Θουκυδίδης φούρναρης

Αυτοί οι βουλευτές του ΚΚΕ μερικές φορές ξεπερνούν τα όρια. Ακούς εκεί, να ασχημονούν εναντίον του Αδωνη Γεωργιάδη ωσάν να βρίσκονται σε γήπεδο. Αντιγράφουμε χαρακτηρισμούς verbatim από τα πρακτικά της Βουλής: «Είσαι αλήτης. Εχεις γίνει περίγελος και γραφικός τύπος». Για να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ των δύο πολιτικών άκρων της Βουλής, μεταφέρουμε αυτό που προκάλεσε το ξέσπασμα. «Η ευγένεια της αστικής τάξης σάς δέχεται εδώ μέσα, ενώ λέτε “ανυπακοή στο Σύνταγμα”». Τι αβρότητα, τι καλοσύνη της αστικής τάξης, που επιτρέπει την είσοδο στον ναό της Δημοκρατίας σε ανθρώπους άνευ αστικής λάμψης. Αυτά τα έλεγε ο κ. Γεωργιάδης ως απλός βουλευτής. Τι θα έλεγε αν καβαλούσε το άρμα του περιφερειάρχη, τι θα έλεγε αν γινόταν ένας από τους 13 μίνι πρωθυπουργούς της επικράτειας; Ευτυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ. Δεν συγκαταλέγεται στα φαβορί της αναμέτρησης παρά το γεγονός ότι ο πήχης μπήκε ψηλά, κάπου στο 15%. Ας μην κάνουμε προβλέψεις. Να πούμε μονάχα ότι ο αρχηγός του κόμματος ως υποψήφιος δήμαρχος στην πόλη όπου ανδρώνεται και θεριεύει η αστική Δεξιά έλαβε ένα ταπεινό 7,5%.

Είναι συγκεκριμένος ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούμε τον αδόκιμο όρο «αστική Δεξιά». Στην περίπτωση που κάποιος δημοσιογράφος χρησιμοποιήσει τον όρο «Ακροδεξιά» θα λάβει εξώδικο. Ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει αποδεχτεί ακόμη το πώς χαρακτηρίζει όλος ο ντουνιάς τον χώρο τον οποίο εκπροσωπεί. Ας είμαστε όμως δίκαιοι. Ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι τόσο «αποτελεσματικός» όσο ο κ. Μάκης Βορίδης ο οποίος εκπροσωπεί με μεγαλύτερη φινέτσα τον ίδιο χώρο και το ίδιο ιδεολόγημα. Ο ένας πετάει ατάκες αλλά ο άλλος διατυπώνει επιχειρήματα. Ο ένας δανείζεται εργαλεία από τον κόσμο του θεάματος ενώ ο άλλος δείχνει μια επιστημοσύνη. Ο κ. Γεωργιάδης είναι ο εξωστρεφής του κόμματος ενώ ο κ. Βορίδης είναι ο πιο φιλοσοφημένος. Είναι λογικό λοιπόν που επελέγη ο κ. Γεωργιάδης για υποψήφιος περιφερειάρχης: είναι εκείνος που θα κάνει τον περισσότερο θόρυβο διατυπώνοντας τα συντομότερα επιχειρήματα. Το όπλο του είναι οι μικρές, ευσύνοπτες φράσεις των 10 δευτερολέπτων.

Ο κ. Γεωργιάδης δηλώνει ιστορικός, είναι όμως στην πραγματικότητα ένας πλασιέ βιβλίων. Αυτό από μόνο του είναι ένα αξιοπρεπές επάγγελμα, και μάλιστα πολύ επικερδές στην τηλεοπτική εκδοχή του. Αυτό που προβληματίζει είναι το περιεχόμενο των βιβλίων που με τόσο πάθος προωθεί. Αυτό που μένει ως ανάμνηση είναι ένας πολτός ο οποίος περιέχει πυραμίδες στον Αρη, τον Θουκυδίδη φούρναρη και άλλα που όχι μόνο μορφώνουν, αλλά παραμορφώνουν τους αναγνώστες. Σε αυτές τις ανεπανάληπτες εκπομπές του ο κ. Γεωργιάδης μπορεί να λέει το ίδιο πράγμα, με ελαφρές συντακτικές διαφοροποιήσεις επί μία ώρα. Σε κάθε περίπτωση είναι προπονημένος για τις εμφανίσεις του στην εποχή της τηλεοπτικής δημοκρατίας. Ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμος να διατυπώσει ένα τσιτάτο, με ρίμα και ρυθμό, πασπαλισμένο με στοιχεία της ελληνικής ιστορίας.

Είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο κ. Καρατζαφέρης προτίμησε τον κ. Γεωργιάδη αντί του κ. Βορίδη. Δεν απειλείται ο αρχηγός αν ο κ. Γεωργιάδης πάρει επιπλέον πόντους στο πεδίο της δημοτικότητας. Θα τους εξαργυρώσει σε μεσημεριανές εκπομπές και λούμπεν κοσμικά έντυπα. Αντε να πουλήσει και μερικές σειρές παραπάνω από τους αρχαίους διανοητές. Ως εκεί μπορεί να φτάσει.

Αντιθέτως ο κ. Βορίδης παρεμποδίζεται στην πολιτική του ανάπτυξη. Ως εξευγενισμένος «υπερσυντηρητικός» μπορεί να διατυπώσει αξιώσεις σε κάθε κατεύθυνση, μέσα και έξω από το κόμμα του. Με παρελθόν στην ΕΠΕΝ, είναι αμφίβολη η τύχη του σε κεντροδεξιό σχήμα, σαν και εκείνο της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη. Εν ολίγοις αν ο κ. Βορίδης ετοιμάζει την επόμενη ημέρα του, ο κ. Γεωργιάδης απλώς ετοιμάζει το επόμενο τηλεοπτικό επεισόδιο. 
Λ.Κέζα-ΤΟ ΒΗΜΑ