Ελευθερία

Μην ακούω ελληνοκινέζικες μακακίες. Δηλαδή η Ούλεν- η σημερινή ΕΥΔΑΠ- του Καραμανλοεθνάρχη τι ήταν; Ελληνική; Και η Siemens που μετέτρεψε δεκάδες αξιωματούχους σε λαδωμένους ποντικούς τι είναι; Ελληνική και αυτή; Και η Εμπορική τράπεζα, ελληνικών πολιτών κι αυτή;

Απροσμέτρητη η βλακεία στη χώρα αυτή. Αγαπητέ, εννιά στα δέκα προϊόντα που καταναλώνει το στομάχι σου, που φοράει η κορμάρα σου και που αγοράζεις με τη μισοάδεια πορτοφόλα σου, προέρχονται από την αλλοδαπή. Και έξι στα πέντε αναγράφουν στην ούγια «made in China». Δύο μάνι μάνι τα κολοσσιαία προβλήματα που προκύπτουν από την περιφορά του εθνοσωτήρα κινέζου πρωθυπουργού Γουέν Ζιαμπάο. Το πρώτο, ο διαχρονικός χαρακτήρας της ελληνικής μπανανίας. Προστάτες οι Βρετανοί. Προστάτες οι Αμερικανοί. Προστάτες οι Γερμανοί. Προστάτες οι Γάλλοι. Προστάτες οι Κινέζοι. Απασες οι ηγεσίες, από τον Κουντουριώτη του 1824 μέχρι σήμερα, αναζητούσαν και αναζητούν την «προστασία» κάποιου ιμπεριαλιστή. Ψωροκώσταινα μας ήθελαν, ψωροκώσταινα καταντήσαμε. Αυτό το πρώτο για τη Δεξιά λογική. Πάμε τώρα στην Αριστερή και Κομμουνιστική. Το οικονομικό θαύμα της Κίνας, που σήμερα επενδύει και αγοράζει τη μισή ανθρώπινη οικουμένη, προήλθε από δύο πολιτικές. Αδυσώπητη, αυταρχική, στρατιωτική πειθαρχία. Με ένα δισεκατομμύριο ψυχές στοιβαγμένες νυχθημερόν σε κάτεργα εργασίας με μισθούς πείνας. Τόσο απλό. Δεν υπάρχει περίπτωση για οποιοδήποτε σύστημα- από τον αχαλίνωτο νεοφιλελευθερισμό μέχρι τον πιο ανελέητο υπαρκτό σοσιαλισμό- που μια χώρα να βρει προκοπή χωρίς δουλειά μέχρι λιποθυμίας. Θέλεις παράδειγμα σύντροφε; Ο μεταλλωρύχος Αλεξέι Γκριγκόριεβιτς Σταχάνοφ (1906-1977). Το παράδειγμα του Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, επονομαζόμενου Στάλιν. Αμ πώς νομίζεις η Σοβιετική Ενωση του ΄30 έτρεχε με γρηγορότερους ρυθμούς ανάπτυξης από τις ΗΠΑ; Διαβάζοντας αθλητικές στα καφενεία; Θέλει σκληρή, φτηνή, 16ωρη καθημερινή δουλειά η Ελευθερία. Αλλιώτικα, σκάσε και κολύμπα μέχρι την Κίνα! 
Δ.Δανίκας-ΤΟ ΒΗΜΑ