Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Θα το έχετε καταλάβει ότι δεν είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν ότι οι πολιτικοί είναι οι μόνοι που φταίνε για τα δεινά αυτού του τόπου. Αλλά φυσικά είναι πολλά αυτά για τα οποία φταίνε. Κι ένα απ' αυτά -το σημαντικότερο ίσως- είναι η διαπιστωμένη αδυναμία τους να δείξουν μια στοιχειώδη συνέπεια απέναντι στα όσα οι ίδιοι αποφασίζουν.
Πάρτε για παράδειγμα το μνημόνιο. Είναι δυνατόν να μην καταλάβαιναν τι ακριβώς ψήφιζαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; Και είναι δυνατόν να μην καταλάβαιναν οι μετέχοντες στην κυβέρνηση ότι οι ειλημμένες υποχρεώσεις έπρεπε να τηρηθούν; Απίθανο το βλέπω. Αλλά ακόμη κι αν
υπήρξε μια τέτοια παρανόηση, είναι δυνατόν να μην κατάλαβαν μετά την πρώτη ή και τη δεύτερη επίσκεψη των ελεγκτών πως για κάθε κυβερνητική ασυνέπεια θα επιβάλλονταν νέα και αυστηρότερα μέτρα;
Ψήφιζαν νόμους. Και ούτε έναν, ούτε δύο. Τους ψήφιζαν, αλλά δεν τους εφάρμοζαν. Τι ήταν αυτό που τους εμπόδιζε; Το πολιτικό κόστος, ούτως ή άλλως, το φορτώνονταν με την ψήφιση του μέτρου. Τι πίστευαν ότι κερδίζουν αποφεύγοντας ή καθυστερώντας να το εφαρμόσουν; Και τι φαντάζονταν συνολικά ως κυβέρνηση πως θα κατάφερναν στέλνοντας την μπάλα στην εξέδρα; Μήπως ότι οι Ευρωπαίοι θ' αδιαφορούσαν ή δεν θ' αντιλαμβάνονταν τι συμβαίνει;
Και μ' αυτά και μ' αυτά φτάσαμε στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Αρνούμαι να δεχτώ ότι μπορεί να υπάρχει έστω κι ένας ή μία στην κυβέρνηση ή την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που να μην καταλάβαινε ότι τα πράγματα είχαν αγριέψει και ότι δεν υπήρχαν περιθώρια υπαναχωρήσεων και δισταγμών. Κι όμως επί δύο μήνες ούτε ένα μέτρο δεν προχώρησε και δεν ήταν ούτε ένας, ούτε δύο οι υπουργοί και, πολύ περισσότερο, οι βουλευτές που θεωρούσαν ότι οι στιγμές προσφέρονταν -και προσφέρονται- για προσωπικές πολιτικές.
Και τώρα η κυβέρνηση πασχίζει να κερδίσει τον χαμένο χρόνο και να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των δανειστών μας. Αυτή τη φορά δεν την παίρνει να ξανακάνει το κορόιδο. Γιατί, πολύ απλά, στην άλλη πλευρά δεν υπάρχουν, αλλά ούτε και υπήρχαν, κορόιδα. Τουλάχιστον στην από δω πλευρά θα υπάρξει στοιχειώδης σοβαρότητα από το σύνολο των βουλευτών και των υπουργών ή θα ξανακάνουν κάποιοι τα δικά τους;
Ερ.Μπαρτζινόπουλος-Έθνος