Καριέρες και σκοπιμότητες πάνω στους πνιγμένους

Σε όλον τον πλανήτη συμβαίνουν τρομερά, θρηνητικά δυστυχήματα. Πουθενά αλλού, εκτός από ετούτη την κακορίζικη απόληξη της βαλκανικής, δεν γίνονται αντικείμενο κεντρικής πολιτικής διαμάχης. 

Πουθενά δεν κυριαρχεί η καταγγελία «Δολοφόνοι» για τους εκάστοτε κυβερνώντες, χωρίς καν να είναι γνωστά τα γεγονότα, να έχουν ολοκληρωθεί οι μαρτυρίες των εμπλεκομένων, να έχουν αποφανθεί οι εμπειρογνώμονες, να έχει καταλήξει η Δικαιοσύνη.

Ξάφνου όλοι έγιναν γνώστες του Διεθνούς Πρωτοκόλλου για την Ασφάλεια Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS).

Πρώην αρχηγοί Λιμενικού που δεν βρίσκονταν επί του πεδίου και που δεν είναι σίγουρο ότι γνώριζαν αυτή την πτυχή του Δικαίου της θάλασσας, δικηγόροι ειδικευμένοι σε άλλα θέματα όπως στο ποινικό δίκαιο, χαρτογιακάδες της Διεθνούς Αρμοστείας που ψωμίζονται χάριν μεταναστευτικού, κομματικά στελέχη αντιπολίτευσης αφρίζοντα από «ανθρωπιστικό» παροξυσμό, καθηγητές της ευκολίας που αγωνιούν να επιδείξουν την αριστερή τους ταυτότητα, εξέφραζαν άποψη για τo φρικώδες που συνετελέσθη νύχτα στη θάλασσα, δεκάδες μίλια μακράν των ακτών της χώρας, και χωρίς να έχουν δει έστω βίντεο του γεγονότος ή να γνωρίζουν όλα τα δεδομένα της υπόθεσης.

Ακόμη και ο Κουτσούμπας, που στον

προσφιλή του υπαρκτό σοσιαλισμό δεν έμπαινε - αλλά ούτε έβγαινε -  κουνούπι,  ξαφνικά την είδε «αλληλέγγυος».  Και ας ήταν ο Μαρξ εναντίον της μετανάστευσης, γιατί υποβαθμίζονται οι αποδοχές της ντόπιας εργατικής τάξης.  

Στα δε social media  γινόταν ο κακός χαμός. Οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ξεσκόνισαν τις παλιές  ξιφήρεις κατηγορίες περί φασιστών, ρατσιστών και υπανθρώπων, για όποιον είχε την παραμικρή αμφιβολία για την «αλήθεια» των καταγγελιών τους.

Φυσικά, το μήνυμα της επίθεσης κατά της χώρας (με πρόσχημα το Λιμενικό), το έδωσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν πήγε στην Καλαμάτα, και με ύφος δικαστού απευθυνόταν στον υπηρεσιακό υπουργό Πολιτικής Προστασίας, Ευάγγελο Τουρνά για πράγματα που του εξηγούσαν οι λιμενικοί αλλά δεν κατανοούσε.

Του έλεγαν: «Σε διεθνή ύδατα, τη βοήθεια πρέπει να την αιτηθεί ο κυβερνήτης του πλοίου. Δεν μπορούμε από μόνοι μας» διότι «αυτό προκύπτει από το εγχειρίδιο έρευνας και διάσωσης και από τη σύμβαση για την έρευνα και διάσωση». Αλλά ο Τσίπρας (κοτζάμ πρώην Πρωθυπουργός, άρα θεσμικό πρόσωπο) άρχισε τις «ανθρωπιστικές» φιλολογίες: «Στο ερώτημα  πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή έρχεται και απαντά η καταγωγή, το χρώμα, η οικονομική δυνατότητα. Εμείς έχουμε διαλέξει πλευρά. Με τον άνθρωπο χωρίς όρους». 

Χθες, μάλιστα, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ διετύπωσε σε ανακοίνωση το ερώτημα: Να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης γιατί οι Αρχές δεν επενέβησαν και περίμεναν την άδεια ενός  καθάρματος (επειδή έτσι αποκάλεσε ο Μητσοτάκης τον καπετάνιο).

Κατ’ αρχάς μάλλον έχω χάσει τεύχη. Νόμιζα ότι έχουμε υπηρεσιακή κυβέρνηση, δεν ήξερα  ότι ο Μητσοτάκης είναι ακόμη πρωθυπουργός για να του απευθύνονται τέτοια ερωτήματα. Μας το αποκάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ!   

Από  τις καταγγελίες  συνάγεται ότι οι λιμενικοί τους έπνιξαν, όπως άλλωστε κατήγγειλαν και υποψήφιοι του κόμματός του, γιατί δεν ήταν πλούσιοι  και δεν είχαν ευγενή καταγωγή. Βεβαίως, αν ρυμουλκούσαν ο πλοίο και αυτό  βούλιαζε (α λα Φαρμακονήσι)  πάλι οι  λιμενικοί θα κατηγορούνταν για δολοφονία, επειδή θέλησαν να… συλλάβουν τους δυστυχείς επιβάτες και να τους φέρουν στην Ελλάδα, παρά τη θέλησή τους να πάνε Ιταλία. 

Με αυτή τη θεατρική παρουσία έδωσε το σήμα στα στελέχη του κόμματός του και στα φιλικά του Μέσα  αλλά και στον εσμό των οπαδών του, να μιλάνε για κρατική δολοφονία.  Πρωτίστως της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της Δύσης. 

Ουδείς από αυτούς όλους καταδίκασε το εγκληματικό δίκτυο των διακινητών που θησαυρίζουν δισεκατομμύρια. Ουδείς προβληματίστηκε καν για την περίφημη ακτιβίστρια Nawal Soufi (περίπτωση που θυμίζει τη Baida του Έβρου και τις μικρής Μαρίας του σκορπιού).

Το τηλέφωνο των μεταναστών που επικοινωνούσε, σύμφωνα με φίλο διπλωμάτη, ήταν δορυφορικό Thuraya με κόστος κλήσης 20 δολάρια ανά λεπτό. Τέτοιες συσκευές διαθέτουν οι διπλωματικές αποστολές και οι πολεμικοί ανταποκριτές στην περίπτωση που πέσει το  τηλεφωνικό δίκτυο σε χώρες πολεμικών επιχειρήσεων. Ουδείς διερωτήθη πως η εν λόγω είχε τον αριθμό κλήσης του επιβάτη με τον οποίο επικοινωνούσε (ή αυτός τον δικό της). 

Παρεμπιπτόντως η εν λόγω έχει φωτογραφηθεί με την σημαία  του FSA (Free Syrian Army).  Πρόκειται για Σύριους μισθοφόρους, σιδηράς χειρός των Τούρκων που πολεμούν τον Άσαντ, τους Κούρδους και όσους αντιστέκονται στον τουρκικό επεκτατισμό στη Συρία.  Δεν υπονοούμε κάποια προβοκάτσια. Απλώς στοιχεία παραθέτουμε. 

Εν τέλει από όλο τον ορυμαγδό της ασύλληπτης τραγωδίας  προκύπτουν κάποια πρόχειρα συμπεράσματα:

Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, υπεύθυνοι των διεθνών  think tank με θέσεις αλλά χωρίς λύσεις,  Έλληνες πολιτικοί που κυκλοφορούν   με την ανθρωπιστική καταγγελία στο τσεπάκι, επιστήμονες που ασχολούνται με το  πρόβλημα, ευαίσθητοι δικαιωματιστές (πραγματικοί, δεν αναφερόμαστε σε όσους το έχουν χρυσοφόρο επάγγελμα),  καθώς και το λεφούσι όσων είναι «με τον άνθρωπο», το μόνο που κάνουν είναι να καταγγέλλουν την ΕΕ,  ότι δεν είναι η ΕΕ των… ονείρων τους. 

Ωραία, να καταγγείλουμε μαζί την ΕΕ και τους Βίσενγκραντ που δεν δέχονται μετανάστες. Όμως σπαταλώντας πολλές ώρες και διαβάζοντας άρθρα και αρθρίδια, καταγγελίες και οιμωγές, δεν διάβασα πουθενά ποια πρέπει να είναι αυτή η περίφημη ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης των ονείρων τους.  Όλοι αρκούνταν στο «κοινή ισοβαρής κατανομή». Αυτό όμως αφορά το εφόσον εισέλθουν και είναι η μια πτυχή. Στο «πριν εισέλθουν» ουδείς έχει απάντηση. Ούτε αυτοί που έχουν θέσεις και πληρώνονται για αυτό!

Όπως δεν είδαμε και έναν έστω πρόχειρο υπολογισμό, για το πόσοι μπορούν να εισέλθουν από τα δισεκατομμύρια του Τρίτου Κόσμου. Και αν τώρα πρέπει να πέσουν οι φράχτες και τα σύνορα, και «να υπάρχουν νόμιμες δίοδοι στον φράχτη» (που λέει και ο Τσίπρας), στις πόσες δεκάδες εκατομμύρια εισελθόντων θα αναστηθούν ξανά οι φράχτες; Γιατί άμα μπουν δεκάδες εκατομμύρια είναι σίγουρο ότι θα ξανασηκωθούν. Οι ίδιοι οι λαοί θα ψηφίσουν τους πολιτικούς που θα τους σηκώσουν.

Όπερ η καταγγελία για τη μη ύπαρξη μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, είναι ευκολάκι. Καταγγέλλοντας μοστράρουμε για ανθρωπιστές, προοδευτικοί,  αλληλέγγυοι και χτίζουμε καριέρες. Σαν τον αξιωματούχο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ Βίσεντ Κότσετελ, που είπε  ότι αν επιβεβαιωθούν οι καταγγελίες, εκθέτουν τοις ελληνικές αρχές. Ποιες καταγγελίες είδε και δεν τις είδαμε εμείς;  Του ΣΥΡΙΖΑ και τον ΜΚΟ; Απλώς το παντεσπάνι του υπερασπίζεται ο άνθρωπος.

Ποια θα πρέπει να είναι αυτή η πολιτική (πέραν της αναλογικής κατανομής), δεν το μάθαμε από κανέναν και  πουθενά. Προφανώς, γιατί κανείς δεν ξέρει τι να απαντήσει.

 Γ. Σιδέρης-liberal.gr