Αχ βρε Γιώργο

Αυτός ο Γιώργος βρε παιδί μου, καημό το ‘χει σε όλες τις κρίσιμες στιγμές να ρίχνει μια πέτρα στη λίμνη και να κάνει μαντάρα την ήρεμη επιφάνεια της. Φίλος μου ο Γιώργος, το διευκρινίζω ευθύς εξ αρχής, συζητώ μαζί του όποτε τυχαίνει και πάντα παρακολουθώ τις απόψεις που εκφράζει διότι διαθέτει γνώση του διεθνούς περίγυρου, αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι ορισμένες τοποθετήσεις του με κάνουν έξω φρενών. Σαν αυτή που εξέφρασε το βράδυ των εκλογών, για παράδειγμα, περί της σύγκλισης ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. 

Θα μου πουν τώρα οι φίλοι του (και φίλοι μου) και οι συνεργάτες του, «μα δεν εξέφρασε αυτό το πράγμα. Μίλησε απλώς για τα οφέλη της "ένωσης" των προοδευτικών δυνάμεων. Δεν το εξειδίκευσε αυτό το γενικό, δεν είπε να αρχίσουν συνομιλίες ανάμεσα στα δυο κόμματα, ούτε να κατέβουν με κοινό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές, ούτε να συγχωνευτούν, ούτε οτιδήποτε άλλο. Μια γενική θέση εξέφρασε, που τη λέει πάντα.»

Μωρέ εγώ να του δώσω χίλια δίκια του Γιώργου. Και να του αναγνωρίσω ότι

πάντα είχε αυτή την άποψη, δεν την απέκτησε τώρα. Και επίσης να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν αποδίδω ταπεινά προσωπικά κίνητρα σε δηλώσεις και πράξεις του Γιώργου, ακόμα και όταν διαφωνώ 100% μαζί του. Έλα όμως που οι δηλώσεις και οι πράξεις είναι σαν τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στη Μέση Ανατολή. Όταν φύγουν από τους εκτοξευτήρες αποκτούν δική τους ζωή, τις πιο πολλές φορές δεν πάνε εκεί που τις στέλνουν οι πυροβολητές, αλλά πάνε και πέφτουν ακριβώς εκεί που δεν πρέπει. Στη μέση ενός τσούρμου από άμαχους. 

Ε, το ίδιο συμβαίνει και με τις δηλώσεις. Πάνε όπου θέλουν αυτές, όχι όπου τις στέλνει ο Γιώργος. Έτσι μάλιστα που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό τον καιρό, σαν ξερό χωράφι που προσπαθεί να αποδείξει ότι ανήκει ακόμα στα καλλιεργήσιμα κι όχι στα στέρφα, τέτοιες δηλώσεις είναι μάννα εξ’ ουρανού. Ειδικά όταν τις δηλώσεις αυτές τις κάνει ο Γιώργος με τον Ζαχαριάδη στο πλάι του. Θα μου πουν κάποιοι ότι δεν ήταν πρόθεση του Γιώργου να τροφοδοτήσει τέτοια συζήτηση. Ελάτε τώρα, κανένας μας δεν είναι χθεσινός. Όφειλε να ξέρει πως έτσι θα κατέληγε το πράγμα, ανεξαρτήτως των προθέσεων του. 

Τέλος πάντων, το γεγονός ότι ο Γιώργος είναι τόσο μεγαλόθυμος (διότι αρνούμαι να πιστέψω ότι έχει μνήμη χρυσόψαρου έναντι των Συριζαίων που  έδερναν, έβριζαν, λοιδορούσαν) δεν υποχρεούμαστε να είμαστε αντιστοίχως μεγαλόθυμοι και όλοι οι υπόλοιποι. Σύμφωνοι Γιώργο;

 Δημ. Καμπουράκης -liberal.gr