Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Κι εμείς στις ψευδαισθήσεις μας

Λογικό είναι κάθε επαγγελματίας να επιδιώκει να ικανοποιεί τον πελάτη του με το εμπόρευμα ή την υπηρεσία που του προσφέρει. Και όσο περισσότερο ικανοποιημένος μένει ο πελάτης, τόσο καλύτερος είναι ο επαγγελματίας. Με δύο (τουλάχιστον) εξαιρέσεις: τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Στις περιπτώσεις αυτές ο καλός επαγγελματίας οφείλει να δυσαρεστεί κάποιες φορές τον «πελάτη» του -ψηφοφόρο ή αναγνώστη- αν θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του.
Δυστυχώς και πολιτικοί και δημοσιογράφοι επιλέγουμε, στην πλειονότητά μας, ν' αγνοούμε αυτή την ιδιαιτερότητα των επαγγελμάτων που ασκούμε. Προτιμάμε να προσχωρούμε στην άποψη ότι «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Και είναι μια λογική που κυριαρχεί στις μέρες μας, μια και υπηρετεί και την άλλη διαχρονική εμμονή μας ότι εμείς για τίποτα δεν φταίμε και ότι πάντα κάποια συνωμοσία σε βάρος της χώρας μας βρίσκεται σ' εξέλιξη.
Κι όμως η αλήθεια είναι απλή. Κανένας δεν μας έλεγχε επί
τόσα χρόνια πόσους, για ποιους λόγους και με ποιους μισθούς προσλαμβάναμε στο Δημόσιο. Κανένας δεν μας υποχρέωσε να διαμορφώσουμε ένα κράτος που αδυνατεί να εισπράξει φόρους, να προστατεύσει το δημόσιο χρήμα και να περιορίσει τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Κανένας δεν μας ανάγκασε να σπαταλήσουμε τα πακέτα στήριξης που μας δόθηκαν, να «συνταξιοδοτούμε» πάνω από εκατό χιλιάδες νεκρούς, να έχουμε φτιάξει ένα κράτος που μόνο με δανεικά μπορούσε να λειτουργήσει.
Απλώς κάποια στιγμή μάς είπαν ότι από 'δω και πέρα τα δανεικά θα μας δίνονται υπό όρους. Μόνο που πολλούς από τους όρους αυτούς αρνηθήκαμε να τους τηρήσουμε. Και στη θέση τους ήρθαν άλλοι. Που κι αυτούς επίσης δεν τηρήσαμε. Και κάθε φορά οι νέοι όροι ήταν σκληρότεροι από τους προηγούμενους. Οπως συνηθίζεται να συμβαίνει. Και να πληρώνουν τα σπασμένα τα συνήθη θύματα. Οι συνεπείς φορολογούμενοι διότι το κράτος δεν μπορεί να πιάσει τους φοροφυγάδες, η ιδιωτική οικονομία διότι το Δημόσιο μένει κατά κανόνα στο απυρόβλητο.
Αυτά έχουμε κάνει ή δεν έχουμε κάνει. Με δική μας ευθύνη όλα. Και δεν νομίζω να τα αμφισβητεί κανείς. Αλλά το παραμύθι της συνωμοσίας και των σκοτεινών σχεδίων συνεχίζεται. Κι όχι μόνο τώρα που έχουν έρθει τα πολύ δύσκολα. Από την πρώτη μέρα τα ίδια λίγο ή πολύ λέγονταν. Μόνιμα το πρόβλημα θα είναι τι κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι και όχι τι κάνουμε ή δεν κάνουμε εμείς.

ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ-ΕΘΝΟΣ

1 σχόλιο:

  1. Πεθαίνει η πεθερά ενός φραγκοφονιά και παει στον κολλητό του που εχει γραφειο κηδειών και του λέει'θελω ενα οικονομικο φέρετρο για να μη κοστισει πολλά η κηδεία της΄΄ Σηκωνεται και πανε στο τοπο με τα δείγματα . Να ξεκινήσουμε απο αυτο ,ειναι γυρω στα 850 ευρώ απο καρυδιά ! - Μα τι λές τώρα ρε φιλε κατι πιο φτηνο . - μετα εχω αυτο εδω στα 600 απο καστανιά .. ,- Σου ειπα οτι δεν εχω τόσα να διαθέσω, -Εντάξει σου δίνω αυτο εδω απο σουηδικό ξυλο κοστίζει 250.-Αλλά κι αυτή τη φορα κλωτσάει ο γαμπρός ,Τότε αγανακτησμένος ο τελετάρχης τον ρωτάει -πόσα διαθέτεις να τελειώνουμε -- Βγάζει απο την τσεπη 150 ευρώ τα ακουμπάει στο γραφείο και φεύγει,οπότε γυρνάει κι αυτός στο κοράκι και του λέει΄΄ πήγαινε να της βάλεις τέσσερα χερούλια της παλιόγριας και την πάμε οπως ειναι΄....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά