Φίλος δικηγόρος, επάνω στη συζήτησή μας, μου είπε ότι έψαξε και δεν βρήκε καμιά τοποθέτηση, κανενός κόμματος της αντιπολίτευσης για τις προφυλακίσεις λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ. Λες και ήταν ψέματα αυτές οι προφυλακίσεις, σαν να αποτελούσαν για την αντιπολίτευση μια εικονική πραγματικότητα, παρατήρησε.
Όντως, υπήρξε σιωπή. Για ποιο λόγο; Διότι η αντιπολίτευση δεν ασχολείται με τις ατασθαλίες της λεγόμενης μαρίδας. Ασχολείται μόνον με τα μεγάλα κεφάλια, διότι μόνον τότε πολιτικοποιείται ένα σκάνδαλο, άρα μόνον τότε παρουσιάζει ενδιαφέρον. Μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αυτές οι προφυλακίσεις ανατρέπουν και το κεντρικό αφήγημα για την κατευθυνόμενη από την πολιτική εξουσία Δικαιοσύνη. Είναι δυνατόν να βάζουν στη φυλακή τους «δικούς» τους;
Αυτή η σιωπή της αντιπολίτευσης για τις προφυλακίσεις τη στιγμή που είναι λαλίστατη για τις ευθύνες υπουργών, οδηγεί ουσιαστικά στη μετάθεση των ευθυνών από τους κάτω προς τους επάνω, τη στιγμή που τα πραγματικά περιστατικά δεν τεκμηριώνουν - τουλάχιστον προς το παρόν - κάτι τέτοιο. Απεναντίας, οι προφυλακίσεις αποδεικνύουν πως σε αυτό το πάρτι που διαρκούσε πολλά χρόνια οι συμμετέχοντες ήταν πάρα πολλοί.
Και από εδώ ξεκινούν τα προβλήματα για την αντιπολίτευση, που
οδήγησαν σε αυτήν την αφωνία της.‘Όμως υπάρχει και συνέχεια. Η κυβέρνηση έχει αρχίσει να ζητά την επιστροφή των κλοπιμαίων. Και εδώ άκρα του τάφου σιωπή από την αντιπολίτευση. Τι να πει και τι να επικροτήσει; Το ξακουστό «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» της αντιμνημονιακής υστερίας έγινε κινητοποιητικός μύθος διότι οι «κλέφτες» ανήκαν στο πολιτικό σύστημα, δηλαδή ήταν λίγοι και υψηλά ιστάμενοι. Ο λαός πάντα και εξ ορισμού είναι αθώος, αν και συμμετείχε με τρόπο πλουσιοπάροχο σε όλα τα μεγάλα φαγοπότια της Μεταπολίτευσης. Από τις παχυλές συντάξεις των κρατικοδίαιτων έως την κραιπάλη των αμαρτωλών αγροτικών συνεταιρισμών και τις μαϊμουδένιες επιδοτήσεις. Όλους αυτούς το «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» τους άφησε απέξω.
Σήμερα, αναζητούνται τα κλεμμένα. Γίνονται δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων και φυσικά ποινικές διώξεις. Υπ΄όψιν πως η επιστροφή των κλεμμένων δεν αίρει την ποινική δίωξη, απλώς συνεκτιμάται στην επιμέτρηση της ποινής. Όλα αυτά για την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, είναι σαν να συμβαίνουν σε άλλη χώρα. Ειδικά τα δύο κόμματα που έχουν κυβερνήσει, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν να κατανοήσουν το γεγονός ότι μια κυβέρνηση μπορεί να αναζητήσει τα κλεμμένα και από τη μαρίδα, ακόμα και αν είναι «δικιά της η μαρίδα». Επί των ημερών τους, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, αυτές οι καταστάσεις τακτοποιούνταν εν κρυπτώ. Και η υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού πήρε την έκταση που πήρε διότι ο πρωταγωνιστής ήταν ένας επιχειρηματίας. Δεν εμπλέκονταν η «μαρίδα».
Στη σκευωρία Νοβάρτις η λογική ήταν η ίδια. Αντί να κυνηγήσουν τους γιατρούς που ενεπλάκησαν σε αυτό το σκάνδαλο και να αναζητηθούν οι ποινικές και οι αστικές ευθύνες, επειδή οι θιγόμενοι ήταν προφανώς πάρα πολλοί, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επεδίωξε να πολιτικοποιήσει την υπόθεση, αφήνοντας απ έξω τους πολλούς και ενοχοποιώντας δέκα κορυφαίους πολιτικούς της αντιπολίτευσης. Έτσι, ένα καραμπινάτο σκάνδαλο μετατράπηκε σε σκευωρία.
Εν τέλει δικαιώνεται ο σερ του ελληνικού τραγουδιού που δίσταζε την εποχή της ακραίας, «επαναστατικής» Μεταπολίτευσης να άδει στις μεγάλες συναυλίες το αυθεντικό «και δόξα τω Θεώ» και έλεγε αυτοσχεδιάζοντας «και δόξα τω λαώ».
Σ. Μουμτζής-liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.