Γελάω πολλές φορές με δηλώσεις διάφορων κυβερνητικών ή κρατικών παραγόντων, αλλά και στελεχών της Αντιπολίτευσης. Γελάω και κλαίω μαζί. Γελάω γιατί ακούω λεγόμενα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και κλαίω που η πορεία της χώρας μας και των Ελλήνων εξαρτάται απ’ όλους αυτούς. Γελάω όταν ακούω για ασύμμετρες απειλές και ξένο παράγοντα που επιβουλεύεται τη χώρα και τη δημοκρατία, δίχως, όμως, ποτέ, να παρουσιάζεται κανένα στοιχείο. Γελάω και κλαίω να βλέπω αστυνομικούς να χτυπάνε και να κλωτσάνε όσους από τους ταραξίες καταφέρνουν να πιάσουν, αντί να τους οδηγούν στον εισαγγελέα. Οι Αστυνομικές Αρχές και η Κ.Υ.Π. (τωρινή Ε.Υ.Π.) μπόρεσαν να οδηγήσουν χιλιάδες Έλληνες στα ξερονήσια και άλλους τόπους εξορίας. Τώρα, γιατί δεν συλλαμβάνουν τους εχθρούς της Ελλάδας;
Δε γελάω τυχαία. Για 28 χρόνια, από τον ερχομό μου στην Αθήνα, είμαι κάτοικος Εξαρχείων. Για πολλά χρόνια έμενα στην οδό Κουντουριώτου (όπου η επίθεση κατά των αστυνομικών, στις 4/1). Πούλησα αυτό το σπίτι, για όσα συνέβαιναν τριγύρω (βόμβες, σφαίρες, εμπρησμούς). Όταν ο ίδιος, προσωπικά, τηλεφωνούσα στην Αστυνομία πως ο «έμπορος» κάθε Τρίτη πρωί «πουλάει» κάτω από το παράθυρό μου, με ρωτούσαν «τι πουλάει;». Όταν βρέθηκε μια σφαίρα καρφωμένη στο λάστιχο του αυτοκινήτου μου και προσέφυγα (ανώτερος αξιωματικός εν ενεργεία ων) στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, και αδιαφόρησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά κι όταν επέμενα η ζωή μου εκτέθηκε σε κίνδυνο, εξ αιτίας αστυνομικού του Τμήματος. Αυτά στα τέλη της δεκαετίας ’90, επί των προηγούμενων «άξιων» που είχαν τις τύχες των κατοίκων στα χέρια τους, αλλά και όσων είχαν την ευθύνη, γενικότερα. Όταν μου διέρρηξαν το σπίτι, το 1985, κανείς κι ποτέ δε με ενημέρωσε για την έρευνα δακτυλικών αποτυπωμάτων που έκαναν οι «αρμόδιοι» (;). Θέματα γνωστά και ανάλογα σε πολλούς άλλους.
Ναι, αυτά συμβαίνουν «στο Ελλάντα». Αδιαφορία, άγνοια και ασχετοσύνη. Για παράδειγμα, από τις 365 ημέρες που έχει ο χρόνος, μόνο, 8 δικαιούται κάποιος νοσηλευόμενος σε νοσοκομείο, ο οποίος θα χρειαστεί αποκλειστική νοσοκόμα με εντολή των ιατρών. Δεν το πίστευα, κι όμως είναι μόνο 8 από τις 365 ημέρες το χρόνο. Αν ρωτήσω και τους 300 πατέρες του Έθνους είμαι σίγουρος πως δεν το ξέρει κανείς. Αυτοί για άλλα κόπτονται. Ούτως ή άλλως δεν είναι στη Βουλή για εμάς, αλλά για τους εαυτούς τους. Θα μας διορίσουν το παιδί, θα μας νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο... θα τους ξαναψηφίσουμε... ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ;;;
Θα αναφέρω και κάτι ακόμα: Σε πρόσφατη (23/11/08) εκδήλωση Λογοτεχνικού Φορέα για την "Ξενιτιά", στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, είχαν προσκληθεί τα πέντε (5) κόμματα του Κοινοβουλίου, η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και ο Δήμος Αθηναίων, να στείλουν κάποιον αντιπρόσωπο, για να τιμήσουν τους ξενιτεμένους μας, με την επισήμανση πως, σε Λογοτεχνικό διαγωνισμό, με το ομώνυμο θέμα, τ’ αποτελέσματα του οποίου θα ανακοινώνονταν τη μέρα εκείνη, είχαν πάρει μέρος κι έλληνες του εξωτερικού, ενώ είχαν βραβευθεί αρκετοί, από τους οποίους κάποιοι Κύπριοι θα παραβρίσκονταν. *Ουδείς εμφανίστηκε, ουδείς έστειλε ένα χαιρετισμό, καν.* Όταν το γεγονός αυτό αναφέρθηκε στους 300, περίπου, παραβρισκόμενους, όλοι εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους. Τη μέρα εκείνη, 15 μέρες πριν τα δραματικά γεγονότα, προφητικά, λες, ο Λογοτεχνικός Φορέας εξήγγειλε και το θέμα του επόμενου διαγωνισμού: "Αθήνα. Ακόμα διαμαντόπετρα στης γης το δακτυλίδι;" ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ! ΟΧΙ, ΤΥΧΑΙΑ, ΒΕΒΑΙΑ. ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΜΕΝΟΙ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ *ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ*, ο καθένας στην αναλογία του, όχι, μόνο, επειδή εμείς επιλέγουμε τους Ηγέτες μας, συντηρούμε τις πελατειακές σχέσεις μαζί τους και ανεχόμαστε όλα τα παραπάνω, αλλά και γιατί ο καθένας μας, ξεχωριστά, είναι υπεύθυνος για τη ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, ΚΥΡΙΩΣ, ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΙΣ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ (ΒΙΑ Κ.Λ.Π.) ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΑΓΡΙΜΙΑ... ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΖΟΥΓΚΛΑ... ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (πάλαι ποτέ χώρα του φωτός).
Νίκος Μπατσικανής
Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.