Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, στη Μέση Ανατολή, έχουμε φρικιαστική επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ με εκατοντάδες αθώα θύματα, ο κόσμος γύρω μας παρακολουθεί τις προσπάθειες κατάλυσης κάθε έννοιας δικαίου, συνόρων, σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, την επέλαση του νέου αυταρχισμού κατά της Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεδριάζει με τον αρχηγό του απόντα, αλλά συνδεδεμένο διαδικτυακά, προσπαθώντας να απαντήσει σε κρίσιμα, υπαρξιακά για το κόμμα ερωτήματα.
Ενδιαφέρουν κανέναν όλα αυτά; Η απάντηση είναι όχι. Εδώ δεν ενδιαφέρει πια ο ΣΥΡΙΖΑ το εκλογικό σώμα και την κοινωνία. Αυτοί, όμως, συνεχίζουν να παίζουν την ίδια μονότονη μουσική στο κομματικό τους βιολί, γνωρίζοντας πως το κοινό έχει από καιρό εγκαταλείψει την αίθουσα με την πινακίδα «ΣΥΡΙΖΑ». Στα διαλείμματα, προσπαθούν να κλέψουν λίγη λάμψη και αίγλη από τις επιτυχίες άλλων, όπως έγινε τη βραδιά του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Αν προσπαθήσουμε να δούμε από κοντά τον μικρόκοσμο και την ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την περίοδο, κάθε άλλο περί πολιτικής συζητάνε. Διεξάγεται κι εκεί, στη στέπα της Κουμουνδούρου, ένας πόλεμος χαρακωμάτων, ένας πόλεμος κατατριβής και φθοράς του αντιπάλου, όπου
η κάθε πλευρά διεκδικεί το δικό της ζωτικό χώρο στο κομματικό σύμπαν. Κοντολογίς, όλος ο καυγάς για τις κομματικές καρέκλες γίνεται, κάτι σαν το παιδικό παιχνίδι «μουσικές καρέκλες».Χρησιμοποιούν συχνά τη λέξη «γείωση» (όταν την ακούω θυμάμαι τον φίλο μου τον Τάσο τον ηλεκτρολόγο, αλλά αυτό είναι άσχετο) με την κοινωνία, μα οι ίδιοι δεν μπορούν καν να συνειδητοποιήσουν πως η κοινωνία είναι απασχολημένη με τα δικά της οξυμένα προβλήματα και δεν έχει χρόνο να ακούει τα φληναφήματα που ψελλίζουν οι διάφοροι κομματάρχες, απευθυνόμενοι στις αποδεκατισμένες κομματικές τους ομάδες.
Μοναδική περίπτωση γρήγορης απόκρισης στην πραγματικότητα, ήταν η «δίκαιη αγανάκτηση» του κόμματος για το fake news περί βομβαρδισμού του νοσοκομείου στη Γάζα από το Ισραήλ. Έσπευσαν κάθιδροι και ασθμαίνοντας οι σύντροφοι να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στη Χαμάς, καταδικάζοντας το «κακό Ισραήλ» για το περιστατικό. Τι κι αν πριν περάσουν λίγες ώρες, τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια, απέδειξαν πως επρόκειτο για ενέργεια μίας άλλης, τρομοκρατικής, αραβικής οργάνωσης. Οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, αφού έπραξαν ευσυνείδητα το διεθνιστικό τους καθήκον, επέστρεψαν στη συζήτηση περί όνου σκιάς.
Βέβαια, όταν ο Πούτιν βομβάρδιζε νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς, πολυκατοικίες στην Ουκρανία, οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απασχολημένοι με το πως θα ρίξουν τον Μητσοτάκη με τη βοήθεια κυβέρνησης ηττημένων ή στην καλύτερη περίπτωση, καλούσαν τους καλλιτέχνες του χώρου τους να διοργανώσουν συναυλία για την Ειρήνη και τον άνθρωπο, αποσιωπώντας τις ευθύνες του επιτιθέμενου και το καθήκον του αμυνόμενου.
Οι ειλικρινείς ΣΥΡΙΖΑιοι, - ναι υπάρχουν ακόμη μερικοί τέτοιοι - γνωρίζουν πολύ καλά πως το κόμμα τους οδεύει στην αυτοδιάλυσή του. Αυτό θα συμβεί μέσα στο περίκλειστο περιβάλλον του κομματικού μικρόκοσμου, όταν διάφορα υποσυστήματα θα κινούνται άναρχα το ένα εναντίον του άλλου και η απουσία ελκυστή ικανού να επιβάλει την ισορροπία, θα συμβάλει στην τελική του διάλυση.
Γι’ αυτό και οι πιο οξυδερκείς από τους πρώην κομισάριους της Π.Φ.Α. έχουν αρχίσει να χτίζουν γέφυρες προς το ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενοι τη «κοινή κάθοδο των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων». Θα μου πείτε, το ίδιο είχαν κάνει και πριν μερικά χρόνια, φεύγοντας από το ΠΑΣΟΚ για να βρουν την πολιτική θαλπωρή στην αγκαλιά του ανερχόμενου τότε ΣΥΡΙΖΑ και θα έχετε δίκιο. Γεφυρατζήδες, γυρολόγοι και σκαλομαρίες της πολιτικής.
Οι ηρωικές κορώνες, οι υψιπετείς διακηρύξεις, το καλέσματα για αγώνα, δεν εισακούονται πλέον από κανέναν, πλην των ελάχιστων φανατικών οπαδών του σύγχρονου αυριανισμού, του πολακισμού, οι οποίοι ονειρεύονται την επάνοδο στην εξουσία και τη διοργάνωση πλουσιοπάροχων γευμάτων στα υπουργικό γραφεία, κάτω από το πορτραίτο του Βελουχιώτη. Περασμένα μεγαλεία, αναπολώντας τα να κλαις.
Πολύ φοβάμαι ότι θα ξυπνήσουμε μια μέρα και ο ΣΥΡΙΖΑ απλά θα έχει εξαϋλωθεί. Έτσι ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση. Και τότε τι θα κάνουμε;
Δ. Τριανταφυλλίδης-liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.