Ηδη από την πρώτη του φράση ο αναλυτής του Stratfor ξεκαθάρισε ότι «η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη της πολιτικής γεωγραφίας της.Κάποτε είχε ως προστάτες τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό δεν υπάρχει πλέον. Χάθηκε μετά τους πολέμους στα Βαλκάνια την προηγούμενη δεκαετία, όταν η Ελλάδα απώλεσε και τον ρόλο του στρατηγικού συμμάχου».
Κατά τον κ. Πάπιτς η Αθήνα «δεν έχει θέση στους αμερικανικούς σχεδιασμούς.Δεν είναι ζωτικός (vital) σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πόσω μάλλον όταν έχει απέναντί της την Τουρκία, η οποία, όσο απρόβλεπτη και να είναι, παραμένει απαραίτητη καθώς οι Αμερικανοί αναζητούν τρόπο να απεγκλωβιστούν από τη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν».
«Η Ελλάδα μοιάζει με τη Δανία, η οποία προσπαθεί να εξισορροπήσει με όποιον τρόπο μπορεί τη Γερμανία. Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση», συνεχίζει ο αναλυτής του Stratfor, «καταβάλλει προσπάθειες να γίνει σημαντική για τους Αμερικανούς. Ακόμη όμως και αν επιλύσει εκκρεμότητες όπως το Σκοπιανό ή το Κυπριακό, αυτό δεν θα είναι αρκετό. Ισως να μπορέσει να παίξει κάποιον, μικρό, ρόλο στα Βαλκάνια. Και εκεί όμως οι ΗΠΑ έχουν αφήσει ελεύθερο χώρο στους Τούρκους- ακόμη και στις σχέσεις με τη Σερβία».
Ισως η προκλητικότερη άποψη που μας κατέθεσε ο κ. Πάπιτς είναι αυτή που λέει ότι «όσο ισχυρότερη είναι η Τουρκία, τόσο λιγότερους κινδύνους εγκυμονεί για την Ελλάδα στο Αιγαίο», ο έλεγχος του οποίου αποτελεί τον βασικότερο στρατηγικό στόχο της Αθήνας. «Η σημερινή Τουρκία», τονίζει, «δεν έχει καμία σχέση με την Τουρκία του 1960 ή του 1970. Είναι πολύ ισχυρότερη. Αν ήταν αδύναμη, τότε θα ενδιαφερόταν περισσότερο για το Αιγαίο. Καθώς όμως έχει μετατραπεί σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη, βλέπει πέραν του Αιγαίου ».
Πώς μπορεί όμως αυτό να είναι επωφελές για την Ελλάδα; «Δεν θα σας πιέσει πολύ για το Αιγαίο, δεν θα επιδιώξει να μειώσει την ελληνική κυριαρχία. Ισως να πρέπει να γίνετε και εσείς πιο ευέλικτοι. Δεν θα έχετε και τίποτε να χάσετε. Αν δεν έρθετε σε έναν συμβιβασμό, θα πρέπει να διατηρήσετε τη στρατιωτική ισορροπία δαπανώντας τεράστια ποσά για την άμυνα.Και αν από το 1831 και την ελληνική ανεξαρτησία είχατε συμμάχους, αυτό σήμερα δεν ισχύει. Αλλωστε, το ότι για πολλά χρόνια η Τουρκία εθεωρείτο ο “μεγάλος ασθενής” ήταν μια ανωμαλία. Αυτό έχει πλέον αλλάξει».
Η ανάδειξη της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για αμοιβαία μείωση των αμυντικών δαπανών. «Η Ελλάδα», εκτιμά ο κ. Πάπιτς, «θα ήθελε μια βήμα προς βήμα μείωση των αμυντικών δαπανών. Η Τουρκία όμως δεν μπορεί να το κάνει αυτό υπολογίζοντας μόνο το Αιγαίο. Θα δαπανά όλο και περισσότερα χρήματα για όπλα, καθώς έχει ευρύτερα συμφέροντα».
ΤΟ ΒΗΜΑ
Η άποψη του διαχειριστή ποια είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία δεν διαθέτει ούτε τα οικονομικά, ούτε τα πολιτικά, ούτε τα στρατιωτικά, ούτε καν τα πολιτιστικά εφόδια για να διαδραματίσει το ρόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκείνο που είναι σε θέση να κάνει η Άγκυρα στα Βαλκάνια είναι να μεσολαβήσει ανάμεσα σε ορισμένες μουσουλμανικές ομάδες στην Βοσνία, να ασκεί κάποια επιρροή στο Κοσσυφοπέδιο και ίσως στους μουσουλμάνους στο Σάντζακ της Σερβίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως οι ΗΠΑ, έχουν εκφράσει προ πολλού ότι το ενδιαφέρον τους για τα κράτη αυτά, είναι να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, και δυστυχώς για όλους μας οι ΗΠΑ είναι ακόμη το μεγάλο αφεντικό στη περιοχή.
Πάντως παρά της κραυγαλέες ανακρίβειες η έκθεση του Πάπιτς χρήζει και μιας δεύτερης ανάγνωσης λόγω που απευθύνεται στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Stratfor.