Εξυπνάδες

Το πρόβλημα με τα περιουσιακά και τα επιχειρηματικά του Κασσελάκη δεν είναι ένα αλλά δύο.

Πρώτον, ότι δεν γνωρίζουμε ποια είναι.

Οι εξηγήσεις είναι ασαφείς, γενικόλογες και ενίοτε αντιφατικές. Συνήθως δίνει δυο – τρεις διαφορετικές εκδοχές για το ίδιο θέμα. Πότε μπήκε, πότε βγήκε, τι δραστηριότητα είχε κι άλλα τέτοια αδιευκρίνιστα πράγματα.

Δεύτερον, ότι δεν γνωρίζουμε αν είναι σύννομα.

Ξέρουμε, για παράδειγμα, πως σύμφωνα με νόμο του 2016 δεν δικαιούται να μετέχει σε εταιρείες του εξωτερικού. Αλλά αποκαλύφθηκε ότι τον Δεκέμβριο 2023, τρεις μήνες μετά την εκλογή του, διατηρούσε τουλάχιστον μία εταιρεία στο Ντελαγουέρ με την οποία δανειοδότησε το κόμμα του.

Τώρα δηλώνει ότι δεν εμπλέκεται πουθενά. Τι συνέβη λοιπόν; Άγνωστο.

Επιτρέψτε μου όμως να πω πως όλα αυτά είναι μπερδεμένα πράγματα.

Και φυσικά θα ελεγχθούν τον Ιούνιο 2024 όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταθέσει για πρώτη φορά δήλωση «πόθεν έσχες».

Διευκρίνιση. Σύμφωνα με νόμο του 2023, ο Κασσελάκης ήταν υπόχρεος να καταθέσει δήλωση «πόθεν έσχες» εντός 90 ημερολογιακών ημερών από την εκλογή του. Δηλαδή έως τις 22 Δεκεμβρίου 2023.

Δεν χρειάστηκε διότι η κατάθεση των

δηλώσεων πήρε παράταση για τεχνικούς λόγους έως τον προσεχή Ιούνιο και η παράταση αυτή παρέσυρε και τον Κασσελάκη.

Θα ελεγχθεί λοιπόν και εκείνος τον Ιούνιο όπως φυσικά όλοι οι υπόχρεοι «πόθεν έσχες» πολιτικοί και πολίτες.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνεπώς δεν αποτελεί καμία ειδική περίπτωση, ούτε υπόκειται σε κάποια ξεχωριστή διαδικασία.

Και ο Μητσοτάκης και ο Ανδρουλάκης και ο Κουτσούμπας και ο Χαρίτσης και ο Τσίπρας, όλοι οι πολιτικοί φίλοι ή αντίπαλοί του, έχουν ελεγχθεί επανειλημμένα, σε ετήσια βάση και θα ελεγχθούν ξανά με τον ίδιο τρόπο.

Η συζήτηση φυσικά είναι ενοχλητική. Το καταλαβαίνω.

Να σημειώσω όμως πως θα είχε αποφευχθεί αν από τις πρώτες μέρες της εκλογής του ο ίδιος ο Κασσελάκης είχε δώσει σαφείς κι ακριβείς εξηγήσεις για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Τι έχει, τι κάνει, τι προτίθεται να κάνει για να τις καταστήσει σύννομες μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος.

Στην πραγματικότητα δηλαδή πρόκειται για μια άχαρη συζήτηση που φούντωσε μόνη της επειδή φτάσαμε να κουβεντιάζουμε το αυτονόητο όταν το ζητούμενο ήταν απλώς να εφαρμοστεί το νόμιμο.

Αν μάλιστα ο Κασσελάκης διατηρούσε διάφορες επιφυλάξεις για το «πόθεν έσχες» των αντιπάλων του θα ήταν καλοδεχούμενος στην κουβέντα αφού είχε πρώτα ξεκαθαρίσει το δικό του.

Διότι η πολιτική δεν γίνεται με υπονοούμενα. Ούτε με εξυπνάδες.

 Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ