Έκαναν το Μαξίμου μέγαρο της διαπλοκής

Κουμπάρος, κολλητός, σύμβουλος ή φίλος, το πιο προσοδοφόρο νεοδημοκρατικό «επάγγελμα»!

Βασικά δύο εβδομάδες απέμειναν ώς τις εκλογές και αν αντιλαμβανόμαστε σωστά το ρεύμα που διαμορφώνεται στο εκλογικό σώμα, προφανώς το ζητούμενο εκείνο το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου (δύο Κυριακές από αύριο μιλάμε) είναι το με πόση διαφορά θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τη Νέα Δημοκρατία. Και με αστερίσκο, όπως γίνεται στα επίσημα έγγραφα, πόση πρέπει να είναι αυτή η διαφορά για να εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του «χρήσιμο» για τη χώρα και την παράταξη- που στο μυαλό του, όλως τυχαίως, ταυτίζονται- ο Καραμανλής. Ως εκ τούτου ουδείς λόγος υπάρχει (αναφέρομαι σε όσους εκ των αναγνωστών ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία) για να αγχωνόμαστε, να ανεβαίνουμε στα κεραμίδια, να παίρνουμε τα όρη και τα άγρια βουνά ή ακόμη ακόμη να βουτάμε σε κρύες θάλασσες προκειμένου να κατευναστούν τα νεύρα που, όπως και να το κάνεις, μια ένταση την έχουν. Συνιστώ λοιπόν ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος που θα αλλάξει κυβέρνηση ο τόπος. Έτσι γίνεται στα δημοκρατικά καθεστώτα, ήρθε η ώρα να συμβεί και σε μας...

Ο απλός οπαδός γιατί να χολοσκάει;
Και πες τώρα ότι σε έχει πιάσει η βαθιά κατάθλιψη γιατί αποσύρεται από τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία και τη διαδέχεται το ΠΑΣΟΚ. Σκέψου το αλλιώς. Εξαιρουμένης της ευγενούς κατηγορίας «κουμπάροι, κολλητοί, φίλοι» του Μαξίμου, που έχει έναν λόγο παραπάνω να αγωνίζεται για να παραμείνει στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, ο απλός οπαδός γιατί να χολοσκάει;

Τον είχαν διορίσει σε καμιά από τις χιλιάδες επιτροπές που έστησαν προκειμένου να παίρνουν ένα γερό επιμίσθιο οι ημέτεροι; Τον έκαναν μέλος της στενής κοινότητας των προαναφερόμενων «κουμπάρων» κ.λπ. που απομυζούσαν το Δημόσιο; Τον διόρισαν σε κάποια από τις χιλιάδες θέσεις συμβούλων- σύμβουλος, το πιο προσοδοφόρο νεοδημοκρατικό «επάγγελμα»! Ή μήπως έβαλαν το παιδί του σε μια δουλειά; Τίποτε απ΄ όλα αυτά. Άρα, γιατί να στενοχωριέται ο άνθρωπος, επειδή έπειτα από πεντέμισι χρόνια φεύγουν. Στην Ιαπωνία δηλαδή τι να πουν οι τοπικοί δεξιοί, που έφυγαν τις προάλλες από την εξουσία ύστερα από 55 χρόνια παραμονής;

Δεν θα πάρει άδεια, απολυτήριο θα πάρει
Τίποτε δεν λένε οι οπαδοί. Αν το είχαν πάρει τόσο επί πόνου, θα είχαν πλακώσει το χαρακίρι στους δρόμους και τις πλατείες, και θα είχε πλημμυρίσει ο τόπος αίμα. Αλλά δεν το κάνουν. Βάζουν το κεφάλι κάτω και δουλεύουν. Κι όχι μόνο δουλεύουν, αλλά δεν βγάζουν και άχνα. Κι επίσης όταν έρχεται το καλοκαίρι, πάει ο ένας μετά τον άλλον στον εργοδότη και δηλώνει ότι «δεν επιθυμεί να λείψει από τη δουλειά». Τόσο, που αναγκάζονται οι ίδιοι οι εργοδότες να τους δίνουν αναγκαστική άδεια, να σταματήσουν για λίγο να δουλεύουν. Εδώ πάει ο άλλος στη σημαία, χαιρετάει και την κάνει από τη δουλειά, κι όταν ερωτάται «εσύ πού πας», απαντάει «πήρα άδεια από τη σημαία». Ο Καραμανλής δεν θα πάρει καμία άδεια- ένα απολυτήριο θα πάρει, και άνευ αποζημιώσεως μάλιστα. Διότι όπως λένε και στην εύανδρο Ήπειρο, «όχι εκεί που μας χρώσταγε, να μας πάρει και το βόδι», εντάξει;

Τώρα τα έμαθε ο Τσιτουρίδης;
Τώρα, που είπα για χρωστούμενα (προσοχή για τα χρωστούμενα, όχι για τα βόδια και γίνει καμιά παρεξήγηση, και δεν θέλω μέρες που είναι) και όσο να πεις τη γύρισα στα οικονομικά τη συζήτηση, αυτά τα ωραία που είπε ο Σάββας Τσιτουρίδης- «μ΄ αδίκησε η ζωή»- με το που πληροφορήθηκε ότι τον καρατόμησαν, θα απαντηθούν; Θα έχουμε δηλαδή μια σοβαρή απάντηση; Γιατί ο άνθρωπος είπε πολύ καθαρά, ότι εκεί στο Μαξίμου, εκεί που εμείς νομίζαμε για χρόνια ότι φώλιαζε ο τρομερός πολεμιστής κατά της διαπλοκής, στην πραγματικότητα το κάστρο είχε αλωθεί. Κι εκεί μέσα ζούσαν κάτι παλικάρια που ήταν κανονικοί υπάλληλοι της καταραμένης διαπλοκής. Συνέβαιναν αλήθεια αυτά τα πράγματα; Είναι δυνατόν; Κάτω από τη μύτη του προέδρου Κώστα, ο οποίος όπως θα θυμάστε είχε αρχίσει εκείνο τον τιτάνιο αγώνα κατά της διαπλοκής τρώγοντας κάτι διπλόπιτα στου Μπαϊρακτάρη, κατάφεραν να παρεισφρήσουν βρωμερά υποκείμενα της διαπλοκής. Θεέ μου, καταρρέει ο κόσμος μέσα μου...

Αφήνουν χρέος 292 δισ. ευρώ
Γιατί μεταξύ μας κι εγώ μια ψιλοβάση στον «αγώνα» του προέδρου Κώστα την είχα δώσει. Αλλά απογοητεύθηκα νωρίς, γιατί κατάλαβα ότι ο άνθρωπος αυτά δεν τα ΄λεγε στα σοβαρά. Όχι. Για να περνάει η ώρα τα ΄λεγε - είχε βαρεθεί να λέει ανέκδοτα (παρ΄ ότι τα λέει τόσο καλά, ενημερώνω το αναγνωστικό κοινό). Στα άπειρα παραμύθια τα οποία όλα αυτά τα πεντέμισι χρόνια μας αράδιασε, προφανώς κορυφαία θέση ανήκει στο «η ελληνική οικονομία είναι σε πλεονεκτική θέση». Μόνο που δεν μας διευκρίνισε από ποια θέση το κοιτούσε το πράγμα: με το κεφάλι κάτω ή με το κεφάλι πάνω; Γιατί όπως μάθαμε προχθές, το δημόσιο χρέος που αφήνει η κυβέρνηση του προέδρου Κώστα, του επιτυχημένου, κοντεύει τα 300 δισ. ευρώ (292 για την ακρίβεια). Όλα έργο του προέδρου Κώστα και του μεγάλου καθηγητή, του γίγαντα της οικονομικής σκέψης Αλογοσκούφη (αυτός τώρα βάζει και πάλι υποψήφιος, προφανώς για να τον επιβραβεύσουν οι Έλληνες για όσα «πέτυχε» εις βάρος τους...).

Να αποφύγει το ΠΑΣΟΚ τα λάθη του παρελθόντος
Υπάρχουν κι άλλοι σαν τον Αλογοσκούφη, αλλά δεν είναι της παρούσης. Και δεν πρέπει και να μας απασχολούν. Φεύγουν που φεύγουν οι άνθρωποι, ας πάνε στο καλό και η ελπίδα μας είναι να μην ξανατύχει να μας κυβερνήσουν- οι συγκεκριμένοι τουλάχιστον. Εγώ αλλού θέλω να καταλήξω: ότι τώρα που το ΠΑΣΟΚ θα γίνει κυβέρνηση, ας κοιτάξει να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντος. Δεν αντέχει ο κόσμος μια επανάληψη της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ειδικότερα φαινόμενα που δημιούργησαν στη χώρα την εικόνα της ανομίας, του «όλα επιτρέπονται», του «άμα είσαι κολλητός του συστήματος, μπορείς άφοβα να κλέβεις, να παραβιάζεις τους νόμους, να κάνεις ό,τι σε βολεύει». Κι έχει μεγάλη ευθύνη ο Γιώργος να κάνει πράξη όσα υπόσχεται επ΄ αυτού. Και το δεύτερο που θέλω να πω είναι να προσέξουν τους ανθρώπους που τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Που ζουν στα όρια της φτώχειας και δεν ξέρουν τι τους περιμένει την επομένη. Αυτούς να κοιτάξουν. Οι άλλοι δεν έχουν ανάγκη...
Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ