O Stefanos αντί για αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος… ΜΚΟ!

Η πολιτική αδυναμία του Stefanos «έλαμψε» και χθες, κατά τη συνάντησή του με εκπροσώπους της Αλβανικής Διασποράς. Στη συνάντηση επικέντρωσε σπαραξιδιάρικα το βάρος στο μεταναστευτικό, ενώ το συγκεκριμένο πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια δεν αφορά τους Αλβανούς:

Οι άνθρωποι, εργάζονται σκληρά από την πρώτη στιγμή που πάτησαν πόδι στη χώρα μας χωρίς να τους ταΐσει ποτέ καμία ΜΚΟ. Τόσο οι ίδιοι όσο και τα παιδιά τους έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία. Μπορεί να υπάρχουν οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις ανανέωσης για διαμονή 3ετίας, αλλά το αλβανικό στοιχείο που ζει και δουλεύει στη χώρα μας δεν εμπεριέχεται στον όρο «μεταναστευτικό».

Ακόμη χειρότερα, έδωσε έμφαση στην ιδιαίτερη σημειολογία της ημέρας, αφού χθες έτυχε να είναι η επέτειος της δολοφονίας ενός παιδιού από τον Πακιστάν! (λες και μιλούσε σε εκπροσώπους της πακιστανικής κοινότητας. Ή λες και οι Αλβανοί, περήφανη ράτσα, είναι στην ίδια μοίρα με τους Πακιστανούς και χρήσουν λύπησης και επιδομάτων)!

Από την άλλη, επειδή δεν τα κάνει όλα στραβά, δεν ήταν

αρνητική η πρότασή του να γίνουν τα αλβανικά γλώσσα δεύτερης επιλογής με αμοιβαιότητα για τα ελληνικά στην Αλβανία. Κοινή πρακτική. Κάτι παρόμοια συμβαίνει σε χώρες που υπάρχουν Έλληνες μετανάστες.

Ωστόσο, αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι, θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη συνάντηση για να στείλει μήνυμα τόσο στην ελληνική όσο και στην αλβανική κυβέρνηση. Αλλά πως να το κάνει όταν στον ΣΥΡΙΖΑ, υποκαθιστούν τις διεθνείς σχέσεις με τον δικαιωματισμό. Και αντί για διπλωματικούς συμβούλους έχει στη θέση τους δικαιωματιστές;

Θα μπορούσε ας πούμε να προτείνει στην ελληνική κυβέρνηση να άρει τη γελοιότητα, μετά από τόσα χρόνια, του εμπόλεμου με την Αλβανία! Η άρση του εμπολέμου έγινε δια δηλώσεων, αλλά ουδέποτε με νόμο, προεδρικό διάταγμα ή συνθήκη, και αυτό έδωσε αφορμή για διαιώνιση του ζητήματος. Επέτεινε, έστω και προσχηματικά, τον φόβο της Αλβανίας ότι… εποφθαλμιούμε τη Βόρεια Ήπειρο.

Θα μπορούσε επίσης απευθυνόμενος στην αλβανική πλευρά, να αναφερθεί στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, καθώς και στο θέμα των ελληνικών περιουσιών που προσπαθεί να τους αρπάξει ο Ράμα.

Ή ακόμη και στη διευθέτηση της ΑΟΖ, εξηγώντας (για να τα ακούσει η αλβανική ηγεσία) ότι αυτά τα προβλήματα που σαφώς δεν ευθύνεται η αλβανική διασπορά στη χώρα μας, αλλά δυσχεραίνουν τη δική της ζωή, τουλάχιστον όσον αφορά τις γραφειοκρατικές διαδικασίες ενσωμάτωσης.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα να ασκήσει εξωτερική πολιτική. Είναι ΜΚΟ και ο αρχηγός του μίλησε σαν αλληλέγγυος «να μπει τέλος στον ρατσισμό»!

Την ίδια ώρα συνεχίζεται η απελπισία στον ΣΥΡΙΖΑ και η ανησυχία του Στέφανου. Το κόμμα δεν τραβάει, ο ίδιος δεν τραβάει, ενώ νιώθει και αδιόρατη τη σκιά του Αλέξη Τσίπρα στα γραφεία της Κουμουνδούρου, χωρίς ο τελευταίος να έχει δώσει εμφανή αφορμή.

Είναι η αναπόληση των ένδοξων ημερών Τσίπρα που «στοιχειώνει» τα στελέχη και η έλλειψη προοπτικής με τον Στέφανο. Όλοι οι ποιοτικοί δείκτες δημοσιοποιημένων αλλά και των μυστικών δημοσκοπήσεων, δείχνουν τον Στέφανο να υπολείπεται όχι μόνο σε κυβερνησιμότητα αλλά και σε προσωπική αξιοπιστία.

Ο ίδιος ο Κασσελάκης το επιτείνει επιδιδόμενος σε μικροπολιτική. Τσακώνεται π.χ. με τον Κούλογλου και απαντάει ο ίδιος στην κατηγορία ότι κατέβασε αφίσες του Τσίπρα από τα γραφεία της Κουμουνδούρου, αντί να βάλει την εκπρόσωπο Αυγέρη να απαντήσει.

Κατηγορεί τον ευρωβουλευτή ότι εκτελεί εντολή της ΝΔ «Σκοτώστε τον ΣΥΡΙΖΑ να μείνουμε με το βολικό ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή ο Τσίπρας επέλεξε ως ευρωβουλευτή επί δύο τετραετίες, έναν εντολοδόχο της ΝΔ; Δηλαδή τον Κούλογλου απαξιώνει με τέτοια κατηγορία ή τον Τσίπρα και την ευθυκρισία του;

Βέβαια, karma is a beach. Ο Τσίπρας ήταν που στήριξε έστω και σιωπηρώς τον Στέφανο. Μπορούσε έστω να είχε κάνει διευκρινιστική δήλωση ότι δεν είχε λάβει ποτέ το περιβόητο sms που αξιοποίησαν τα troll του Κασσελάκη, σύμφωνα με το οποίο η Αχτσιόγλου τον καλούσε να παραιτηθεί.

Στον ΣΥΡΙΖΑ για να καλύψουν την πολιτική ανεπάρκεια του Στέφανου, στα media τους και τα social media, επιτίθενται προσωπικά στον Μητσοτάκη. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως, γιατί ξεκίνησαν από την Άνοιξη του 2016, το συνεχίζουν, αλλά τα οικτρά αποτελέσματα δεν τα βλέπουν. Η τεράστια πρωθυπουργική καταλληλότητα Μητσοτάκη, κατ΄ αυτούς είναι αποτέλεσμα «του συστήματος εξουσίας». Όχι της δικής τους ανεπάρκειας!

 Γ. Σιδέρης-liberal.gr