Όνειρο

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΤΣΙΚΑΝΗ

«ΟΝΕΙΡΟ»

Ποιητική Σύνθεση (Ενιαίο ποίημα όλο το βιβλίο)

Επιτυχημένη ποιητική πραγματεία για το όνειρο

Σπανίως συναντώ δομημένες ποιητικές συνθέσεις με σοφά επαναλαμβανόμενα μοτίβα, εναλλασσόμενα πεζά, ελεύθερα κι ομοιοκατάληκτα στιχουργικά τμήματα ενός αρμονικού συνόλου με αρχή, μέση και τέλος, με την απαραίτητη κατακλείδα. Οι σύγχρονοι ποιητές –στην πλειονότητά τους– παραληρούν και ναρκισσεύονται ασκόπως, αυτοψυχαναλύονται και αφορίζουν με μεγάλη ευκολία, καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα κι αυτο-αθωώνονται όταν δεν αυτο-τιμωρούνται κι αυτομαστιγώνονται βουλιάζοντας βαθιά στην αυτολύπηση.

Ο Νίκος Μπατσικανής, με μακρά επιτυχημένη θητεία στην τέχνη του Λόγου, βραβευμένος μελετητής της

Ιστορίας (για το έργο του «Η προσφορά της Κύπρου στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»), επαρκής δοκιμιογράφος - ερευνητής της ποίησης των άλλων («Θραύσματα»), αλλά και ποιητής με έξι συλλογές ήδη στο ενεργητικό του (συμπεριλαμβανομένου του «Ονείρου»), τιμά τα ελληνικά Γράμματα με τη σεμνή παρουσία και τον σπάνιας ευκρίνειας λυρισμό του. Χωρίς υφολογικές «θολούρες», χωρίς θεωρητικοποιήσεις του α-νόητου, χωρίς ναρκισσιστικές εκλάμψεις και παραληρήματα μανίας καταδίωξης, έρχεται κάθε ένα-δυο χρόνια να καταθέσει τις ψυχικές του περιπλανήσεις στο ομιχλώδες τοπίο της σύγχρονης Ποίησης.

Στο «Όνειρο» δηλώνει ευθύς εξαρχής την ποιητική του πρόθεση: «Κάθε βράδυ / στο ρημαγμένο σπιτικό μου / αγγέλου φτερά βάζω στους ώμους / και κινώ για τον άγνωστο πλανήτη “όνειρο” / με την ελπίδα να σε βρω κάποτε / στον απέραντο γαλαξία του ύπνου» (σ. 7) για να καταλήξει μετά από μια μακρά ρομαντική περιπλάνηση στη δήλωση-υπόσχεση: «Και σου υπόσχομαι / ότι θα ’ρχομαι / πάντα / κρυφά στο όνειρά σου. // Πάντα. Κρυφά» (σ. 47). Ενδιάμεσα, εκδηλώνει με πάσα ειλικρίνεια τον άσβεστο ερωτικό του καημό για το φευγάτο αντικείμενο ενός πόθου ιδανικού, αναδιατάσσει πασίγνωστα μοτίβα - στίχους - φράσεις από τη δημοτική και την έντεχνη ποίηση, συνθέτει ψηφίδα την ψηφίδα ένα μωσαϊκό εννοιών και εικόνων, εναλλάσσει διάφορες μορφές στιχοποιίας και τραγουδάει με λυρικό τρόπο τους πόνους της ψυχής του δίδοντας εύσχημη διέξοδο στα οράματά του. Νεοπλατωνισμός, νεορομαντισμός και νεοκλασικισμός συναντιούνται στο ποιητικό εργαστήρι αυτού του χαμηλόφωνου λογοτέχνη. Είθε να τραβήξει την προσοχή και άλλων, αν επιτύχει να ξεπεράσει τις στριγκλιές και τα κρωξίματα των σύγχρονων Σειρήνων που νομίζουν ότι απευθύνονται στα γουρούνια της Κίρκης και το μόνο που καταφέρνουν είναι να ταλαιπωρούν τα εσωτερικά ώτα μας.

Κωνσταντίνος Μπούρας

ποιητής - συγγραφέας - κριτικός

τέως Διευθυντής Ηρωδείου