Είμαστε λωτοφάγοι ;

Παρατηρήθηκε τις ημέρες των εορτών μία φιλότιμη προσπάθεια από κυβερνητικούς κύκλους να ανορθωθεί το κουρασμένο προφίλ του σημερινού πρωθυπουργού. Στο πλαίσιο αυτό, διοχετεύτηκε η πληροφορία ότι ο κ. Καραμανλής εξετάζει το ενδεχόμενο να ανακοινώσει τη μη συμπερίληψη στα ψηφοδέλτια του κόμματός του εκείνων των στελεχών της κυβέρνησής του που μπλέχτηκαν στα σκάνδαλα.

Ωραίο σχέδιο. Υπάρχει όμως μία παράμετρος που καλό είναι να μην αγνοούν: Οι Έλληνες έχουν μνήμη. Ρωτούν πολύ απλά:

- Ο κ. Καραμανλής δεν ήταν που στις 16 Δεκεμβρίου είχε καλύψει πλήρως π.χ. όλους τους «Βατοπεδινούς» υπουργούς του, μιλώντας γενικά και αόριστα για αντικειμενικές πολιτικές ευθύνες και λέγοντας «δικό μου ήταν το λάθος»; «Είναι σαφές ότι τα πράγματα είχαν διαστάσεις σοβαρότερες από ό,τι αρχικά εκτιμήσαμε! Οφείλω να πω -και το λέω ευθέως- ότι υποτίμησα και εγώ το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα, όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να τοποθετηθώ. Το λάθος αυτό δεν το χρεώνω σε κανέναν άλλον. Δικό μου ήταν» (Κ. Καραμανλής, 16/12/2008).

Αν λοιπόν «το λάθος» ήταν δικό του και δεν το χρεώνει σε κανέναν άλλο, πώς θα πει τώρα ότι το λάθος ήταν δικό τους; Ή μήπως σκέφτεται να ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει και ο ίδιος στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ.;

Τα επικοινωνιακά παιχνιδάκια έχουν ένα όριο. Και αυτό το έχουν ξεπεράσει προ πολλού ο σημερινός πρωθυπουργός και οι συν αυτώ. Η ιστορία θα γράψει ότι ο κ. Καραμανλής, για να προστατεύσει τους κ.κ Ρουσόπουλο, Βουλγαράκη και τους υπόλοιπους, έφτασε στο σημείο να διατάξει την πρωτοφανή αποχώρηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δύο φορές, από τη Βουλή.