Δήμαρχος Στυλίδας: Θα είμαι παρούσα...

Η Δήμαρχος Στυλίδας Αλέκα Καραγεώργου-Σχορετσανίτη   είχε τη καλοσύνη να απαντήσει στις ερωτήσεις μου ,την ευχαριστώ και της εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία στα σχέδιά της.

Ερώτηση :  Το σχέδιο Καλλικράτης πόσο θα βοηθήσει  το νέο Δήμο Στυλίδας που θα προέλθει από τη συνένωση των Δήμων Πελασγίας και Εχιναίων;  

Απάντηση : Αισθάνομαι ότι κατ’ αρχήν θα ήταν χρήσιμο να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Τι είναι το σχέδιο “Καλλικράτης”; 

Ουσιαστικά είναι ένα σύγχρονο εργαλείο ανάπτυξης, αποκέντρωσης και συμμετοχής.

Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, θα θέσω τέσσερα ερωτήματα:

Χρειαζόμαστε ως ευρύτερες περιοχές αλλά και ως χώρα, ένα κράτος που να λειτουργεί με ολοκληρωμένο σχεδιασμό χωρίς αποσπασματικές προσεγγίσεις, με αποκεντρωμένα όργανα, εξοπλισμένα με αποφασιστικές αρμοδιότητες ;

Χρειαζόμαστε μία σαφή οριοθέτηση αρμοδιοτήτων ώστε να είναι ξεκάθαρο σε κάθε πολίτη, για κάθε ανάγκη του, ποιος είναι αρμόδιος, τι πρέπει να κάνει για να εξυπηρετείται είτε στο Δήμο, είτε στην Περιφέρεια, είτε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση;

Θέλουμε μία αυτοδιοίκηση που να είναι κοντά στον πολίτη, να ενσωματώνει τις αρχές της συμμετοχής, της διαφάνειας, της ανοιχτής διακυβέρνησης, της αξιολόγησης και της λογοδοσίας αλλά και της αξιοκρατίας;

Θέλουμε ένα κράτος που να αξιοποιεί τις νέες μεθόδους της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της αυτόματης εξυπηρέτησης;

Αν η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι Ναι, τότε έχουμε στα χέρια μας ένα καλό εργαλείο για να τα πετύχουμε, τον “Καλλικράτη”.

Όμως, όπως με κάθε εργαλείο έτσι κι εδώ τη βαρύνουσα σημασία έχει η ικανότητα του χρήστη. Από εμάς εξαρτάται.

Οπότε και στο ερώτημά σας, πόσο θα βοηθήσει  το σχέδιο “Καλλικράτης”  το νέο Δήμο Στυλίδας που θα προέλθει από τη συνένωση των Δήμων Πελασγίας και Εχιναίων, η απάντηση μου είναι η ίδια. Από εμάς εξαρτάται.  

Ερώτηση :  Στη νέα αυτή προσπάθεια για την υλοποίηση του Καλλικράτη  θα είστε παρούσα ;
Απάντηση  : Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ποτέ δεν ήμουν αδιάφορη, αμέτοχη και πόσο μάλλον απούσα από κάθε προσπάθεια, κάθε κίνηση που πίστευα ότι συμβάλλει στην προκοπή του τόπου μου και της χώρας μου. Συμμετείχα από κάθε θέση και με όποιον τρόπο μπορούσα. Αυτή τη ...”συνήθεια”  δεν σκοπεύω να την αλλάξω!

Ερώτηση :   Πως βλέπετε  εσείς την κατάρτιση του συνδυασμού με τα νέα δεδομένα της συνένωσης, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει;

Απάντηση  : Αξίζει να κάνουμε όλοι μια προσπάθεια να απεγκλωβιστούμε από μια μίζερη, ανόητα τοπικιστική λογική. Αλήθεια, μετά από πέντε χρόνια για ποια «νέα δεδομένα συνένωσης» θα μιλάμε; Προφανώς θα μιλάμε για έναν Δήμο. Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση, από σήμερα, ότι πλέον μιλάμε για ένα Δήμο. Όταν λοιπόν καταρτίζεται ένας συνδυασμός χρειάζεται να έχεις πάγια και όχι ευκαιριακά κριτήρια. Η θέληση για προσφορά, το ήθος και η τιμιότητα, η γνώση των προβλημάτων, η επιλογή υποψήφιων που να ζουν και να ξέρουν από πρώτο χέρι τα προβλήματα της περιοχής τους, αυτά για μένα είναι κριτήρια  κατάρτισης συνδυασμού, όσες περιοχές ή πρώην δήμους κι αν περιλαμβάνει ο Δήμος.  

Ερώτηση :  Για τον δικαιολογημένο φόβο που υπάρχει από δημότες των άλλων Δήμων (Πελασγίας-Εχιναίων) ότι  θα υπάρχει μειωμένο ενδιαφέρον και πιθανή εγκατάλειψη των Δήμων τους  , εσείς τι απαντάτε;  

Απάντηση : Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω τόση ώρα. Δεν υπάρχουν πλέον άλλοι Δήμοι αλλά ένας νέος Δήμος. Όσος κίνδυνος υπάρχει να αφεθούν στην τύχη τους και να εγκαταλειφθούν περιοχές του “παλιού” Δήμου Στυλίδας άλλος τόσος υπάρχει να εγκαταλειφθούν περιοχές του Νέου.

Βέβαια, μη νομίζετε. Εδώ ζω και καταλαβαίνω το ερώτημα σας. Κάποιοι ενδεχομένως, ειλικρινά ανησυχούν και σε κάποιους ίσως αρέσει να δημιουργούν ανησυχία. Ας το ξεκαθαρίσω λοιπόν σε όλους. Δήμος που χωρίζει τους δημότες του σε γαλάζιους, κόκκινους και πράσινους, σε κοντοχωριανούς και μακρυχωριανούς, σε ευνοούμενους και σε αποπαίδια δεν έχει μέλλον. Κι εγώ πιστεύω σε έναν Δήμο Στυλίδας που δεν φοβάται το μέλλον! Και το μέλλον απαιτεί την υπέρβαση της μιζέριας του παρελθόντος που είχε καταδικάσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε μια διαχείριση που έχανε το δάσος πίσω από το δέντρο. Άλλωστε, ακριβώς αυτό είναι το στοίχημα του Καλλικράτη. Να επιτρέψει, δηλαδή, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να δει την αποστολή της με τα γυαλιά μιας περιφερειακής ανάπτυξης που βλέπει μακριά. Που συλλαμβάνει συμπληρωματικές δράσεις και συνέργιες μεγάλης κλίμακας και δεν εγκλωβίζεται σε αποσπασματικές, μυωπικές και πελατειακές λογικές.