Στην αρμοδιότητα των επιθεωρησιογράφων

Δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρόκειται για την απόλυτη αφασία και ασυναρτησία σε συσκευασία πολιτικού κόμματος ή αν βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα μεγαλοφυές σχέδιο επικοινωνιακού κατακλυσμού που σκοπό έχει να μην αφήνει χώρο στη σκέψη. Δείτε την ατζέντα Κασσελάκη τις τρεις - τέσσερις προηγούμενες μέρες και θαυμάστε την ευρηματικότητα του.

Ξεκίνησε μ’ ένα τουρκοφαγικό, σχεδόν χρυσαυγίτικο ξέσπασμα με αφορμή τις δηλώσεις Συρίγου. Ακολούθησε η τρομερή του «ανάλυση» ότι ο μίνι ανασχηματισμός έγινε για ν’ αλλάξει το κλίμα από την αποκάλυψη ότι ο Μητσοτάκης δέχεται την αναθεώρηση της Λοζάνης. Συνέχισε με έναν ανασκολοπισμό της ελληνική γλώσσας, στον οποίο ανακατεύτηκαν ομόφυλα ζευγάρια, τεκνοθεσίες, μουλάρια και κάρα.

Σειρά πήρε η πρόσκληση του στους βουλευτές του Σύριζα να πάνε να συνεδριάσουν επί διήμερο στη βίλα του αρχηγού στις Σπέτσες, με διάφορα φαιδρά για ναυτίες λόγω θαλασσοταραχής και power points αντί εισηγήσεων. Μεγάλη πλάκα. Και κατέληξε με την οικειοθελή αποκάλυψη από τον διευθυντή του ότι ο Μητσοτάκης του είχε προτείνει, δήθεν, υπουργοποίηση του 2019.

Όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα, ασύνδετα και παλαβά, συνέβησαν με

πρωτοβουλία Κασσελάκη μέσα σε μόλις ένα τετραήμερο. Κατά τη διάρκεια του οποίου ο πρωταγωνιστής δεν ήταν καν στην Ελλάδα. Κάθε πράξη ή δήλωση του ακολουθούσαν ποικίλες αντιδράσεις εντός και εκτός Σύριζα, το κοινό υπόστρωμα των οποίων ήταν αρχικά η έκπληξη για όσα λάμβαναν χώρα και ακολούθως η απελπισία για το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένα κόμμα κι ένας αρχηγός.

Η Κασσελακική κατρακύλα είναι τόσο ασυγκράτητη που μόνο χρονογράφοι και επιθεωρησιογράφοι είναι αρμόδιοι να την περιγράψουν. Και η λογική λέει ότι μια τέτοια κατάρρευση δεν μπορεί να εμφορείται από κάποιο πολιτικό ή ιδεολογικό στίγμα, δε γίνεται να ακολουθεί κάποιον αρχηγικό σχεδιασμό. Κάθε μέρα που περνά αποδεικνύει ότι ο Κασσελάκης έχει ρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ σ’ έναν αχανή ωκεανό, με το σκάφος να πορεύεται μόνο με βάση τις καθημερινές παρορμήσεις του καπετάνιου, δίχως λιμάνι προορισμού άρα και δίχως ούριο άνεμο.

Είναι τρομακτικό, αν το καλοσκεφτεί κανείς. Ένα κραταιό κόμμα να καταντήσει παίγνιο στα χέρια ενός πολιτικά άσχετου. Ο οποίος διολισθαίνει ταχύτατα στην κατηγορία του επικίνδυνου. Αυτά τα περί «οικογενειακών συμβουλών» που δήθεν έδινε ο Κασσελάκης στον Μητσοτάκη, τι είναι; Που στην αρχή ξεκίνησαν ως «προσωπικές συμβουλές» για να γίνουν στη συνέχεια «οικογενειακές»; Θ’ αρχίσουμε τώρα να λέμε και τέτοια στον δημόσιο βίο μας; Θα καταλήξουμε να βλέπουμε τον Κασσελάκη και να λέμε ότι μπροστά του ο Τραμπ κι ο Μπολσονάρου είναι αθώα νήπια; Εύχομαι όχι.

 Δημ. Καμπουράκης-Φιλελευθερος