Τους έχει μείνει μόνο η λάσπη…

Σε μονόδρομο έχει μετατραπεί για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα ο πόλεμος λάσπης κατά του πρωθυπουργού και η σκανδαλολογία αφού αποτελεί το μοναδικό όπλο στη φαρέτρα τους στο δρόμο της εκλογές. Η σύγκριση είναι πλέον καταλυτική ως προς το έργο που παράχθηκε την περίοδο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αυτό που σήμερα παράγεται ακόμη και τώρα.

Η αποδόμηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα από συκοφαντίες και λασποπόλεμο αποτελεί πλέον κεντρική γραμμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης που όχι απλά υιοθετεί δημοσιεύματα που  χωρίς αποδείξεις και στοιχεία βάλλουν κατά της ίδιας της σταθερότητας της χώρας δημιουργώντας ένα κλίμα ιδιαιτέρως τοξικό, αλλά δίνει και άλλοθι ή καλύτερα πολιτική κάλυψη σε μια αήθη και πρωτοφανή επίθεση.

Τα όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην τηλεόραση του Star επιβεβαιώνουν την άνευ επιστροφής διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ακραίο λαικισμό και την αυριανική λόγική της δεκαετίας του 1980, όταν οι κατηγορίες σε βάρος πολιτικών εξαπολύονταν με τη χρήση του ανεμιστήρα της λάσπης. Όταν δηλαδή έπρεπε να αποδείξει κάποιος την αθωότητά του όχι έναντι αποδείξεων από τους κατήγορους αλλά

συκοφαντικών αναφορών διανθισμένων με κάθε είδους παραπολιτική και παρακρατική λογική.

Ο ίδιος ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε με ένα «δεν γνώριζα» αναφορικά με τη λειτουργία παράνομου και κακόβουλου λογισμικού παρακολούθησης το 2018 παρότι οι… ενδείξεις που επικαλείται αναφέρονται στους φορείς που και τότε έκαναν λόγο για χρήση του στην Ελλάδα, μια εκ των 45 χωρών. Βέβαια δεν μπορούσε να μη δηλώσει ότι ενδεχομένως και να υπήρξε αλλά όπως και στην περίπτωση της επιβεβαιωμένης παρακολούθησης του Στέργιου Πιτσιόρλα, δεν είχε ενημερωθεί έχοντας αυτός το δικαίωμα αυτό…

Το θέμα όμως είναι ότι δεδομένης της αδυναμίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δώσει προτάσεις προγραμματικές, να απευθυνθεί στους πολίτες ως εναλλακτική λύση και να πείσει πως διαθέτει μια κάποια αξιοπιστία, την οδηγεί σε αυτό που όλοι βλέπουν σήμερα. Την τοξική ακραίας μορφής τακτικής του λασποπόλεμου και της χρήσης κάθε είδους μέσου για να «χτυπήσει» προσωπικά τον πρωθυπουργό που είναι και το σημείο αναφοράς της κυβερνώσας παράταξης.

Η ανάρτηση του Ακη Σκέρτσου και η παράθεση 15 πολιτικών που προχώρησαν σε 5 ημέρες έρχεται να αναδείξει απλά ότι συγκρίσιμο κυβερνητικό έργο δεν υπάρχει. Και θα μπορούσε κάποιος από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υποστηρίξει πως όλα γίνονται στο πλαίσιο μιας δήθεν συγκάλυψης, εν τούτοις εμβληματικές παρεμβάσεις όπως ή έναρξη των σεισμικών ερευνών για φυσικό αέριο νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου και της Κρήτης ή η εξάλειψη των εκκρεμών συντάξεων δεν γίνονται σε μια ημέρα.

Η προετοιμασία ήταν μακρά. Και σίγουρα οι διαπραγματεύσεις ως προς την μία πολιτική παρέμβαση και η εργασία που απαιτήθηκε στην άλλη απέχουν πολύ από το χρονικό όριο που άνοιξε το θέμα με τις παρακολούθησε και το κακόβουλο λογισμικό. Ένα λογισμικό ΄το οποίο, όπως και αρκετά άλλα, χρησιμοποιείται ανά την Ευρώπη έχοντας από καιρό προκαλέσει την αντίδραση της Κομισιόν που διερευνά το θέμα στο σύνολο σχεδόν των χωρών μελών της.

Η σύγκριση είναι σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και τα όσα ακόμη εξελίσσονται δίνουν το δικαίωμα στην κυβέρνηση να μιλά για κοσμογονικές αλλαγές, χωρίς αυτό να δύναται να χαρακτηριστεί υπερφίαλο. Πολύ δε περισσότερο όταν όλα έχουν γίνει μέσα σε κρίσεις είτε αυτές αφορούν μόνο την Ελλάδα εξ αιτίας του γείτονα και της προκλητικότητάς του είτε παράγοντες που επηρεάζουν τις χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας αναζητά διακαώς την αρνητική ψήφο που δύναται να πατήσει πάνω  στη λάσπη που εκτοξεύεται. Κάτι που προς το παρόν παρά τις φθορές που σημειώνονται δεν καθίσταται σε μορφή τέτοια που να δημιουργεί συνθήκες ανατροπής του πολιτικού κλίματος.

Άλλωστε και τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων αυτό δείχνουν. Το θέμα των παρακολουθήσεων, στην παρούσα φάση, δεν επηρεάζει σημαντικά την ψήφο των πολιτών οι οποίοι αφενός εξακολουθούν να εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την διαχείριση των κρίσεων και των προβλημάτων της καθημερινότητας αφετέρου του δίνουν την πρώτη θέση στο ερώτημα ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός.

 Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου

 tomanifesto.gr