Ξέρουμε πώς φθάσαμε ώς εδώ, δεν ξέρουμε πώς θα ξεφύγουμε

Αυτός ο Αύγουστος δεν έχει δυο φεγγάρια, ένα έχει. Το αποψινό. Αλλά έχει όλα τα άλλα. Και οικονομική κρίση, και φωτιές παντού, και κομματική αντιπαράθεση στα ύψη - και όλα τα δυσοίωνα που κάνουν τη ζωή μας σκοτεινή και αδιέξοδη. Και ένα μυστήριο πράγμα: δεν υπάρχει είδηση που να σε κάνει να χαμογελάσεις. Να αισθανθείς αισιόδοξα. Να δεις τη ζωή με άλλο μάτι. Να πεις, ορίστε, κάτι φαίνεται να αλλάζει. Ο,τι αλλάζει αλλάζει προς το χειρότερο. Και κάθε μέρα που περνάει μοιάζει παραδεισένια μπροστά σ' αυτή που διανύεις. Πώς φτάσαμε ώς εδώ; Πώς έγινε η ζωή μας έτσι; Αντε ντε, πες και συ. Αν και αυτό πια δεν είναι το ζητούμενο. Ολοι, μηδενός εξαιρουμένου, ξέρουμε πια λίγο πολύ, γιατί και πώς φτάσαμε ώς εδώ. Το πώς θα ξεφύγουμε είναι το ερώτημα. Και σ' αυτή την εξίσωση, λυπάμαι, δεν έχω απάντηση.

Ή, για να ακριβολογώ, υπάρχουν απαντήσεις, αλλά είναι πολλές και διαφορετικές. Ο πασόκος θεωρεί ότι θα βγούμε από την κρίση με το που θα δικαιωθούν οι προσπάθειες του Γιώργου. Δεν ξέρω από πού αντλεί την αισιοδοξία αυτή (αν και το ουσιαστικό ερώτημα εδώ είναι πόσοι έχουν απομείνει πλέον στο ΠΑΣΟΚ για να μιλάμε για πασόκους), η αλήθεια είναι όμως ότι, ακόμη και αν δικαιωθούν οι προσπάθειες του Γιώργου, αυτή η κατάσταση, της σκληρής λιτότητας και της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής, θα διαρκέσει τουλάχιστον μια δεκαετία.

Ο δεξιός, από την άλλη, έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στον Σαμαρά. Σκέφτεται πως έτσι και γίνει ο αρχηγός πρωθυπουργός, θα λυθούν όλα διά μαγείας. Τέρμα η πολιτική της λιτότητας, τέρμα οι περικοπές, τέλος η κρίση, την επομένη της εκλογής του οι άνεργοι θα βρουν δουλειά, οι τράπεζες θα ξαναρχίσουν να δίνουν δάνεια, θα αυξηθεί η βιομηχανική παραγωγή, θα μειωθούν οι σπατάλες θα... θα..., και επιπλέον θα μπορέσει να βολέψει και το παιδί στο Δημόσιο!

Μίζα - ρουσφέτι

και αναξιοκρατία

Κι όχι μόνο θα βολέψει το παιδί στο Δημόσιο, αλλά επειδή είναι και λίγο κολλητός, θα μπορέσει να κάνει και καμιά δουλίτσα με το κράτος να βγει και κανένα «μεροκάματο» - ωραία πράγματα που παραπέμπουν στη «χρυσή εξαετία» Καραμανλή 2004-2009. Τότε που το τρίπτυχο μίζα - ρουσφέτι και αναξιοκρατία είχαν γίνει θυρεός στη σημαία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά σκέφτεται ο δεξιός, τι να λέμε τώρα. Αλλά το κακό δεν είναι ότι τα σκέφτεται αυτός, το κακό είναι ότι ο αρχηγός Αντώνης δεν του κόβει τον βήχα. Πονηρά τον αφήνει να σκέφτεται ότι μπορεί να ξαναγυρίσουμε σε καταστάσεις που μας έφεραν ως εδώ. Δεν του λέει, δηλαδή, «μεγάλε, άκουσε: διορισμοί δεν θα γίνουν, η λιτότητα θα υπάρχει για χρόνια ακόμη, μην περιμένεις θαύματα, και μην παραμυθιάζεσαι ότι θα αρχίσουμε πάλι τα κολλητηλίκια με κουμπάρους, κολλητούς, φίλους και συγγενείς. Το πάρτι τελείωσε μαζί με τον Καραμανλή».

Ο αρχηγός, δυστυχώς, είναι της τακτικής «βλέπω εδώ και τον φίλο μου τον Θύμιο» - το άκουσε ο Θύμιος, το πήρε πάνω του, σου λέει, μαζί μας είναι ο Σαμαράς, να, 20 μέρες απεργία οι ταξιτζήδες!

Η ζημιά έχει γίνει

στον τουρισμό

Βεβαίως την έληξαν κάποια στιγμή την απεργία - με την ουρά στα σκέλια - οι ταξιτζήδες αλλά η ζημιά έχει γίνει στον τουρισμό. Η πλάκα είναι ότι σύμφωνα με τον Θύμιο, θα επανέλθουν μετά τις 5 Σεπτέμβρη. Δηλαδή, μας απειλούν κι από πάνω. Αναρωτιέμαι, εκείνη η Πολιτεία που εμφανίστηκε κάποια στιγμή αποφασισμένη να εφαρμόσει τον νόμο τι ακριβώς έκανε με τις περίπου 7.000 περιπτώσεις ταξιτζήδων που πρέπει να απολογηθούν για διάφορα αδικήματα που διέπραξαν στη διάρκεια της απεργίας; Αυτό ήταν λοιπόν; Για τα μάτια του κόσμου όλο το σκηνικό; Απορώ. Γιατί, υποτίθεται, ότι ο Γιώργος ένα από τα θέματα που θέτει συνεχώς είναι αυτό της ατιμωρησίας. Πώς εννοεί να την καταργήσει, όταν συμβαίνουν κάτι τέτοια; Και να πω και κάτι άλλο: αν αυτός που εγκαλείται τώρα δεν τιμωρηθεί, στις 5 Σεπτέμβρη θα κάνει ακριβώς τα ίδια.

Το μόνο που δουλεύει

είναι το παρασκήνιο

Θα μου πεις, έλα μωρέ κι εσύ, αυτό μας μάρανε τώρα; Το αν θα τιμωρηθούν οι άθλιοι αυτοί που προπηλάκισαν τουρίστες, που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων, που έκλεισαν δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, άνοιξαν διόδια κ.λπ.; Υπάρχει κάτι άλλο σ' αυτό τον τόπο που να λειτουργεί σωστά; Οχι, δεν υπάρχει, έχεις δίκιο αναγνώστη μου. Δεν είδες τι έγινε με το ποδόσφαιρο; Μας φλόμωσαν στα μεγάλα λόγια για κάθαρση επιτέλους, Κυβέρνηση και Αρχές, όταν έσπασε το απόστημα με το ποδόσφαιρο, και ενάμιση μήνα μετά το σκάνδαλο εξελίχθηκε στην απόλυτη ξεφτίλα επίσημης πολιτείας και αρχών. Ο υπόκοσμος που κινεί τα νήματα στο ωραιότερο σπορ του κόσμου έβγαλε τη γλώσσα σε όλους: Κυβέρνηση, Δικαιοσύνη, Αρχές. Και η κάθαρση που εξήγγειλε η κυβέρνηση αποδείχθηκε μια ωραία φούσκα. Τελικά, τώρα που το σκέφτομαι, το μόνο που δουλεύει πραγματικά σ' αυτό τον τόπο είναι το παρασκήνιο. Τίποτε άλλο.

ΥΓ: Ελπίζω ότι ο Γιώργος θα απαντήσει στην πρόκληση του υποκόσμου με τη μόνη σωστή κίνηση που του απομένει, για να διασώσει κάτι από το κύρος του, και της κυβέρνησής του: να απαγορεύσει τη διεξαγωγή όλων των πρωταθλημάτων. Τώρα!

Στο προσκήνιο  η υπόθεση Εξεταστική για την οικονομία
Πληροφορούμαι ότι οι αποκαλυπτικές επιστολές του πρώην υφυπουργού Πέτρου Δούκα προς τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή , το 2008, για την επερχόμενη κρίση χρεοκοπίας της χώρας, ξαναζεσταίνουν την ιδέα για την Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή η οποία θα ασχοληθεί με την οικονομία και το πώς οδηγήθηκε η χώρα στο σημείο που είναι σήμερα.

Και πώς μέσα στον Σεπτέμβριο, πιθανότατα, θα έχουμε κάποια εξέλιξη ως προς αυτό. Θυμίζω ότι και πέρυσι τέτοιο καιρό είχε ανοίξει η συζήτηση για το ότι κάποια στιγμή πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες για το πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία, αλλά η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να παγώσει το πράγμα, επειδή είχαν πέσει πολλές εξεταστικές μαζί. Και επειδή προφανώς δεν οδηγούσαν πουθενά λόγω του άθλιου νόμου «περί ευθύνης υπουργών». Αλλά τώρα, που οι περισσότερες Εξεταστικές έχουν φτάσει στο τέλος τους (μόνο εκείνος ο Ακης, εξακολουθεί να τις τροφοδοτεί με υποθέσεις - μια απέραντη θλίψη είναι ο Ακης, και το πώς κατάντησε έτσι), η υπόθεση εξεταστική για την οικονομία επανέρχεται στο προσκήνιο. Για να δούμε...

Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ