Ελπίδα…

Μέχρι σήμερα έχουμε γνωρίσει την Αριστερά του όχι. Όχι στις αλλαγές στα πανεπιστήμια, παρότι είναι κακά. Όχι στις αλλαγές στους δημόσιους οργανισμούς, παρότι δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες. Όχι σε επιχειρήσεις «σκούπα», παρότι οι μετανάστες είναι τα κύρια θύματα της ζωής στο κέντρο της πρωτεύουσας. Όχι, όχι, όχι. Σε όλα όχι. Μέχρι που στην πολιτική ζωή εισήλθε η ΔΗΜΑΡ υπό την προεδρία του Φώτη Κουβέλη. Για πρώτη φορά η Αριστερά είπε ναι. Και όχι ένα οποιοδήποτε ναι. Είπε ναι, αναλαμβάνοντας ευθύνες δεκαετιών. Σα να κάνει την αυτοκριτική της για τις δεκαετίες που πέρασαν με το όχι. Δεκαετίες που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή της κατάσταση.
Η συμμετοχή της
ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας. Όχι απλά για να βγει η Ελλάδα από την κρίση με όρους κοινωνικής προστασίας. Αλλά για να αλλάξει προς το καλύτερο το πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης. Στο οποίο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κυριάρχησαν, θέτοντας την Αριστερά στο περιθώριο. Ένα περιθώριο στο οποίο η Αριστερά βολεύτηκε. Είχε μερίδιο στην εξουσία, δεν είχε ευθύνες. Τα στελέχη της, λοιπόν, απολάμβαναν μια ζωή με προνόμια (λίγα στις περισσότερες περιπτώσεις) χωρίς κανένα κόστος. Για όλα τα κακά έφταιγαν οι άλλοι.
Σε αυτή τη γραμμή παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει δηλώσει πως έβαλε βύσμα έναν πασόκο της εποχής για να κάνει θητεία στο Πεντάγωνο, λέει σε όλα όχι. Και δε λέει ότι ο πασόκος της εποχής, που πήγε στο στρατό, ήταν ο Άκης. Ο οποίος ως υπουργός Άμυνας είχε και σε ένα από τα ινστιτούτα τη Λένα Δούρου. Και τότε όχι έλεγαν και τώρα όχι λένε, αλλά δεν ήταν και δεν είναι εκτός των ωφελημάτων της εξουσίας. Απλά δεν έχουν ευθύνες. Και όπως φάνηκε και στις πρόσφατες εκλογές δεν ήθελαν ούτε και τώρα να τις αναλάβουν.

Ο Φώτης Κουβέλης τον έσπασε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Ανέλαβε ευθύνες. Είναι προς το συμφέρον όλων το στοίχημα που έβαλε να του βγει. Γιατί η Ελλάδα δεν αντέχει χωρίς Αριστερά της ευθύνης. Χωρίς κυβερνώσα Αριστερά. Αλλιώς θα παραμείνει μία ευνουχισμένη πολιτικά και κοινωνικά χώρα. Το στοίχημα της ΔΗΜΑΡ είναι ένα στοίχημα για το έθνος. Είναι ένα στοίχημα για την κοινωνία μας, η οποία περιμένει, μαζί με τους κυβερνητικούς εταίρους ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, το πακέτο των 11,5 δις ευρώ. Θα αντέξει η ΔΗΜΑΡ; Θα αντέξει το ΠΑΣΟΚ; Και, το σημαντικότερο: θα το αντέξει το πακέτο η κοινωνία;

Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Γιατί, μετά από τη στάση ευθύνης της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ είναι ο σκοταδισμός του όχι. Ο μεσαίωνας των άκρων. Της Αριστεράς και της Δεξιάς…

ΥΓ. Ελπίζουμε να τα έχει συνυπολογίσει όλα αυτά ο Αντώνης Σαμαράς. Αλλιώς, σύντομα ο πρωθυπουργός θα νοσταλγήσει τη στρατηγική των δύο φάσεων, που του πρότεινα ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης.
Γ.Αντύπας- http://metarithmisi.gr