Γεμίσαμε μπλόκα

Μία γενική αποτίμηση των πρώτων 100 ημερών, για το σύνολο του κοινοβουλίου προκαλεί μικτά συναισθήματα.

Αδιαφιλονίκητη είναι η νίκη της Αλέκας. Κεφαλαιοποίησε το μίζερο ποσοστό που έλαβε στις εκλογές με τον πιο απροσδόκητο τρόπο: το αγνόησε. Η Στρατηγίνα, οργάνωσε τις συμμαχικές (συνδικαλιστικές) δυνάμεις από την πρώτη στιγμή, κλείνοντας τα λιμάνια της χώρας, θέτοντας τους Υπουργούς σε περιορισμό εντός των υπουργείων τους, και εσχάτως φράζοντας τα σύνορα της χώρας με την συνδρομή του μηχανοκίνητου τμήματος των συντρόφων της αγροτιάς.

Ο επερχόμενος χιονιάς και τα ισχνά οικονομικά της χώρας, δίνουν στο όλο σκηνικό μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα, κάτι από Ρωσικό μέτωπο. Ακούω ήδη το θέμα του δόκτορ Ζιβάγκο να σιγοπαίζει στο βάθος, περιμένοντας την Λάρα-Λιάνα να εμφανιστεί στο γυαλί.

Την παραπάνω εβδομάδα, η Αλέκα θα κινήσει για τα χειμερινά ανάκτορα: τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας. Κι αυτό θα είναι το τελικό χτύπημα στον εχθρό. Αν καταρρεύσουν τα έσοδα του ΠΣΑ, που με τόση επιτυχία παρουσίασε ο εχθρός στους καπιτάλες της ΕΕ, η χώρα θα είναι δική της. Ένα κουρέλι θα μου πεις, αλλά δεν την πειράζει - είναι μαθημένη στα δύσκολα.

Τα μικτά συναισθήματα, όσο πάνε και δυναμώνουν. Κι αυτό, επειδή αναρωτιέμαι όλο και περισσότερο “εγώ γιατί ψήφισα”... Προφανώς ήτανε μάταιο - δεν είδα την επανάσταση που πλησίαζε. Πότε περάσαμε από την υπεράσπιση της μειοψηφίας στην καταδυνάστευση μας από αυτήν; Πότε έγινε “το δίκιο του εργάτη”, πιστόλι στο χέρι της Αλέκας; Και γιατί αυτό το πιστολέτο είναι στον κρόταφο μιας χώρας;

Τα ερωτήματα πληθαίνουν, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: το κόμμα των επιχειρηματιών είναι εδώ και ουδείς μας το πήρε είδηση.

Με 7% στις τελευταίες εκλογές, και άφθονο χρήμα από τις (μη- ελεγχόμενες φορολογικά) επιχειρήσεις και τις κρατικές επιδοτήσεις, προχωράει στο σχέδιο του διεκδικώντας αυτό που έχασε στις εκλογές: την διακυβέρνηση.

alexacos.blogspot.com