Πολλοί λένε ότι η στάση του Καραμανλή είναι... ανεξήγητη. Αυτοί δε που έχουν υποστεί μεγαλύτερη «σύγχυση» είναι όσοι χωρίς να είναι νεοδημοκράτες «πίστεψαν» στον πρώην πρωθυπουργό το 2004 και στις διακηρύξεις της «νέας διακυβέρνησης» και τώρα αναζητούν απαντήσεις στην «παθολογία»...
Εξοργισμένοι επίσης εμφανίζονται κάποιοι που τον «εξυμνούσαν» την περίοδο της παντοδυναμίας του. Αναφερόμαστε βέβαια στους καλοπροαίρετους (και όχι στους «κατ’ επάγγελμα» υποστηρικτές του... εκάστοτε «παντοδύναμου») που έχουν μείνει «άναυδοι»!Εκείνο όμως που ειλικρινά «συνταράζει» είναι ο «θυμός» του απλού οπαδού ή μέλους της ΝΔ, που αισθάνεται «προδομένος» από έναν ηγέτη που αγάπησε «πλουσιοπάροχα» και του προσέφερε μεγάλη στήριξη και ανοχή. Επίσης για τη στάση του νιώθουν «άβολα» -ίσως να είναι και το χειρότερο- ακόμα και οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Παρ’ όλα αυτά η στάση του είναι ευεξήγητη. Αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει κατάλληλη συγκυρία, «κλίμα» και «κοινό» που μπορεί να τον «ακούσει» αυτή τη στιγμή, ούτε καν στον χώρο της παράταξής του. Και δεύτερον, ενόψει του ισχυρού λαϊκού αιτήματος για «τιμωρία των ενόχων» προτιμάει τη «σιωπή» και το ασφαλές «δίκτυο προστασίας» της παράταξής του. Ίσως αυτό να εξηγεί και γιατί από τα «βορινά της Βουλής» φώναζε βροντερά «όχι» στο «πακέτο μέτρων» για τη συμφωνία στήριξης της χώρας, συμπαρατασσόμενος με τον κ. Σαμαρά και την κομματική πειθαρχία.
Εκτός κι αν κανένας νομίζει ότι το έκανε για να «υπάρχει αστική αντιπολίτευση» και έτσι να ανακοπεί η ροή ψηφοφόρων της ΝΔ και γενικώς της κοινωνίας προς το... ΚΚΕ, όπως περίπου υποστηρίζει ο Σαμαράς!
Εν πάση περιπτώσει, μπορεί ο Καραμανλής να... «βαριέται λίγο», αλλά για «χαζός» δεν κατηγορήθηκε ποτέ.
Αρα η στάση του είναι απλή, καθαρή και ευεξήγητη, μόνο που δεν αρέσει σε κανέναν... ούτε στους «δικούς του»!
Γιατί όμως; Γιατί στην πραγματικότητα αποποιείται την ηγετική του ευθύνη, ως πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού μιας μεγάλης παράταξης, την ώρα της κρίσης. Κανένας στην ουσία δεν περιμένει να μάθει τι θα πει. Όλοι περίπου το ξέρουν και χωρίς να έχει μιλήσει... Η «αξία» δεν βρίσκεται σε αυτό που θα πει, αλλά στο ότι θα «μιλήσει». Το «όχι» δεν είναι για τον Καραμανλή «όχι στα μέτρα», αλλά «όχι» στις ευθύνες του ως ηγέτη και πρωθυπουργού. Αυτό ενοχλεί. Αυτό ενόχλησε τον κόσμο και στη στάση του κ. Σαμαρά. Η εγκατάλειψη του «ρόλου της ηγεσίας» σε συνθήκες κρίσης. Τα «μέτρα» σε τελευταία ανάλυση κανένας δεν τα θέλει, ούτε και η κυβέρνηση που τα ψήφισε... Δυστυχώς μας τα επέβαλαν οι «δανειστές μας»! Είχε ο Καραμανλής ή ο Σαμαράς άλλη «λύση»; Γιατί δεν μας την είπαν...
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου-Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.