Βάσανα που ’χει και ο κομμουνισμός...

Φυσικά θα διαψευσθούν οι ελπίδες (ή μήπως είναι σαρκασμοί;) όσων περιμένουν από το ΠΑΜΕ να διαδηλώσει στην επιχείρηση του ΚΚΕ «Τυποεκδοτική». Η εν λόγω εταιρεία προχώρησε αυγουστιάτικα σε 21 απολύσεις εργαζομένων, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι θα απολύσει άλλους είκοσι μέχρι τον Οκτώβριο. Εντάξει! Σύντροφος, συντρόφου μάτι δεν βγάζει. Από την άλλη όμως δεν μπορούμε παρά να κατανοήσουμε τη δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα-εργοδότης, αφού λειτουργεί σε καθεστώς αγοράς και οι οικονομικές συνθήκες το αναγκάζουν να συμπεριφερθεί σαν εκείνους που καταγγέλλει: «Στυγνός καπιταλιστής που σκέφτεται τον ισολογισμό και όχι τους ανθρώπους». Η εξήγηση ότι η «Τυποεκδοτική» απολύει για να μεγιστοποιηθεί ταχύτερα η μιζέρια του λαού και να έρθει η πολυπόθητη επανάσταση μάλλον δεν ευσταθεί.
Όμως: εκ του δισυπόστατου χαρακτήρα (από τη μία προστάτης των εργαζομένων και από την άλλη εργοδότης που απολύει εργαζόμενους) το ΚΚΕ κάτι έπρεπε να διδαχθεί. Όφειλε να κατανοήσει ότι τα προβλήματα της «Τυποεκδοτικής» τα έχουν κι άλλοι. Ετσι, προχωρούν σε απολύσεις, όπως ακριβώς κάνει το κόμμα του λαού. Οι απολύσεις λοιπόν μπορεί να αποτελούν μέγα πρόβλημα, αλλά η πολιτεία δεν μπορεί να σταθεί σ’ αυτό. Αν μπορούσε το κράτος να τις απαγορεύσει, οι επιχειρήσεις -μαζί και η «Τυποεκδοτική»- θα έκλειναν οπότε θα είχαμε ακόμη περισσότερους ανέργους. Αυτό που μπορεί να φροντίσει η πολιτεία είναι η μοίρα εκείνων που η καθοδική φάση του καπιταλισμού αφήνει εκτός παραγωγής. Να απλώσει ένα δίχτυ προστασίας, να δημιουργήσει ευκαιρίες επανεκπαίδευσης, να δώσει διέξοδο στους χιλιάδες που μένουν εκτός δουλειάς, είτε επειδή απαξιώθηκαν οι δεξιότητές τους είτε διότι ο καπιταλισμός είναι κακούργος και λειτουργεί με σκαμπανεβάσματα, αντί να ακολουθεί ευθεία γραμμή. Έτσι κι αλλιώς το χρέος της πολιτείας είναι πρωτίστως προς τους πολίτες της και όχι προς τους συντελεστές παραγωγής, είτε αυτοί είναι εργοδότες είτε εργαζόμενοι. Πρέπει να κάνει κοινωνικό κράτος αντί να ρυθμίζει την οικονομική διαδικασία.
Δυστυχώς, για το ΚΚΕ αυτά είναι ψιλά και σοσιαλδημοκρατικά γράμματα. Παρ’ όλο που το ίδιο απολύει, από άμβωνος κηρύσσει την απαγόρευση των απολύσεων. Προφανώς μόνο των άλλων, αφού «ένα είναι το κόμμα» και μοναδικό...
Π.Μανδραβέλης-Καθημερινή