To κράτος της Τζούλιας

Υπάρχει μια χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης που οι γιοί των πολιτικών συνεχίζουν να διασκεδάζουν λούζοντας με λουλούδια και σαμπάνιες πορνοστάρ. Φαντάροι, αυτοί οι γιοί, δεν πάνε. Ή αν πάνε, μετατίθενται πάντα σε μονάδες δίπλα από τα σπίτια τους. Μπαίνουν το πρωί και βγαίνουν το μεσημέρι. Τα κέφια τους, τους μήνες που υπηρετούν, δεν τα κάνουν σε ξενοδοχείο, τα κάνουν στις μονάδες τους.

Τις κουβαλούν μαζί τους τις πορνοστάρ στους δρόμους, στα μαγαζιά, στις μονάδες τους. Βγάζουν φωτογραφίες, γυρνάνε βίντεο και υπερηφανεύονται. (10.000 ευρώ, είπε το δελτίο ειδήσεων του Star ότι ξόδεψε ο νεαρός Ζαγορίτης για να δελεάσει εκείνο το βράδυ τη φημισμένη πορνοστάρ – ή οι μισθοί των ναυτών σε αυτή τη χώρα έχουν αυξηθεί υπέρογκα ή το επάγγελμα του πολιτικού είναι τόσο προσοδοφόρο που επιτρέπει στον πατέρα πολιτικό, να λέει στο παιδί του «πάρε10.000 από το συρτάρι της κουζίνας και βγες να ξεσκάσεις»).

ΥΓ. Αυτό που ήθελα να πω δηλαδή, είναι ότι δεν είναι σημαντικό που σε μια μονάδα του Ναυτικού μπήκε μια πόρνη. Όλοι οι φαντάροι ή σχεδόν όλοι έχουν πάρε δώσε στην διάρκεια της θητείας τους με πόρνες. Στο Διδυμότειχο που ήμουνα εγώ, τους μαζεύαμε από τα χωράφια κάθε ξημέρωμα Κυριακής. Τα σημαντικά είναι άλλα. Ότι αυτή η πόρνη στις μέρες μας είναι τηλεοπτική προσωπικότητα που την φωνάζουν με το μικρό της όνομα.
του Σταύρου Θεοδωράκη
www.protagon.gr 

Ότι ο άεργος ναύτης – γιος πολιτικού- δεν πήγε στην Φυλής για να την ψαρέψει αλλά την κέρδισε αφού σπατάλησε στα πόδια της τα λεφτά που βγάζει ένας συνομήλικος του εργαζόμενος σε δυο χρόνια. Ότι η Λήμνος θεωρήθηκε τόπος εξορίας και τιμωρίας για τον «άταχτο ναύτη». Ότι ο πατέρας πολιτικός δεν ένοιωσε την ντροπή κι αν την ένοιωσε δεν βγήκε να το πει και να ζητήσει συγνώμη αλλά συνέχισε τον αγώνα του για την Ελλάδα των αξιών και των αξίων (έτσι δεν το είπε ο αρχηγός του;).