Τρικυμία στα κανάλια...

Oσοι είδαν τα σόου που αποκαλούνται και δελτία «ειδήσεων» προχθές στα κανάλια πρέπει να τρόμαξαν. Σύμπας ο γυάλινος κόσμος ανακάλυψε το έλλειμμα των ΔΕΚΟ και με κραυγές του τύπου «ωιμέ τι πάθαμε!», «βόηθα Παναγιά!» μας «ενημέρωσαν» ότι η Κομισιόν αυξάνει το έλλειμμα, ότι έρχονται νέα μέτρα, ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να βαρύνει άλλο την ελληνική κοινωνία, αλλά να περικόψει το Δημόσιο. Ορθόν το τελευταίο, αλλά πάλι το Δημόσιο είναι κομμάτι της αλβανικής κοινωνίας; Γενικώς, οι τηλεαστέρες μας λαχτάρησαν σ’ ένα βράδυ όσο δεν τρόμαξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα ελλείμματα και τα χρέη ανέβαιναν αλματωδώς.
Η οχλαγωγία, βέβαια, δεν προσφέρεται για στοχασμό, αλλά αν το καλοσκεφτούμε τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ ήταν και είναι ελλείμματα του Δημοσίου. Μπορεί να γραφόταν σε διαφορετικές λογιστικές καταστάσεις (δηλαδή να χανόταν μέσα στα Greek Statistics) αλλά στο τέλος της ημέρας πάλι εμείς θα τα πληρώναμε. Αλλά όπως και να το μετρήσουμε, το ένα δισ. που μας βάζει κάθε χρόνο μέσα ο ΟΣΕ δεν βαρύνει τους κατοίκους της Κουάλα Λουμπούρ, αλλά τους Ελληνες.
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι γι’ αυτό το έλλειμμα κάτι έπρεπε να είχαμε κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά αφού δεν το κάναμε, κάτι πρέπει να κάνουμε τώρα. Δηλαδή πρέπει να λάβουμε μέτρα. Θέλουμε να τα βαφτίσουμε «νέα», θέλουμε να τα πούμε «παλιά»; Μικρή σημασία έχει. Θέλουμε να τα βάλουμε στο δημοσιονομικό έλλειμμα, θέλουμε να τα βάλουμε σε ξεχωριστό κατάλογο; Μαντέψτε ποιος θα τα πληρώσει στο τέλος.
Από τη στιγμή που ο ΟΣΕ δεν μπορεί διά του δανεισμού να αναχρηματοδοτήσει μόνος του τα ελλείμματα κάτι πρέπει να κάνουμε. Κι από τη στιγμή που ούτε το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να αναχρηματοδοτήσει τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ (μαζί με όλες τις άλλες αμαρτίες μας) πρέπει να ληφθούν μέτρα. Πρέπει να περικοπούν γραμμές, να μεταταγούν υπάλληλοι, να κοπούν τα προκλητικά επιδόματα κ.λπ. Σίγουρα δεν μας χρειάζονται 6.800 υπάλληλοι για να λειτουργούν δρομολόγια με δύο επιβάτες. Και σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν η σημερινή λαχτάρα των τηλεαστέρων είχε εκφραστεί λίγο νωρίτερα. Ενα στοιχείο: από το 2004 ώς σήμερα το προσωπικό μειώθηκε από 8.000 σε 6.800 υπαλλήλους. Ταυτοχρόνως υπήρξε μια αύξηση της μισθοδοσίας κατά περίπου 62% κατά μέσον όρο σε ετήσιο κόστος ανά εργαζόμενο.
Τότε, όμως, αν κάποιος έλεγε κάτι για τον ΟΣΕ ή τις άλλες ελλειμματικές ΔΕΚΟ αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόμο διότι ως «ανάλγητος νεοφιλελεύθερος» ήθελε να αφήσει την Ελλάδα χωρίς τρένα και τους εργαζόμενους χωρίς τα κεκτημένα τους.
Τα ελλείμματα που τώρα προστίθενται στο διογκωμένο δημοσιονομικό έλλειμμα πρέπει άμεσα να περικοπούν. Με τα μέτρα που ήδη έχουν προαποφασιστεί και δρομολογηθεί. Ταυτοχρόνως όμως πρέπει να επιταχυνθούν. Στον ένα χρόνο θητείας αυτής της κυβέρνησης ο ΟΣΕ μάς στοίχισε ένα δισ. παραπάνω. Κάθε λεπτό που περνάει μας κοστίζει άλλα 1.950 ευρώ. Οπότε η κυβέρνηση πρέπει να δράσει άμεσα. Τότε, βέβαια, το πιθανότερο είναι ότι τα κανάλια θα αρχίσουν τον αντίστροφο κλαυθμό (με εργαζομένους που διαμαρτύρονται κ.λπ.), αλλά τουλάχιστον αυτός θα μας κοστίζει λιγότερο...
Π.Μανδραβέλης-Καθημερινή