, ρυθμίζεται από την τσέπη μας και το πορτοφόλι μας. Εχεις; Τότε θα καταναλώσεις το καλύτερο. Δεν έχεις; Ε τότε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Και για να τελειώνω. Αυτό συμβαίνει. Ανεξάρτητα από κόμματα και κυβερνήσεις. Με άλλα λόγια έτσι λειτουργεί το σύστημα. Εκεί μέσα στο «καλάθι του νοικοκυριού» και η αφασία μας!
Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.