Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους...

Mα ναι. Και ολοκαίνουργια μαχητικά αεροπλάνα χρειαζόμαστε και φρεγάτες και πυραύλους με βεληνεκές πάνω από χίλια χιλιόμετρα και Σούπερ Πούμα. Τα χρειαζόμαστε γιατί έχουμε το γνωστό πρόβλημα με την Τουρκία, με την οποία βέβαια ανήκουμε στον ίδιο «αμυντικό» οργανισμό, τον μοναδικό πια, αλλά τέλος πάντων· κι επειδή και η Τουρκία έχει το γνωστό πρόβλημα με την Ελλάδα εκτός από κάμποσα άλλα αποκλειστικώς δικά της, αγοράζει κι αυτή φρεγάτες, μαχητικά, Σούπερ Πούμα... Και τρέχουμε αμέσως έπειτα εμείς, στην Αμερική, στη Γαλλία, στη Σουηδία, για ν’ αγοράσουμε περισσότερα και περισσότερο εξελιγμένα μαχητικά και φρεγάτες και υποβρύχια. Και τρέχει κι η Τουρκία. Και ξανατρέχουμε εμείς, για να μην υστερήσουμε σ’ αυτήν την αυτοκαταστροφική κούρσα. Και φτάσαμε έτσι να καμαρώνουμε που είμαστε τρίτη, ίσως και δεύτερη χώρα στον κόσμο σε κατά κεφαλήν (το κατακέφαλα πάει καλύτερα εδώ) εξοπλιστικές δαπάνες. Είμαστε λοιπόν αστακοί υποχρεωμένοι να ανανεώνουμε κάθε λίγο και λιγάκι τις δαγκάνες μας, γιατί αυτό είναι το στρατήγημα στο εμπόριο όπλων: να σου πουλάνε κάτι που σε δυο-τρία χρόνια θα σε πείσουν ότι είναι ξεπερασμένο. Αστακοί που ενώ έχουμε δαπανήσει αστρονομικά ποσά στις αλλεπάλληλες «αγορές του αιώνα», αφήνουμε τον ήδη υπάρχοντα υπερσύγχρονο εξοπλισμό να ακυρώνεται, γιατί κανενός υπουργού, στρατηγού, ναυάρχου δεν του περνάει από τον νου να φροντίσει έγκαιρα για πυρομαχικά και ανταλλακτικά. Τυχαία; Εσκεμμένα; Επειδή μας ζαλίζει η πιθανότητα μιας κάποιας προμήθειας; Αυτά τα ξέρουν οι υπουργοί και οι πεντάστεροι, όχι εμείς οι «λοιποί οπλίτες» εν τω στρατεύματι και λοιποί πολίτες στον υπόλοιπο βίο μας.

Μακάρια η πατρίδα μας, ευλογημένη. Τόσα και τόσα κράτη σε Δύση και Ανατολή ταλανίζονται από την οικονομική κρίση, εμείς εδώ όμως, άτρωτοι, αποδεικνύουμε ότι τα λεγόμενα περί ισχυρής Ελλάδας δεν ήταν μυθεύματα και φαντασιώσεις αλλά αλήθεια. Μπορούμε έτσι με κάθε άνεση να εξοικονομήσουμε οχτώμισι εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσουμε όπλα που μπορεί να μην τα χρειαζόμαστε, χρειαζόμαστε όμως τη συμπάθεια αυτών που θα μας τα πουλήσουν, Αμερικανών, Ρώσων, Γάλλων. Τι ήταν να δηλώσει ο Νικολά Σαρκοζί πώς «είναι Θεσσαλονικιός» και να μας κάνει περήφανους; Μας έπιασε η γνωστή μας γαλαντομία και για να τον ευχαριστήσουμε θα αγοράσουμε οπλισμό από τη Γαλλία αξίας τριών δισεκατομμυρίων (ευρώ πάντοτε, όχι ασήμαντων δραχμών). Ε τι, με τρίγωνα Πανοράματος και μπουγάτσες με κρέμα θα τη βγάζαμε; Κι αν είχε δηλώσει Μανιάτης, από τη φύτρα μάλιστα του Ναπολέοντα, τι, σίγλινα θα του αντιπροσφέραμε κι ελιές;

Κατά τον υπουργό Άμυνας κ. Μεϊμαράκη, που απλώς αναπαράγει το τρύπιο κλισέ όλων των προκατόχων του, τις νέες αγορές την υπαγορεύει «πραγματική εθνική ανάγκη». Ουδεμία αντίρρηση, αν βέβαια οι ανάγκες των προμηθευτών και των εμπόρων είναι εθνικές. Το σίγουρο είναι πάντως ότι οι ανάγκες της Παιδείας και της Υγείας έχουν πάψει να θεωρούνται εθνικές.

Tου Παντελή Μπουκάλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά