Η σφραγίδα της κολακείας

Πολύ συχνά βρίσκει την αφορμή και τον τρόπο να φτάσει ώς την άκρη της γλώσσας μου ένα θραύσμα από τον κόσμο του Διονύση Σαββόπουλου: «Τα θέλεις και τα λες ή σου ξεφεύγουν...». Για αυτόματη αντίδραση στη δημόσια πολιτικολογία πρόκειται, στις υπερβολές και στα ψεύδη της. Κι όταν δεν πιστεύεις όσα ακούς, δεν πιστεύεις δηλαδή ότι είναι δυνατόν να λέγονται και μένεις αποσβολωμένος, λογικό είναι να αρπάζεσαι από κάτι έτοιμο. Από αυτή τη σαββοπούλεια πρόταση, λοιπόν, αρπάχτηκα για να κρατηθώ και να μην πέσω στον Καιάδα της αμετροέπειας όταν άκουσα τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να λέει με τον απαράμιλλο στόμφο του ότι «από τη μια έχουμε το Μουσείο της Ακρόπολης με τη σφραγίδα Σαμαρά και από την άλλη τη χαώδη κατάσταση με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα στον Ιερό Βράχο με τη σφραγίδα Παπανδρέου». Υφιστάμενος του κ. Σαμαρά είναι ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος, φιλόδοξος άνθρωπος έχει δείξει πως είναι, ε, θεωρεί υποχρέωσή του να επαινεί τον αρχηγό του, ώστε αυτός να τον θυμηθεί όταν (και αν) έλθει εν τη κυβερνητική εξουσία του και να τον ανταμείψει με καλό υπουργείο. Αλλά τόσα χρόνια στην πολιτική θα ’πρεπε να έχει αντιληφθεί ότι ακόμα και η κολακεία έχει τα όριά της, αν θέλει να είναι έστω και ελάχιστα πειστική. Η υπερβολή όχι μόνο ακυρώνει τον επιδιωκόμενο έπαινο, αλλά τον παραδίδει γυμνό στη δημόσια χλεύη. Και στην προκειμένη περίπτωση η υπερβολή είναι ο μετριοπαθέστερος χαρακτηρισμός που μπορεί να αποδοθεί στην παναγιωτοπουλική κορόνα. Διότι, μα την Αθηνά, ποια είναι η «σφραγίδα Σαμαρά» στο Μουσείο της Ακρόπολης; Επειδή ο νυν αρχηγός της Ν.Δ. έτυχε να είναι υπουργός Πολιτισμού όταν εγκαινιάστηκε το Μουσείο και να εκφωνήσει, εθιμικώ δικαίω, τον σχετικό πανηγυρικό, στις 21 Ιουνίου 2009, αυτό σημαίνει ότι έβαλε πάνω του τη σφραγίδα του, και δη ανεξίτηλη; Να μη θυμάται άραγε ο κ. Παναγιωτόπουλος ότι το Μουσείο θεμελιώθηκε το 2003; Να μη θυμάται ότι ο κ. Σαμαράς υπούργευσε για δέκα μήνες όλους κι όλους (από 7 Ιανουαρίου έως 3 Οκτωβρίου 2009), όταν το Μουσείο δεν ήταν βέβαια στα μπετά και στις σκαλωσιές αλλά σχεδόν τελειωμένο; Να μη θυμάται ότι ο ίδιος ο νυν πρόεδρός του, στην ομιλία του στα εγκαίνια είχε αναγνωρίσει το αυτονόητο, ότι «το 2000 ο Κ. Σημίτης είχε δρομολογήσει την τελική φάση» του Μουσείου, που «κατασκευάστηκε επί των ημερών του Κ. Καραμανλή», πριν επιστρέψει στα κυβερνητικά αξιώματα ο κ. Σαμαράς; Για ποια σφραγίδα ο λόγος λοιπόν; Για τη σφραγίδα του πανηγυρικού; Ή μήπως για τη σφραγίδα της κολακείας; Ακόμα και ο ίδιος ο εγκωμιαζόμενος, πάντως, θα δυσκολευόταν να αποδεχθεί ένα τέτοιο εγκώμιο, που συγκρούεται καταφανώς με την πραγματικότητα. Ως υπουργός Πολιτισμού, άλλωστε, έμεινε γνωστός κυρίως για την προσπάθειά του να «μεταφέρει» τον Επικούρειο Απόλλωνα στο νομό της καταγωγής του, τη Μεσσηνία. Π.Μπουκάλας-Καθημερινή