Αγωνία

Ο Κασσελάκης έγινε τραγούδι. Το λένε οι κούκοι στα βουνά, οι πέρδικες στα πλάγια, το λέει κι ο πετροκότσυφας στα κλέφτικα λημέρια.

Το τραγούδι θυμίζει λίγο Ρουβά, προσδιορίζεται ως soft rock μπαλάντα και έχει μια στιχουργική δεινότητα, την οποία και παραθέτω.

«Είμαστε φλόγα μέσα στην καρδιά,

Είμαστε φως μέσα στο σκοτάδι

Αυτός είναι ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ

Και εγώ είμαι εδώ!»

Ο «εγώ» που «είμαι εδώ» είναι υποθέτω ο ίδιος ο Κασσελάκης. Τα υπόλοιπα είναι λίγο «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα».

Ο Δούκας δυστυχώς δεν πρόλαβε να αποκτήσει τραγούδι. Μάλλον τον άφησε τέζα η «εργολαβία δολοφονίας χαρακτήρα» που είχαν αναλάβει οι συνεργάτες του Ανδρουλάκη.

Τραγούδι δεν απέκτησε ούτε ο Νικήτας Κακλαμάνης. Παρόλο που (όπως δήλωσε ο ίδιος) είναι ανάμεσα στους «τριάντα πιο θαρραλέους βουλευτές» κι έχει «την ίδια αγωνία με τον Σαλμά» («ΤΑ ΝΕΑ», 28-29/9).

Την αγωνία του Σαλμά πάντως δεν

τη μάθαμε ποτέ. Ούτε αν έχει, ούτε αν δεν έχει. Τι του συνέβη άραγε; Χάλασε η τυρόπιτα στα «Μικρογεύματα Γρηγόρης»;

Τέλος, με ανακοίνωση της ασφαλιστικής εταιρείας Syndea, πληροφορηθήκαμε ότι ο πρώην πρωθυπουργός και νυν πρόεδρος της Ενωσης Καπνοπαραγωγών (ΣΕΚΕ ΑΕ) Κ. Καραμανλής ανέλαβε πρόεδρος και του δικού της ΔΣ προς το οποίο εκφώνησε λόγο (27/9).

Καλή επιτυχία πρόεδρε. Μακάρι να ισχύει το τραγούδι «Τι σου ‘κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο» να ανέβουν οι πωλήσεις.

Πού καταλήγουμε;

Στο αυτονόητο. Πως ο Κασσελάκης είναι μίλια μπροστά από τους άλλους. Διότι αν δεν βγει στον ΣΥΡΙΖΑ, μικρό το κακό. Θα τον στείλουμε στη Γιουροβίζιον.

Αντιθέτως την αγωνία του Σαλμά και των τριάντα θαρραλέων της ΝΔ δυσκολεύομαι να την εξηγήσω. Γιατί αγωνιούν; Μήπως την πέσουν οι καπνιστές στον Καραμανλή;

Αλλά κι αν του την πέσουν, ποιο είναι το πρόβλημα; Θα τρέξουν οι τριάντα θαρραλέοι του Νικήτα να τον σώσουν.

Συνεπώς η αγωνία του Σαλμά παραμένει ακατανόητη. Εκτός αν αγωνιούσε για την κρίση στον γάμο της Ολγας Κεφαλογιάννη.

Ή για τη Γιουροβίζιον.

Διότι μια χαρά είναι το τραγούδι του Κασσελάκη αλλά δεν το λες και γκανιάν. Και σκεφτείτε τώρα να πάει ο πρόεδρος (νυν ή πρώην ή επόμενος, έχω μπερδευτεί…) στη Γιουροβίζιον και να πατώσει πιο πολύ από τη Μαρίνα Σάττι.

Κάτι ήξερε ο άλλος πρόεδρος που αντί να τρέχει στη Γιουροβίζιον προτίμησε τους καπνοπαραγωγούς.

Να μη σας πω πως κάτι ήξερε κι ο Δούκας που κράτησε τον Δήμο. Αν φυσικά ο χαρακτήρας του γλιτώσει από την εργολαβία των ανδρουλακικών.

 Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ