Πόσες φορές πρέπει να χάσει ο Τσίπρας για να παραιτηθεί;

Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τις τέσσερις πρώτες θέσεις της κατάταξης.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι πόσο ψηλά θα φτάσει η ΝΔ, ούτως ώστε να εξασφαλίσει μια ισχυρή αυτοδυναμία. Με το 4 μπροστά, το οποίο θα μπορούσε και να μεταφραστεί σε ένα 42%-42,5% και με ένα 8% των κομμάτων να μένουν εκτός Βουλής, η ΝΔ εξασφαλίζει κοντά στις 160 έδρες.

Οι έδρες έχουν σημασία, όχι τόσο πολύ τα ποσοστά, τα οποία είναι σημαντικά μόνο ως πολιτικό μέγεθος για τη διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν ρίξει λευκή πετσέτα, όντας απογοητευμένοι και συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση νίκης, οπότε να δούμε υψηλά ποσοστά αποχής και το κόμμα πιο χαμηλά, πυροδοτώντας τα εσωκομματικά όργανα.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει χάσει πέντε εκλογές μέχρι σήμερα. Τέσσερις το 2019 και μία το 2023. Αν χάσει και αυτές τις

εκλογές θα μετράει έξι ήττες. Δεν γνωρίζω κανένα πολιτικό αρχηγό που να έχει ηττηθεί έξι φορές και να έχει παραμείνει στη θέση του.

Ο μακαρίτης ο Ευάγγελος Αβέρωφ έχασε ευρωεκλογές, ούτε καν εθνικές εκλογές και παραιτήθηκε την ίδια νύχτα. Ο Μιλτιάδης Έβερτ έχασε μια εκλογή, το 1996 και παραιτήθηκε επίσης την ίδια νύχτα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ο οποίος είχε κερδίσει τρεις απανωτές εκλογές, έχασε μια φορά το 1993 και επίσης παραιτήθηκε αμέσως. Τι άλλο δηλαδή περιμένει ο Αλέξης Τσίπρας να συμβεί;

Σκεφτείτε ότι σε μερικούς μήνες, τον Οκτώβριο, θα έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες η ΝΔ είναι ισχυρότερη απ' ότι στις εθνικές, ενώ πολύ ισχυρό είναι και το ΠΑΣΟΚ. Εκεί σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα γνωρίσει μια νέα μεγάλη ήττα. Και το 2024 έρχονται οι ευρωεκλογές. Θα παραμείνει μέχρι τότε αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ; Τόσες πολλές ήττες θα αποτελούν νέο ρεκόρ Γκίνες.

Επί της ουσίας, ο Αλέξης Τσίπρας κάνει κακό στο ίδιο του το κόμμα. Κάποτε η Μελίνα Μερκούρη είχε πει στον Ανδρέα Παπανδρέου «πρόεδρε δεν αρέσουμε πια!». Νομίζω πως ήρθε η ώρα να πει το ίδιο και στον εαυτό του ο Αλέξης Τσίπρας.

Ένα ερώτημα εδώ είναι κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, με ή χωρίς Τσίπρα, παύει πλέον να έχει την αντίληψη ότι είναι κόμμα εξουσίας. Ο ίδιος έχασε μια τεράστια ευκαιρία. Όπως ακριβώς απαλλάχθηκε το 2015 από τα πολύ μεγάλα βαρίδια, δηλαδή τον Λαφαζάνη και τον Στρατούλη, κίνηση που όχι μόνο δεν του στοίχισε αλλά κέρδισε και δεύτερες εκλογές, έπρεπε να είχε εκκαθαρίσει και τα υπόλοιπα τοξικά στοιχεία αν και εφόσον ήθελε να γίνει συστημικό κόμμα και να παραμείνει στην διεκδίκηση της εξουσίας. Και να συνειδητοποιήσει ότι αν θέλει να κυβερνήσει ξανά πρέπει να γίνει συστημικό κόμμα.

Τίποτα πιο αντιφατικό, θολό και καταστροφικό δεν υπάρχει ως μήνυμα από το να ισχυρίζεσαι ότι είσαι αντισυστημικός, αλλά να υποστηρίζεις ότι θες να κυβερνήσεις μια χώρα, η οποία βασίζεται σε συστήματα. Η Ελλάδα δεν είναι χώρα της Λατινικής Αμερικής που ταράσσεται κάθε λίγο από επαναστάσεις κατά δικτατοριών. Είναι μια αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία της Ευρώπης με κανονικότητα, όπου ο λαός επιλέγει τους κυβερνήτες του μέσω των εκλογών.

Αυτοί ακριβώς είναι οι λόγοι που συνετρίβη ο κ. Τσίπρας. Ο μεν Μητσοτάκης έλεγε «ψηφίστε με για να συνεχίσω το έργο μου με όλα τα λάθη που έχω κάνει», όταν Τσίπρας και Ανδρουλάκης καλούσαν τους πολίτες να τους ψηφίσουν «για να φύγει ο Μητσοτάκης και η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος». Στη σημερινή όμως εποχή, οι εκλογές δεν κερδίζονται από την άρνηση αλλά από τις θέσεις.

Είτε επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφασίσει να γίνει συστημικό κόμμα με στελέχη που θα μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν χρειάζεται να παριστάνουν τους επαναστάτες σε μια χώρα που δεν χρειάζεται επανάσταση, είτε θα συρρικνώνεται συνεχώς, οδεύοντας στη σφαίρα του χαμηλού μονοψήφιου ποσοστού.

Τι ζητούν οι πολίτες; Σταθερότητα, να πηγαίνουν στη δουλειά τους και να βρίσκουν τις τράπεζες ανοικτές, όχι κλειστές. Αν λοιπόν αργήσουν στο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα από τη νέα ήττα, τότε οι χιλιάδες κεντροαριστεροί και πρώην πασοκογενείς, που όταν έπαψε να τους εκφράζει το ΠΑΣΟΚ προτίμησαν να μετακινηθούν αριστερότερα, θα αποχωρήσουν.

Εάν το ΠΑΣΟΚ, που έχει μυρίσει κι αυτό αίμα με την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, αρχίσει να ενδυναμώνεται, πολύ πιθανό οι ψηφοφόροι αυτοί να επανακάμψουν και να φτάσουμε να μιλάμε για ΣΥΡΙΖΑ του 6%.

 Ανδ. Δρυμιώτης-liberal.gr