Το «πρωϊνάδικο» του ΣΥΡΙΖΑ

Οι οργανωμένοι οπαδοί των κομμάτων διέπονται, κατά το μάλλον ή ήττον, από ενιαία πολιτική φιλοσοφία. Από αυτή πηγάζουν και διαμορφώνονται τα κριτήριά τους στην αξιολόγηση προσώπων που μπορούν να τους εκπροσωπήσουν ως υποψήφιοι στις ευρωπαϊκές, εθνικές και τοπικές εκλογές.

Στον παλιό ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, ακόμη και με τις όποιες ψηφοθηρικές υποχωρήσεις, δεν θα χωρούσε ως υποψήφιος ευρωβουλευτής ο κ. Παπανώτας.

Δεν υποβαθμίζουμε το πρόσωπο. Αναφερόμαστε στην τηλεοπτική περσόνα η οποία ουδέν πολιτικό στίγμα έχει εκπέμψει έως τώρα στην πορεία της - εν αντιθέσει ας πούμε με τον έτερο υποψήφιο καλαθοσφαιριστή Νίκο Παππά.

Όταν όμως το κόμμα έχει υπεισέλθει σε κατάσταση ιδεολογικής νωθρότητας και οργανωτικής νεκροφάνειας, όταν τα όργανα έχουν απαξιωθεί και δεν αποφασίζουν, όταν το κόμμα μετατρέπεται σε «φαν κλαμπ του αρχηγού, φυσικό είναι να συμβαίνουν αυτά τα παρατράγουδα.

Σαφώς ο Παπανώτας, που δεν έχει σκιαγραφήσει ούτε κατ’ ελάχιστον πολιτικό προφίλ κατά τη δημόσια παρουσία του, ήταν ασύμβατος με την ιδιότητα υποψηφίου ευρωβουλευτή ενός αριστερού κόμματος. Και οι απόψεις που εξέφρασε ήταν λανθασμένες λόγω άγνοιας. Παραγνώρισε αφελώς το δυσμενές κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου συντελείται η γυναικεία κακοποίηση.

Όμως θα πάμε κόντρα στο ρεύμα, υποστηρίζοντας ότι

δεν υποτίμησε τη γυναίκα. Δεν εξέφρασε φαλλοκρατική άποψη. Αντιθέτως, εξέλαβε τη γυναίκα ως ισότιμη.

Εκείνο που είπε είναι: «κόψτε την υστερία, γιατί δεν ζούμε στο Ιράν. Ζούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (…) Εγώ δεν βλέπω να έχει πρόβλημα η γυναίκα στην Ελλάδα και γενικά στην ΕΕ κανένα. Εκτός αν θέλει να έχει. Δηλαδή, αν πάρει έναν σατράπη, ο οποίος την κακοποιεί, και δεν μιλάει και κάθεται και το ανέχεται είναι πρόβλημά της. Στις δουλειές μια χαρά τις μεταχειρίζονται, μια χαρά έχουν μισθούς».

Σαφώς κάνει λάθος. Δεν τη μεταχειρίζονται «μια χαρά». Στην ελληνική οικογένεια διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την παραδοσιακή της θέση, και ενίοτε υφίσταται κακοποίηση. Στην εργασία υφίσταται σεξουαλικές παρενοχλήσεις και εκβιασμούς, ενώ και οι γυναίκες στελέχη επιχειρήσεων είναι πολύ λιγότερες από τους άνδρες, και συχνά δεν έχουν ισότιμους «μια χαρά» μισθούς.

Ο Παπανώτας δεν έχει εντρυφήσει στο πρόβλημα. Και πως να έχει εντρυφήσει; Με το life style ασχολείται επαγγελματικά ο άνθρωπος. Αλλά γι’ αυτή την ενασχόληση τον επέλεξαν με κουτοπονηριά, προκειμένου να απευθυνθούν στο αντίστοιχο τηλεοπτικό κοινό του.

Επίσης, περιόρισε το πρόβλημα σε μια μόνο πτυχή του. Στη σύναψη συντροφικής σχέσης («αν πάρει έναν σατράπη»). Και αυτά που αναδύθηκαν στην επιφάνεια τα είπε σε ανύποπτο χρόνο, πριν χρισθεί υποψήφιος. Αλλά το νοσηρό ελληνικό διαδίκτυο «σκάπτει» με επιμονή να εντοπίσει την παραμικρή φράση που μπορεί να ειπώθηκε σε συγκεκριμένο κλίμα συζήτησης, και ως απάντηση σε ισχυρισμό κάποιου συνομιλητή.

Δεν γνωρίζουμε προσωπικώς τον Παπανώτα, και σίγουρα απέχουμε παρασάγγας στην αντίληψη περί δημοσιογραφίας. Πάντως, σεξισμό δεν εντοπίζουμε στη δήλωση.

Γι΄ αυτό, παρότι είναι κατανοητή η ευαισθησία της Σοφίας Μπεκατώρου, εμβληματικής μορφής του ελληνικού «Metoo», είναι μη κατανοητή η απαίτηση εκπαραθύρωσής του.

Σε δηλώσεις της στα «Παραπολιτικά 90,1», σωστά υπενθύμισε ότι σύμφωνα με έρευνες, 238.476 γυναίκες στην Ελλάδα κακοποιούνται σωματικά ή σεξουαλικά από τον σύντροφό τους/σύζυγό τους κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι 653 γυναίκες πέφτουν θύματα κακοποίησης κάθε μέρα».

Αλλά με βάση το ανωτέρω απαίτησε: «Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Ελπίζω ότι το κόμμα θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα».

Και ο Κασσελάκης που πάει με το ρεύμα, που είναι «αριστερός» αρχηγός από τα κοσμικά του Μαΐάμι, που δεν έχει συγκροτημένη άποψη επί των κοινωνικών προβλημάτων, τον εκπαραθύρωσε για λάθους λόγους, ενώ δεν θα έπρεπε καν να τον έχει υποψήφιο.

Αλλά αυτό είναι το έλασσον. Τουλάχιστον κατασίγασε τη δυσαρέσκεια του «κινηματικού» και «φεμινιστικού» ΣΥΡΙΖΑ. Το μείζον είναι το σοκ που έχει προκαλέσει στο εσωτερικό του με τη μεσαιωνική θρησκευτική δεισιδαιμονία του.

Τα περί σταυρού που σχημάτισε το λάδι στην κολυμπήθρα του, δεν δηλώνουν πίστη. Παραπέμπουν σε μεταφυσική θρησκοληψία ισότιμη με εκείνη της «Αγίας Αθανασίας» του Αιγάλεω, κατά την οποία η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της μέσω μηνυμάτων που εμφανίζονταν στο σώμα της!

Ακόμη και ο υποστηρικτής του Γιωργος Τσίπρας - δεν ήταν ο μόνος, αλλά ήταν πιο εκδηλωτικός - δήλωσε: «Θαύματα η Αριστερά δεν είχε ποτέ στον πολιτικό της λόγο. Όλα τα δημοκρατικά κόμματα δεν είχαν. Αυτά ανήκουν σε κάποιους ιδιαίτερους πολιτικούς χώρους».

Δεν έχουν καταλάβει ότι ο Στέφανος μεταλλάσσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε «ιδιαίτερο πολιτικό χώρο». Σύντομα μάλλον θα προβληματιστούν αν πρέπει να παραμείνουν «συμπαρουσιαστές» στο πρωϊνάδικο του ΣΥΡΙΖΑ…

 Γ. Σιδέρης-liberal.gr