Η πλύση εγκεφάλων κάποτε πρέπει να τελειώσει

Πριν από λίγες μέρες έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Άρη Βελουχιώτη στην ομώνυμη πλατεία της Πετρούπολης, όπως ανέφερε ο Ριζοσπάστης, με πρωτοβουλία της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

«Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που οδήγησαν σε αναμόρφωση του αρχικού προγράμματος της εκδήλωσης, δεκάδες μέλη και φίλοι του Κόμματος τίμησαν τον Θανάση Κλάρα, τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, ύψωσαν τις γροθιές τους και ένωσαν τη φωνή τους τραγουδώντας τη “Διεθνή”, δίνοντας υπόσχεση αγώνα “για να σπάσουμε τα δεσμά μας, για να πάψει πια η σκλαβιά”», έγραψε ο Ριζοσπάστης.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΠΓ, με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος έκανε και τα αποκαλυπτήρια της προτομής.

Αν κατάλαβα καλά, κάθε κόμμα που ελέγχει έναν Δήμο μπορεί να στήνει προτομές και να ονομάζει πλατείες κατά βούληση. Αυτό σημαίνει ότι, αν κάποτε ένα κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή κέρδιζε έναν Δήμο, θα μπορούσε να

στήσει αγκυλωτούς σταυρούς και προτομές Ναζί που ξεκλήρισαν ελληνικές πόλεις και χωριά;

Υπάρχει ένας μύθος που επέβαλε η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, μέσω της πλύσης εγκεφάλου των νέων στη μεταπολίτευση: η μονοπώληση της Εθνικής Αντίστασης από την Αριστερά.

Η αλήθεια είναι ότι η Αριστερά, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, κατάφερε να συγκροτήσει τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη ανταρτών — κυρίως επειδή το ΚΚ διέθετε ήδη έναν οργανωμένο παράνομο κομματικό μηχανισμό πριν από την Κατοχή. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις κατέφυγαν στη Μέση Ανατολή, ο μοναδικός συγκροτημένος μηχανισμός που απέμενε εντός της χώρας ήταν εκείνος της Αριστεράς.

Μετά την εισβολή της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ, το ΚΚΕ βρέθηκε απέναντι στα στρατεύματα κατοχής και έθεσε τον μηχανισμό του στην υπηρεσία του γενικότερου σχεδίου της Αριστεράς: την κατάληψη της εξουσίας με πραξικοπηματικό τρόπο και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικής δικτατορίας.

Ως προκάλυμμα τέθηκε η δημιουργία ένοπλης αντίστασης κατά των κατακτητών. Ο πραγματικός στόχος, ωστόσο, ήταν διττός:

α) η παρενόχληση των Γερμανών στην Ελλάδα προς ανακούφιση της πίεσης στο Ανατολικό Μέτωπο, και

β) η εκμετάλλευση του κενού εξουσίας που δημιούργησε η Κατοχή, ώστε να διαμορφωθεί μια στρατιωτική δύναμη ικανή να καταλάβει την εξουσία μετά την αποχώρηση των Γερμανών.

Για τον λόγο αυτό, η βασική προτεραιότητα του ΕΛΑΣ ήταν η εξάλειψη όλων των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων που δεν βρίσκονταν υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο του ΚΚΕ.

Χαρακτηριστική περίπτωση υπήρξε εκείνη του συνταγματάρχη Δημήτριου Ψαρρού.

Ο Ψαρρός ήταν δημοκρατικός – φιλελεύθερος αξιωματικός, με ισχυρή πίστη στη νομιμότητα, τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Το 5/42 Σύνταγμά του, που ανήκε στην ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση), δεν είχε ούτε κομμουνιστικό ούτε φιλομοναρχικό χαρακτήρα· προσπαθούσε να διατηρήσει ανεξάρτητη στάση.

Για τον ΕΛΑΣ, που εκείνη την περίοδο επιδίωκε την απόλυτη κυριαρχία στο αντάρτικο και, έμμεσα, τη μεταπολεμική εξουσία, η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου, πειθαρχημένου και λαοφιλούς στρατιωτικού σχηματισμού θεωρούνταν απειλή.

Την άνοιξη του 1944, ο ΕΛΑΣ ξεκίνησε επιχειρήσεις εναντίον όλων των μη ελεγχόμενων σχηματισμών — αρχικά του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο και στη συνέχεια της ΕΚΚΑ στη Στερεά Ελλάδα. Το 5/42 Σύνταγμα περικυκλώθηκε κοντά στη Στρώμη Φωκίδας. Ακολούθησαν μάχες και, τελικά, η σύλληψη του Ψαρρού και πολλών αξιωματικών του.

Στις 17 Απριλίου 1944, ο Ψαρρός εκτελέστηκε εν ψυχρώ. Την ίδια τύχη είχαν και πολλοί συμπολεμιστές του.

Με την εκκαθάριση των μη κομμουνιστικών αντιστασιακών οργανώσεων, το ΚΚΕ προετοίμαζε την κατάληψη της εξουσίας δια της βίας και ενάντια στη βούληση της πλειονότητας των Ελλήνων. Λίγους μήνες αργότερα, με τα Δεκεμβριανά, επιχείρησε την κατάληψη της Αθήνας, αλλά βρήκε σθεναρή αντίσταση και κατατροπώθηκε.

Αυτό που η Αριστερά τιμά ως «Εθνική Αντίσταση» ήταν, στην πραγματικότητα, το αποτυχημένο εγχείρημα πραξικοπηματικής κατάληψης της εξουσίας.

Η πλύση εγκεφάλων κάποτε πρέπει να τελειώσει.

 Κ. Στούπας-liberal.gr