Κατά την έναρξη του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών του Μίκη Θεοδωράκη, στην Καβάλα, ο λαοφιλής συνθέτης δήλωσε: «Έχω το δικαίωμα της δικαίωσης, μιας και από το 1974 ως σήμερα υπήρξα ίσως ο μοναδικός έλληνας πολίτης και πολιτικός που δεν με ξεγέλασαν οι μάσκες, οι μεταμφιέσεις και τα παχιά λόγια. Είδα ευθύς αμέσως την αλήθεια, γεγονός που με ανάγκασε να παλεύω όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε δραματικές συνθήκες αντιμετωπίζοντας τόση λάσπη που αν αντί να τη ρίξουν σε μένα την είχαν ρίξει στο Αιγαίο θα το είχαν μεταβάλει σε εύφορη πεδιάδα…». Χωρίς να αμφισβητώ επ' ουδενί την προσφορά του στον τόπο (καλλιτεχνική και όχι μόνο), δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι το υπέρ το δέον πληθωρικό και εγωκεντρικό του χαρακτήρα του τον οδηγεί σε υπερβολές που τον αδικούν και βλάπτουν τη δημόσια εικόνα του. Γιατί μόνο ως υπερβολή μπορώ να χαρακτηρίσω το «παλεύω όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε δραματικές συνθήκες αντιμετωπίζοντας λάσπη» τη στιγμή που ο Θεοδωράκης είναι ένας από τους ελάχιστους καλλιτέχνες αυτής της χώρας που έχουν τύχει σεβασμού, αναγνώρισης (ηθικής και οικονομικής) και τιμών απ' όλους μας (και απ' όλα τα κόμματα) ενώ βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Αυτά για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.Μετά τιμής
Πανδώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.